Op, af en op

Vanmorgen was het voor de Koploper lastig om al zijn spullen te vinden. Het huis is te groot, normaal zijn alle spullen op 1 vierkante meter.
Om 8.10 uur reden we het dorp uit. De zon gaf mooi ochtendlicht met lange schaduwen over het landschap. Weilanden waar ezels, geiten en schapen lopen met steeneik voor de schaduw. De blauwe eksters en bijeneters vliegen in groepjes met ons mee en de rode patrijs vliegt verschrikt op als we passeren. De temperatuur is heerlijk 18 graden, maar die zal wel snel oplopen.
De route loopt omhoog naar het dorp Puerto de San Vicente. Wanneer we daar aankomen zien we een café voor koffie. En al hebben we maar 10 kilometer op de teller staan, hier nemen we rust. Koffie met Pan con Jamon. Heerlijk! Tegenover het café is een hele dakgoot met zwaluwnesten bebouwd. De jongen worden nog gevoed; hoeveelste nest zal dit zijn? De mussen scharrelen rond de tafeltjes op zoek naar kruimels.
We volgen de route verder en met het bereiken van de top zijn we in Extramadura. Bij de top komen er 2 Nederlandse fietser aanrijden. Zij maken de reis tegenovergesteld, Lissabon-Zaragoza. Even een leuk uitwisselingsmoment van de belevenissen onderweg.
De weg gaat dalend verder naar de rio Guadarranque. Enkele stroken grint langs de weg duiden erop dat we die strook kunnen nemen als de remmen het begeven. We hebben ze niet nodig.
Wanneer we de brug passeren zien we dat de rivier helemaal droog staat, totaal geen water. Dat zal in het voorjaar wel anders zijn met het smeltwater van de bergen.
We zien de staartmees en waarschijnlijk de buidelmees, de kleuren kloppen. De verdere weg omhoog is flink pittig. Maar bovengekomen hebben we schitterend zicht op het landschap met de bergen. De vale gieren zweven boven de bergkam, we zien ook de monniksgier en de arendbuizerd tussen de anderen zweven op de thermiek. Bij de ingang van een grot krioelt het van de rots zwaluwen. Het is gewoon feest.
Bij Alía, 29 kilometer, houden we een colastop met bocodillo jamon con tomate. Het is 12.30 uur en 30 graden. Even bijkomen. Binnen komt het werkvolk ook iets drinken en eten. Het gesprek met elkaar gaat zo snel, Bert Visser en Jochem Meijer kunnen hier nog van leren.
We bereiken Guadalupe, tenminste dat denken we. De weg neemt een soort "aanlooproute" naar boven. Eerst rijden we onder een aquaduct, 5 kilometer verder kijken we er boven op. Langzaam bereiken we de stad. Op het plein voor de Kathedraal worden we verwezen naar een hostal en we nemen het aanbod aan. Kamer met airco, een welverdiende koelte deze dag.
Na het opfrissen bezoeken we de Kathedraal en het Del Real Monesterio. We krijgen een stempel en we mogen aansluiten bij een groep met gids. Zo komen we bij schitterende kamers met schatten vanaf de 15e en 16e eeuw: Schilderijen, Zilverwerken en Relikwieën. De kamers van wel 10 meter hoog en 20 meter lang, hebben wand- en zolderbeschilderingen die getuigen van echt "monnikenwerk". Vandaar dit klooster natuurlijk. Ze hadden de tijd. Uiteindelijk mogen we via het Koor, naar een "geheime" kamer van het klooster waar de zwarte Maria staat. Ook hier veel ambachtswerk, beschilderingen, zilver- en goudsmederij. Bij het verlaten van de geheime gangen van het Monesterio komen we door een kamer met een groot altaar bewerkt met veel zilversmidswerk.
Na al deze indrukken hebben we dorst gekregen en we zoeken een terras voor een cerveza. Het is 18.30 uur en nog 33 graden.
Vandaag 49 kilometer, 750 klimmeters.

Vogels: Huis en Rotszwaluw, blauwe Ekster, rode Patrijs, Bijeneter, Mus, Staartmees, vale Gier, Arendbuizerd, Monniksgier, Gaai.
En niet helemaal zeker de Buidelmees?