Ochtendnevel en rode neuzen
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
06 September 2012 | Frankrijk, Arras
Het was vanmorgen frisjes toen we op weg gingen. Na onze eerste klim zagen we de ochtendnevel in het dal hangen. Na die helling van 10% waren we gelijk warm en wakker. Later kregen we nog een paar krasse klimmetjes (tot wel 14%) voor de kiezen. Bij de afdalingen bleven we de weinige auto's duidelijk voor. Jammer dat de koploper tijdens één zo'n afdaling zijn pet verloor. Dat was pech, want dat betekende stoppen en weg was de snelheid. We reden langs de Canche en ooit was dat de grens van Nederland! Daarna reden we langs de Gy en dat was onze 6e rivier met bijbehorende groene vallei. In deze omgeving deed men veel aan veeteelt en graanbouw.
De hollen bleven komen, maar de bolletjestrui kon nog niet uitgereikt worden, want de hollen liggen morgen pas achter ons en dan pas komen de heuvels met de punten voor het bergklassement. Marianne was in ieder geval weer goed in vorm (ook de knie), dus dat belooft een spannende strijd te worden, André.
In Frévent na 25 km dronken we koffie. Er werd in het café flink gegokt door de mannen. Paarden en lotto met 7 miljoen in de pot.
In Manin gingen we eten (45 km). Er hing een sluier om de zon en dat was niet erg, want door het mooie weer waren onze neusjes tamelijk rood geworden. Daarna reden we door een straat met de dichterlijke naam Rue au dela de l'Eau. De huizen waren voorzien van plantenbakken met Geraniums of tuinen tegen de muur vol Hortensia's. Heel kleurrijk. De wilde planten bloeiden ook weer overvloedig: Andoorn, Weegbree, Klokjes, Guichelheil, Robertskruid. Er vloog ook nog een Kolibrivlinder. Verder zagen we onderweg een mooie houtstapel en wij vermoedden dat Cees Appel weer bezig was geweest. Vogels waren natuurlijk alom aanwezig: 2 Tapuiten, honderden Huiszwaluwen, 12 Patrijzen en gelukkig veel Huismussen bij de boerderijen.
Na 75.5 km (14.4 gemiddeld) vonden we in Arras een bed voor de nacht. Na deze plaats waren weinig overnachtingsmogelijkheden, dus daarom bleven we hier. Het viel trouwens niet mee om deze plaats te bereiken. De verkeerssituatie was soms anders dan in het boekje. Sluip-door-kruip-door langs water en weiden. Wel leuk, maar opschieten was er niet bij. Rond Arras lagen veel snelwegen naar het zuiden, maar ook een hospitaal uit WO 1. Toch kwamen we nog landelijk Arras binnen via de GR 121, alhoewel dat pad eigenlijk voor wandelaars bestemd was.
In het centrum stond de Cathedrale de Notre Dame. Hier haalden we een stempel, alhoewel we aan de dames aldaar veel moesten uitleggen. Verder was er een zonnig terras met ......
De hollen bleven komen, maar de bolletjestrui kon nog niet uitgereikt worden, want de hollen liggen morgen pas achter ons en dan pas komen de heuvels met de punten voor het bergklassement. Marianne was in ieder geval weer goed in vorm (ook de knie), dus dat belooft een spannende strijd te worden, André.
In Frévent na 25 km dronken we koffie. Er werd in het café flink gegokt door de mannen. Paarden en lotto met 7 miljoen in de pot.
In Manin gingen we eten (45 km). Er hing een sluier om de zon en dat was niet erg, want door het mooie weer waren onze neusjes tamelijk rood geworden. Daarna reden we door een straat met de dichterlijke naam Rue au dela de l'Eau. De huizen waren voorzien van plantenbakken met Geraniums of tuinen tegen de muur vol Hortensia's. Heel kleurrijk. De wilde planten bloeiden ook weer overvloedig: Andoorn, Weegbree, Klokjes, Guichelheil, Robertskruid. Er vloog ook nog een Kolibrivlinder. Verder zagen we onderweg een mooie houtstapel en wij vermoedden dat Cees Appel weer bezig was geweest. Vogels waren natuurlijk alom aanwezig: 2 Tapuiten, honderden Huiszwaluwen, 12 Patrijzen en gelukkig veel Huismussen bij de boerderijen.
Na 75.5 km (14.4 gemiddeld) vonden we in Arras een bed voor de nacht. Na deze plaats waren weinig overnachtingsmogelijkheden, dus daarom bleven we hier. Het viel trouwens niet mee om deze plaats te bereiken. De verkeerssituatie was soms anders dan in het boekje. Sluip-door-kruip-door langs water en weiden. Wel leuk, maar opschieten was er niet bij. Rond Arras lagen veel snelwegen naar het zuiden, maar ook een hospitaal uit WO 1. Toch kwamen we nog landelijk Arras binnen via de GR 121, alhoewel dat pad eigenlijk voor wandelaars bestemd was.
In het centrum stond de Cathedrale de Notre Dame. Hier haalden we een stempel, alhoewel we aan de dames aldaar veel moesten uitleggen. Verder was er een zonnig terras met ......
-
07 September 2012 - 07:54
André G.:
Met wat?? De koploper moet in Arras maar een nieuwe pet met extra touw kopen. Dregelijke snelheden kunnen echt niet op de landweggetjes. -
07 September 2012 - 09:45
Wim&Doke:
Als verwoed zeiler is een pet geen luxe en zonder kàn niet gezeild worden....
Bij mijn weten hebben professionele fietsers altijd iets op de hoofd mèt n riempje....
Ons petje kàn niet verloren worden;-) Gewoon aan je brilbandje of kleding knopen..
Maar bedankt voor jullie kleurrijke verslagen!!! Succes verder:-D <3 -
07 September 2012 - 10:52
Wout:
Het is weer volop genieten voor Kenny van Hummel, of is die naam nu taboe? Trouwens die Cees Appel kom je ook overal tegen, hij zaagt wat af.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
