Uitgeteld
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
21 September 2018 | Tsjechische Republiek, Borotín
Vanmorgen wakker gemaakt door het alarm van onze telefoon, dat is lang geleden. Meestal zijn we al wakker door andere geluiden, maar het is nog stil op straat. Voor ons ontbijt is het nodig om even de straat over te steken en het restaurant in te gaan, een super ontbijtbuffet staat daar klaar. En we zijn niet de enige aan het ontbijt. Oei, oei, Koploper kijkt verschrikt, Koreanen? "Ze achtervolgen mij echt." Het is een komen en gaan van gasten uit verschillende slaapgelegenheden die hier komen eten. Het is goed bedacht, 1 locatie voor ontbijt en wel 4 of 5 voor het slapen. Voor onderweg kunnen we broodjes meenemen en fruit, fijn. Om 8.50 uur vertrekken we en rijden de stad uit langs de rivier, 14 graden. In de rivier is een aftakking gemaakt, er is een circuit voor wildwatervaren aangelegd, niet alleen om te oefenen maar er kunnen ook wedstrijden worden gehouden. Via een stuw kan er water van de rivier in de baan lopen en de opening van de stuw bepaald de snelheid van het water. Wij "peddelen" rustig onze pedalen rond en hebben alle tijd om rond te kijken. Dit pad mag zo wel de hele dag doorgaan, maar daar komt na de plaats Hluboká nad Vltavou verandering in. Deze plaats heeft veel sportieve mogelijkheden. Alle sporten kunnen hier worden gedaan, sportvelden genoeg rechts van het fietspad en links een golfbaan. En bij de "kantine" een grote speeltuin met klimtuigen, schommels, zandbak, springkussen en loopbruggen, en soort "Monkey Town".
Van de rivier klimmen we omhoog door het bos naar het plateau. Marianne kan niet alles fietsen, 12-14 % dat lukt niet. Het pad door het bos is goed te fietsen, weinig hobbels. Onder de Sparrenbomen staan Varens, de Paddestoelen groeien hier ook goed, soms zijn ze net uit de grond. De Eekhoorns springen door de bomen en door hun bedrijvigheid vallen Eikels en Beukennootjes naar beneden. Dat kan nog hard op onze hoofden neerkomen. De Boomkruiper gaat langs de stam omhoog. Er wordt door houthakkers flink gewerkt, Sparren worden omgezaagd. De stammen worden in stukken van 3 meter afgevoerd. Wanneer er een boom op de grond valt, voelen we de aarde natrillen. Af en toe komen we op een open stuk waar we uit kunnen kijken over weilanden en enkele boerderijen. In de berm, Vergeet-me-niet, Reigersbek, Duifkruid en Cichorei. De kleine dorpjes die we passeren zijn stil en verlaten, slaapdorpen. Geen mogelijkheid voor een kop koffie. We passeren een steenfabriek, weer eens iets anders dan hout.
Bij Zálší houden we een lunchstop, 12.15 uur 39 kilometer en 24 graden. Het enige bankje dat er in het dorp is staat in het bushok, dus dat "pikken we in". Het wordt warmer en beetje bedompt, met fietsen heb je niet echt last van de warmte, alleen met het beklimmen van de hellingen, die we genoeg krijgen en waarvan we lang mogen genieten. We komen langs meren waar enkele houten vakantiehuizen bij staan, de Zilverreigers en Wilde Eenden zien we in het water. Witte Kwikstaart, Koolmezen, Gaaien en Kraaien vliegen rond. In Želeč, 59 kilometer houden we even een colastop, het is de eerste gelegenheid die we tegenkomen met een terras en een verfrissend drankje is welkom.
Verder gaat het over het glooiend plateau, langs akker- en weilanden. Torenvalken en Buizerds zweven in de lucht op zoek naar prooi.
