Mérida en omstreken
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
09 Maart 2019 | Spanje, Aljucén
Vrijdag 8 maart.
Gisteravond en vannacht heeft het flink geregend. Voor het land is het goed dat er regen is gevallen. Alles frist er weer van op. Voor ons is de regen minder leuk, maar dat komt straks.
Vanmorgen was iedereen al vertrokken toen wij opstonden. We hoorden de mensen weggaan, maar dat wil niet zeggen dat we ons moeten haasten. Het is tenslotte een beetje vakantie. Eerst maar het ontbijt, wat sober is maar voldoende. We zien een jongeman voorbij gaan, met karton onder zijn arm wat hij, bij het passeren van een container erin gooit en verder wandelt. Ook een pelgrim? Of een clochard?
Het is bijna 9.00 uur als we vertrekken. De zon schijnt, bijna geen wind en 7 graden. Dat zal nog wel warmer worden. Al snel wandelen we buiten de bebouwing en belanden op een landweg, deze ziet er redelijk te belopen uit, maar als we 200 meter verder zijn komen we erachter dat dit een lastig pad is. We zakken weg in de blubber, glibberen en glijden verder. Niet te doen. Als de landweg naast de N-weg verder gaat besluiten we daar te gaan lopen. De blubber kan van de schoenen gehaald en het stappen gaat beter. Zo lopen we 4 kilometer, langs de N-weg. Het wordt zelfs met pijlen aangegeven, de richting is goed. Tot de afslag komt met verwijzing dat we er echt af moeten. Tja, wat doen we? Langs de N-weg kan, maar is rumoerig met verkeer. De landweg lijkt goed, meer steentjes op het pad. We kiezen de landweg. Deze loopt langs akker- en weilanden met mooie uitzichten en de geluiden van de vogels. Rode en Zwarte Wouw, Tortel, Spreeuw, Mus, Putter, Graspieper, Ekster en de Blauwe, Veld- en Kuifleeuwerik. Helaas wordt de weg vreselijk, mal estado. Onze schoenen zijn 3x zo hoog geworden. Soms denk je dat je schoen achterblijft in de drab als je een stap verzet. Weinig of geen begroeiing langs het pad waar je minder in weg zakt. We klunen verder. De jongeman van eerder deze dag, passeert ons en wenst ons "Bon Camino", ook een pelgrim dus. Langs de waterzuivering, vanuit hier is er een schitterend zicht op de stad Mérida. We dalen af naar de rivier, Rio Guadiana, langs enkele boerderijen. Een kleine kudde schapen wordt naar de wei gebracht. De hond leidt de dieren of is het dat de schapen dit elke dag doen en weten waar ze heen moeten? De boer loopt er ontspannen achter.
Het pad gaat verder langs de rivier, we lopen langs vervallen gebouwen van eens een transportbedrijf. Onder de brug van de N-weg worden we verrast door Zwaluwen die modder nemen om hun nest te maken. De Rotszwaluw is één van hen. Mooi om zo dichtbij te zien. Het pad gaat verder langs een groenstrook met gymtoestellen tot de oud Romeinse brug, El Puente Romano, deze is alleen voor voetgangers. In de muur groeit Muurleeuwenbek. Bij de rivier scharrelen Meeuwen rond, de Aalscholver duikt naar vis, en een Waterschildpad dobbert rond.
Het is 12.30 uur wanneer we de stad bereiken en hebben18 kilometer gewandeld. We lopen de stad in en herkennen de straten en gebouwen. Het hotel waar we eerder verbleven, en de fietsenmaker. Die hebben we nu niet nodig.
We eten op het Plaza d Espagne, hier zijn festiviteiten, hoe kan het anders, nu voor Wereldvrouwendag.
We kunnen terecht in de Auberge de Molino, bij de rivier. Na het omkleden, onze broek ziet er niet uit, gaan we de stad in en lopen er als toeristen nog even rond. 7 kilometer door de stad. Naar de Theatro, langs Archelogie, langs het Aquaduct, waar de Ooievaars bezit van hebben genomen, etc.
Met het fietsen ben je blij dat je de stad nog even te voet kan verkennen, maar nu we wandelend op pad zijn is het toch even iets anders. We kopen brood voor de avond en eten dit in de Auberge. We spreken met Engelsen, Duitsers, Spanjaarden etc. Zij hebben de route gemaakt langs de N-weg en hebben schone broekspijpen. Het Engels stel komen we ook weer tegen. Blijken een Australische man en Amerikaanse dame te zijn. De Duitse dame is er ook. Een Spaanse jongedame en Duitse jongedame. 2 fietsende Engelsen. Van de 16 stapelbedden zijn er 13 bezet.
Vandaag gewandeld voor de route 18 kilometer, in de stad 7 kilometer, maximaal 19 graden.
Zaterdag 9 maart.
Klokslag 22.00 uur ging het licht uit. Vast met een tijdklok, want de Gastheer was al vertrokken. Sommige mensen die hun bed nog niet bereikt hadden zochten snel hun zaklamp of telefoon om niet te struikelen. Langzaam aan werd het stiller in de slaapzaal, nou ja, bijna. Het overheersende geluid wat er volgde was het gesnurk. Mamma Mia, alsof de geluidsbarrière moet worden doorbroken. Koploper heeft oordoppen, Marianne niet, zij wil geen geluid missen. Er zal iemand uit bed vallen of om hulp roepen.
