Toscaanse “Ardennen”

De weersvooruitzichten vandaag zijn voor de Alpen de eerste sneeuw en omgeving Siena onweersbuien. We kunnen het ons niet voorstellen het is een zonnige ochtend, 21 graden als we om 8.10 uur weggaan. Om de stad uit te komen is even lastig, het is druk met woon-werkverkeer. Wanneer we de route vinden mogen we ook geleidelijk klimmen. Eerst 4 à 5 %, later tot 9, met stukjes van 10 % en dat over een afstand van 16 kilometer. De benen protesteren, want de rustdag van gisteren heeft de benen goed gedaan.
Bij Bonelle rijden we langs een Pelgrimsmuseum. Het is nog gesloten, maar buiten zien we wel de bekende afbeeldingen en routes met de afstanden.
Het is druk met "rappe trappers", zeker hun trainingsdag op deze berg. Halverwege de berg staat er een monument van onder andere een bekende Toscaanse wielrenner Piro Ancillotti, overleden in 2013. We krijgen verschillende aanmoedigingen te horen, want de "rappe trappers" gaan ook zwoegend omhoog.
Bij San Baronto, 16 kilometer houden we een koffiestop. Veel fietsers nemen hier even pauze. Het eerste stuk van de route heeft meerdere boomkwekerijen, met mooie soorten. Maar we zijn op de fiets, dus lastig om boompjes of iets dergelijks mee te nemen.
Wanneer we gaan klimmen wisselen de Olijfgaarden met Wijngaarden elkaar af. Bij Doggia's kan men olio en vieno kopen. Het landschap gaat nog meer glooien, met venijnige klimmetjes erin, lijkt op de Belgische Ardennen.
We bereiken Vinci, de geboortestad van Leonardo da Vinci. Bij allen wel bekend van de Mona Lisa, maar hij was ook een uitvinder. Hier krijgen we een stempel. Het museum, in een 13e eeuw’s gerestaureerd kasteel, ziet er verlaten uit; we bezoeken dit niet. De straatjes erbij zien er beetje karig uit met de weinige souvenirs.
We fietsen verder. Het uitzicht op de bergen en omgeving is nevelig. Jammer voor het maken van foto's, wazige vergezichten. Maar om hier te fietsen en rond te kijken op het landschap, voelt als cadeautje. Het landschap lijkt op Andalusie, waar we eerder hebben gefietst. We dalen verder af naar Spicchio-Sovigliane en de rivier de Arno. Sovigliane en Empoli, aan de andere zijde van de rivier vormen een stad, net als Middelharnis-Sommelsdijk. Bij de rivier zien we 2 IJsvogels. Wat zijn het toch mooie vogels, zo fel groenblauw van kleur.
In Empoli, 37 kilometer zien we in een park met speeltuin een schaduwrijke bankje voor de lunch. Na Empoli krijgen we een geleidelijke klim door het lengtedal wat eindigt bij de heuvelrand van Montespertoli. Hier houden we even een colastop. Het is erg warm, 31 graden en we zijn weer toe aan een koel drankje.
Tot Lucardo gaat het klimmen door, de benen verzuren. Marianne kan soms de helling niet nemen en gaat te voet. 10 % op 200 meter, dat lukt niet. Het wordt bewolkt en het is drukkend weer. Zou er dan toch onweer komen?
De Bijeneter kan op dit halfopen terrein goed jagen op insecten.
Op de heuvelrand aangekomen krijgen we een forse wind van opzij, heerlijk voor verkoeling. We zien dat er meer bewolking komt. Nog enkele vervelende klimmetjes en dan mogen we afdalen naar Certaldo. De borden langs de weg geven 10 % dalingspercentage, dat is even lekker. Rechts van de route ligt de Alto Certaldo, oude stad. Marianne: "Als we daar terecht kunnen voor ons bed dan moeten ze het maar beneden brengen. Ik ga niet meer omhoog".
Gelukkig vinden we een overnachting zonder veel klimwerk.
Na het douchen gaan we iets drinken en blijkt dat we met een kabelbaantram omhoog kunnen naar de Alto Cité. Gaan we toch omhoog zonder teveel "beenwerk". Die hebben vandaag al genoeg werk gehad.
Wanneer we een leuke eetgelegenheid zien besluiten we te gaan zitten en genieten van Toscaanse gerechten en lekkere wijn. We hebben tenslotte vakantie. Een Vleermuis vliegt rond op zoek naar voedsel, Kauwen zoeken hun nachtplaats. Na 21.30 uur zijn we in de B&B terug en maken het verslag, zetten de tekst onder de foto's en gaan met de beentjes omhoog. Morgen mogen we weer verder.
Vandaag 78 kilometer en 855 klimmeters en 31 graden.

Corry: Toscane bevalt tot nu toe goed. De korte klimmetjes mogen wel iets minder, maar de uitzichten zijn heel mooi. Jammer dat we nevelig weer hebben.

Jura: Buitensporters zijn niet altijd "mooiweer" sporters, kans op neerslag is altijd aanwezig, zeker op Flakkee.