We rijden verder en bereiken de plaats Tábor. Deze stad werd gesticht in 1420 door Jan Zizka en Jan Hus. De laatste stierf al in 1415, maar had door zijn overtuigingen op het gebied van godsdienst een groot aantal volgelingen, die tezamen een droombeeld hadden van een rechtvaardige gemeenschap. Deze volgelingen, de Hussieten, stichten deze gemeenschap 5 jaar na de dood van hun geestelijk leider en kozen de naam Tábor, naar de Bijbelse berg in Palestina. Door de Koning van Bohemen werd de stad niet erkend, maar het werd wel een zelfstandige eenheid in de regio. Halverwege de 15e eeuw kwam aan deze situatie een eind door oorlog en schermutselingen. Deze gebeurtenis maakte het mogelijk Tábor te laten uitgroeien tot een echte stad. Het meer Jordán, dat ten noordoosten van de plaats ligt, werd als eerste spaarbekken van Europa aangelegd in de 15e en 16e eeuw en het raadhuis en de kerk werden uitgebouwd. Om in de plaats te komen is het nodig om flink te klimmen, de stad ligt hoog. Met het verlaten van de stad mogen we 21 % dalen om de route verder te rijden langs de dorpjes door een glooiend landschap. Onze benen hebben het zwaar van al het klimwerk en we moeten af en toe rusten.
Bij Borotín is er een pension, de enige in het dorp en gelukkig hebben ze een kamer vrij. We kunnen er eten en drinken en betalen met euro's. Dat is wel zo prettig als je niet genoeg Tsjechische Kronen hebt en alleen een plastic kaartje. Het dorp is zo klein dat er geen pinautomaat is. De eigenaar spreekt geen andere taal en het Engels tolken wordt door een andere klant gedaan. Later komt er een weekendhulp in het restaurant werken en hij spreekt goed Engels, we worden heel goed geholpen. Ach, een Pivo bestellen lukt ook nog wel, alleen geven ze hier 0,5 liter.
Vandaag 86 kilometer, 1006 klimmeters en maximale temperatuur 28 graden.
Voor iedereen een goed weekend gewenst.
Doom en Leny: "De harde schijf" wordt elke avond goed opgeslagen in ons verslag. Daarna mogen we een aantal kleine dingen vergeten. Voor jullie nog even genieten van 2 weken "nazomeren". Hopelijk met weinig nattigheid.
Hugo: Onze foto van het eten staat er gewoon bij hoor. Maar ja, door de soberheid is deze misschien niet goed zichtbaar.
Van de rivier klimmen we omhoog door het bos naar het plateau. Marianne kan niet alles fietsen, 12-14 % dat lukt niet. Het pad door het bos is goed te fietsen, weinig hobbels. Onder de Sparrenbomen staan Varens, de Paddestoelen groeien hier ook goed, soms zijn ze net uit de grond. De Eekhoorns springen door de bomen en door hun bedrijvigheid vallen Eikels en Beukennootjes naar beneden. Dat kan nog hard op onze hoofden neerkomen. De Boomkruiper gaat langs de stam omhoog. Er wordt door houthakkers flink gewerkt, Sparren worden omgezaagd. De stammen worden in stukken van 3 meter afgevoerd. Wanneer er een boom op de grond valt, voelen we de aarde natrillen. Af en toe komen we op een open stuk waar we uit kunnen kijken over weilanden en enkele boerderijen. In de berm, Vergeet-me-niet, Reigersbek, Duifkruid en Cichorei. De kleine dorpjes die we passeren zijn stil en verlaten, slaapdorpen. Geen mogelijkheid voor een kop koffie. We passeren een steenfabriek, weer eens iets anders dan hout.
Bij Zálší houden we een lunchstop, 12.15 uur 39 kilometer en 24 graden. Het enige bankje dat er in het dorp is staat in het bushok, dus dat "pikken we in". Het wordt warmer en beetje bedompt, met fietsen heb je niet echt last van de warmte, alleen met het beklimmen van de hellingen, die we genoeg krijgen en waarvan we lang mogen genieten. We komen langs meren waar enkele houten vakantiehuizen bij staan, de Zilverreigers en Wilde Eenden zien we in het water. Witte Kwikstaart, Koolmezen, Gaaien en Kraaien vliegen rond. In Želeč, 59 kilometer houden we even een colastop, het is de eerste gelegenheid die we tegenkomen met een terras en een verfrissend drankje is welkom.
Verder gaat het over het glooiend plateau, langs akker- en weilanden. Torenvalken en Buizerds zweven in de lucht op zoek naar prooi.
