Twee lekkende kranen
Door: cenk
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
11 September 2014 | Spanje, Virgen de la Cabeza
Na een "hemelse" nacht gingen we uitgerust en wel om 08.00 uur de weg op. De zon scheen al, het was 17 graden, dus lekker fietsweer. We mochten vijf kilometer over een oud spoor en dit was ook het wandelrondje van veel 60-plussers. Daarna was het klimmen geblazen naar 870 meter en weg waren de oudjes. We zagen weer een kudde. De jonge herder had minder oog voor de natuur en had meer oor voor zijn I-Phone. "Nu heeft hij toch een baas," meende de Koploper.
We bereikten Mestanza na 15 km. Tijd voor koffie. In de bar zagen we "Bert Visser" alleen z'n Grunings was wat afgezwakt. Buiten zaten vier "oudjes", die alles volgden wat hen passeerde. Een mens moet toch iets doen om de tijd te doden. Ook ons keken ze nieuwsgierig aan.
Er waren wat wolken voor de zon gekomen. En dat beviel ons best, want anders was het te warm voor deze dagtocht geworden. We passeerden een mooi stuwmeer. Gieren en twee Dwergarenden zorgden voor een hemelse luchtshow. Het was stil om ons heen. De Koploper werd er filosofisch van. "Er moet hier niks met je gebeuren, anders ben je voer voor de Gieren!" bedacht hij zich. Marianne was iets minder filosofisch. "Maar toch alleen als ze ons zouden lusten!"
Onze eetstop hielden we op 980 meter hoogte met uitzicht op het dorp Solana del Pino. We hadden al 40 km afgelegd.
Vervolgens reden we door het natuurgebied Sierra de Andujar met mooie, beboste hellingen en veel vogels. Er groeiden prachtige Steen- en Kurkeiken, afgewisseld met Dennen. Een onbevolkte streek en waarschijnlijk was dat de reden dat in dit gebied de Wilde Kat en de Iberio Lynx voorkomen. Die zagen we niet, maar wel ontdekten we een Wolf! De borden verwezen daar naar en de snelheid moest aangepast worden. Dat was voor ons geen probleem. We reden toch al niet snel, want ...... we wilden veel zien. Voor auto's was het ook geen probleem, want we zagen er maar twee op een stuk van 70 km!
We zagen heel veel Edelherten, soms met indrukwekkende geweien. Bij de groepen liepen ook jongen mee. Zo lang we bleven fietsen graasden ze door, maar als we stopten, vluchtten ze weg.
We hadden een lekkere, 9 km lange afdaling, alleen moesten we daarna weer klimmen. Toen protesteerden de benen wel even, want we gingen naar 960 meter, de Pto. de Madroño. Onze hoofden drupten als lekke kranen en het vocht verdampte op onze benen. Maar al met al waren de hellingen meestal goed te doen met hellingpercentages tussen de 5 en 8%. De laatste 30 km begonnen we wel onze achterwerken te voelen. Zeker op een gedeelte met 10 km mal estado.
Op het uitzichtpunt Mirador El Tamaral hielden we even pauze om daarna aan het laatste gedeelte van deze fietsdag te beginnen. Tenslotte bereikten we na 91 km Virgen de la Cabeza, een bedevaartsoord. Onze slaapkamer kijkt uit op een klooster. Kunnen jullie nagaan hoe we straks zullen slapen onder de zegen van het bisdom. Als ze maar een beetje kalm aan doen met het beieren van de klokken, want daar zijn ze al aardig mee bezig geweest.
Nadat we ons opgefrist hadden, trok de bewolking, die ons overdag gered had, weg! We waren dus op tijd binnen.
Achteraf kunnen we zeggen, dat we voldoende bij ons hadden. Eén keer hebben we water gedronken uit een rots, die diende als waterput.
Vogels: Spreeuw, Ekster, Blauwe Ekster, Huismus, Huiszwaluw, Boerenzwaluw, Tapuit, Dwergarend, twee Vale Gieren, Scharrelaar, Bruine Kiekendief, Buizerd, Groene Specht, Grote Bonte Specht, Hop, Kuifleeuwerik, Gaai, Merel, Witte Kwikstaart. Een mooi lijstje.
Afgelegd 91 km, gemiddeld 12.9 km en 1504 hoogtemeters.
We bereikten Mestanza na 15 km. Tijd voor koffie. In de bar zagen we "Bert Visser" alleen z'n Grunings was wat afgezwakt. Buiten zaten vier "oudjes", die alles volgden wat hen passeerde. Een mens moet toch iets doen om de tijd te doden. Ook ons keken ze nieuwsgierig aan.