We rijden verder en bereiken de plaats Tábor. Deze stad werd gesticht in 1420 door Jan Zizka en Jan Hus. De laatste stierf al in 1415, maar had door zijn overtuigingen op het gebied van godsdienst een groot aantal volgelingen, die tezamen een droombeeld hadden van een rechtvaardige gemeenschap. Deze volgelingen, de Hussieten, stichten deze gemeenschap 5 jaar na de dood van hun geestelijk leider en kozen de naam Tábor, naar de Bijbelse berg in Palestina. Door de Koning van Bohemen werd de stad niet erkend, maar het werd wel een zelfstandige eenheid in de regio. Halverwege de 15e eeuw kwam aan deze situatie een eind door oorlog en schermutselingen. Deze gebeurtenis maakte het mogelijk Tábor te laten uitgroeien tot een echte stad. Het meer Jordán, dat ten noordoosten van de plaats ligt, werd als eerste spaarbekken van Europa aangelegd in de 15e en 16e eeuw en het raadhuis en de kerk werden uitgebouwd. Om in de plaats te komen is het nodig om flink te klimmen, de stad ligt hoog. Met het verlaten van de stad mogen we 21 % dalen om de route verder te rijden langs de dorpjes door een glooiend landschap. Onze benen hebben het zwaar van al het klimwerk en we moeten af en toe rusten.
Bij Borotín is er een pension, de enige in het dorp en gelukkig hebben ze een kamer vrij. We kunnen er eten en drinken en betalen met euro's. Dat is wel zo prettig als je niet genoeg Tsjechische Kronen hebt en alleen een plastic kaartje. Het dorp is zo klein dat er geen pinautomaat is. De eigenaar spreekt geen andere taal en het Engels tolken wordt door een andere klant gedaan. Later komt er een weekendhulp in het restaurant werken en hij spreekt goed Engels, we worden heel goed geholpen. Ach, een Pivo bestellen lukt ook nog wel, alleen geven ze hier 0,5 liter.
Vandaag 86 kilometer, 1006 klimmeters en maximale temperatuur 28 graden.
Voor iedereen een goed weekend gewenst.
Doom en Leny: "De harde schijf" wordt elke avond goed opgeslagen in ons verslag. Daarna mogen we een aantal kleine dingen vergeten. Voor jullie nog even genieten van 2 weken "nazomeren". Hopelijk met weinig nattigheid.
Hugo: Onze foto van het eten staat er gewoon bij hoor. Maar ja, door de soberheid is deze misschien niet goed zichtbaar.
-
21 September 2018 - 19:55
Hugo:
Sorry klopt , maar dit is wel ERRUG sober , zo sober heb ik het jullie hele reis nog niet gezien. -
21 September 2018 - 19:56
Hugo:
Vandaag zag het eten er weer als "van ouds" uit -
22 September 2018 - 06:08
André G.:
Je hoort Marianne niet over het budget, maar reken er maar op dat ze messcherp is op dit punt. Op naar Praag! -
22 September 2018 - 06:30
Jos En Anja:
Zo te zien kunnen jullie er geen genoeg van krijgen, zelfs een stukje om rijden om naar Praag te gaan. En het weer blijft maar mooi, jullie zijn echt geluksvogels. -
22 September 2018 - 08:24
Wim Klepper:
Beste Corry & Kees;
Allereerst een prettig weekend gewenst uit Goedereede, nog even een Tip! Als wij s ‘morgens pas van de wekker wakker worden dan gaan we die dag niet verder fietsen dan moet er gewoon een rustdag tussen , gewoon PAUZE dus.
Groetjes Wim & Cobie -
22 September 2018 - 13:12
John En Els:
Hoi Kees en Corry elke dag kijk ik hoe ver jullie gevorderd zijn.
Ik vind het een bijzondere prestatie om dit te volbrengen.
En dat je elke dag ook nog een geweldig verslag aan het geheel toevoegt .
Je moet dan ook maar elke dag verbinding hebben met het internet.
We genieten intens van jullie verslagen en Praag komt in zicht.
Nog in de komende veel plezier en kom weer goed naar huis
Groetjes John en Els -
24 September 2018 - 12:41
Tanja:
Hoi Marianne en Koploper,
Vandaag weer een stukje geschiedenis gehad. Leerzaam.
Ben wat laat met lezen.
Jullie boffen met het weer, hier veel regen en s,avonds de CV aan.
Blijf nog ff genieten dan kunnen wij dat later weer.
Goede reis verder.
Tanja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