Er waren wat wolken voor de zon gekomen. En dat beviel ons best, want anders was het te warm voor deze dagtocht geworden. We passeerden een mooi stuwmeer. Gieren en twee Dwergarenden zorgden voor een hemelse luchtshow. Het was stil om ons heen. De Koploper werd er filosofisch van. "Er moet hier niks met je gebeuren, anders ben je voer voor de Gieren!" bedacht hij zich. Marianne was iets minder filosofisch. "Maar toch alleen als ze ons zouden lusten!"
Onze eetstop hielden we op 980 meter hoogte met uitzicht op het dorp Solana del Pino. We hadden al 40 km afgelegd.
Vervolgens reden we door het natuurgebied Sierra de Andujar met mooie, beboste hellingen en veel vogels. Er groeiden prachtige Steen- en Kurkeiken, afgewisseld met Dennen. Een onbevolkte streek en waarschijnlijk was dat de reden dat in dit gebied de Wilde Kat en de Iberio Lynx voorkomen. Die zagen we niet, maar wel ontdekten we een Wolf! De borden verwezen daar naar en de snelheid moest aangepast worden. Dat was voor ons geen probleem. We reden toch al niet snel, want ...... we wilden veel zien. Voor auto's was het ook geen probleem, want we zagen er maar twee op een stuk van 70 km!
We zagen heel veel Edelherten, soms met indrukwekkende geweien. Bij de groepen liepen ook jongen mee. Zo lang we bleven fietsen graasden ze door, maar als we stopten, vluchtten ze weg.
We hadden een lekkere, 9 km lange afdaling, alleen moesten we daarna weer klimmen. Toen protesteerden de benen wel even, want we gingen naar 960 meter, de Pto. de Madroño. Onze hoofden drupten als lekke kranen en het vocht verdampte op onze benen. Maar al met al waren de hellingen meestal goed te doen met hellingpercentages tussen de 5 en 8%. De laatste 30 km begonnen we wel onze achterwerken te voelen. Zeker op een gedeelte met 10 km mal estado.
Op het uitzichtpunt Mirador El Tamaral hielden we even pauze om daarna aan het laatste gedeelte van deze fietsdag te beginnen. Tenslotte bereikten we na 91 km Virgen de la Cabeza, een bedevaartsoord. Onze slaapkamer kijkt uit op een klooster. Kunnen jullie nagaan hoe we straks zullen slapen onder de zegen van het bisdom. Als ze maar een beetje kalm aan doen met het beieren van de klokken, want daar zijn ze al aardig mee bezig geweest.
Nadat we ons opgefrist hadden, trok de bewolking, die ons overdag gered had, weg! We waren dus op tijd binnen.
Achteraf kunnen we zeggen, dat we voldoende bij ons hadden. Eén keer hebben we water gedronken uit een rots, die diende als waterput.
Vogels: Spreeuw, Ekster, Blauwe Ekster, Huismus, Huiszwaluw, Boerenzwaluw, Tapuit, Dwergarend, twee Vale Gieren, Scharrelaar, Bruine Kiekendief, Buizerd, Groene Specht, Grote Bonte Specht, Hop, Kuifleeuwerik, Gaai, Merel, Witte Kwikstaart. Een mooi lijstje.
Afgelegd 91 km, gemiddeld 12.9 km en 1504 hoogtemeters.
-
12 September 2014 - 09:00
André G.:
En lekker geslapen zo vlak bij het klooster? Zal vast gelukt zijn na zo'n inspanning. Ben benieuwd hoe het water uit de rots smaakte. -
12 September 2014 - 09:15
Lyanne:
Mooie route zo te lezen en zien aan de foto's, lijkt mij wel heel zwaar.. pff. xxx -
12 September 2014 - 09:30
Corry:
Poeh wat een dag, de bekroning na iedere klim mag er wel zijn hoor! Wat een uitzicht. Veel succes verder. -
14 September 2014 - 17:12
Wout:
Natuurlijk geloofde ik al het moois dat jullie beschrijven, maar gisteren werd nog eens extra bewezen, dat jullie niks verzinnen. Op canvas? een docu over de Iberio Lynx (13 kg, de helft kleiner dan de noordeuropese variant) van de Sierra de Andujar! De populatie heeft na vele jaren bescherming en begeleiding een omvang die in balans is met de draagkracht van het gebied. Nu worden (op)gevangen exemplaren na een strenge medische keuring uitgerust met een zender en uitgezet in een groot moerassig gebied waar van ik de moeilijke Spaanse naam ben vergeten, maar waar ooit ook een grote populatie aanwezig was, ondanks het totaal andere biotoop. Zolang ergens maar konijnen zijn komt het wel goed want dat is hun menu bij uitstek. Reëen, herten, zwijnen zijn allemaal te groot, maar een konijneboutje, daar draaien ze hun poot niet voor om!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