De eersten waren vanmorgen om 6.00 uur wakker, en zij waren een half uur later op pad. Om 7.00 uur ging er een radio spelen, de Gastheer was terug en maande ons op te staan. Want 8.00 uur moest iedereen weg zijn. Sommigen hadden moeite om het bed uit te komen. Wij waren voor onze manier vlot, 7.45 uur gingen we weg. Eerst op zoek naar een bar voor ontbijt, dat was niet ver zoeken, de route ging er langs. Eenmaal op pad was het 8.45 uur en 7 graden, nog geen wind. Om Mérida te verlaten mogen we klimmend de route vervolgen. Over een fietspad wat heerlijk loopt, weinig verkeer, het is tenslotte zaterdag. We komen uit bij een groot stuwmeer, Embalse de Proserpina, waar in de zomer veel activiteiten te vinden zijn, maar nu is het nog stil. Dit waterbekken blijkt al door de Romeinen gemaakt te zijn. Restanten van het bouwwerk zijn nog te zien. Het stuwmeer wordt van water voorzien door een beek, La Adelfa, door middel van een 4 kilometerslang kanaal. Het water verlaat de stuw door een ondergronds kanaal, een aantal van deze ondergrondse leidingen werden pas ontdekt in 1988. Via het Aquaduct "Los Milagros" kwam het in de stad Merida.
We wandelen verder over een smal, geasfalteerd licht glooiend pad, aan beide zijden weilanden waar zwarte Runderen, Schapen, Ezels of Geiten in lopen. Jonge zwarte Stieren dagen de ouderen uit. Ze maken geen kans, de volwassen Stier snuift even en de jonkies gaan er rap vandoor. Vermakelijk, hoe ze 10 meter verder in de grond wroeten en stampen om indruk te maken. Blauwe Eksters vliegen tetterend in de bomen, gezang van verschillende kleine, moeilijk te onderscheiden vogels. De Rode Wouw sierlijk rond zwevend, later volgen er meer. Spreeuwen, Roodborsttapuit, Kuifleeuwerik en een nieuwe vogel, de Kuifkoekoek.
Veel mooie vergezichten door het open gebied, met Steeneik, Brem en Cipresbomen. Plantjes rood en wit in de berm. Wij kopen ze in het voorjaar als bodembedekker, hier groeien ze in het wild. Iris en Ononis Fruticosa (familie van Stalkruid), geen Nederlandse benaming, en Rozenkransje. Met dank aan Corry voor het opzoeken.
We bereiken het dorpje El Carrascalejo, hier is een Auberge. Helaas geen bar of winkel voor eten te kopen. Door de straat rijdt een Fordbusje met geluidinstallatie. Hierdoor worden verschillende etenswaren aangeprezen om te kopen, een soort SRV-wagen maar dan in miniatuur uitgave.
We rusten even, drinken en eten iets in het speeltuintje met picknickplaats, 12.00 uur en 17 graden.
Verder langs wijngaarden, langs de A-66 en er onderdoor, wandelen we het dorpje Aljucén in. Een Auberge "Rio Aljucén" tegenover een bar-restaurant. Maar niet verder zoeken. Mevrouw verwelkomt ons en wijst de slaapzaal en verdere benodigdheden. Maar voor we naar binnen gaan, schoenen buiten onder het afdak in een open kast.
Buiten is een grote binnenplaats waar de was snel droogt door de zon en onder een afdak staan verschillende tafels en stoelen waar we heerlijk kunnen zitten. Meerdere pelgrims zijn hier aanwezig of komen na ons binnen. Het zijn een beetje "oude bekenden" geworden. Voor morgen onderweg kopen we drinken en fruit, volgens beschrijving komen we onderweg niets tegen waar voedsel te koop is. Morgen met het ontbijt vragen we dan een Bocedillo met Tortilla Frances voor onderweg. Vanavond met 8 personen een erg goed pelgrimsmenu gegeten, met Engels als hoofdtaal. Marianne werd gebombardeerd als tolk voor de Fransman die later binnenkwam en aanschoof aan onze tafel. Het werd een "dolle boel". 20.45 uur was het tijd om terug te gaan en ons bed op te zoeken, sommigen willen om 7.00 gaan wandelen. Wij weten nog niet hoe laat we gaan, eerst maar de nacht door zien te komen.
Vandaag 17 kilometer gewandeld en maximaal 20 graden.
Gisteravond en vannacht heeft het flink geregend. Voor het land is het goed dat er regen is gevallen. Alles frist er weer van op. Voor ons is de regen minder leuk, maar dat komt straks.
Vanmorgen was iedereen al vertrokken toen wij opstonden. We hoorden de mensen weggaan, maar dat wil niet zeggen dat we ons moeten haasten. Het is tenslotte een beetje vakantie. Eerst maar het ontbijt, wat sober is maar voldoende. We zien een jongeman voorbij gaan, met karton onder zijn arm wat hij, bij het passeren van een container erin gooit en verder wandelt. Ook een pelgrim? Of een clochard?
Het is bijna 9.00 uur als we vertrekken. De zon schijnt, bijna geen wind en 7 graden. Dat zal nog wel warmer worden. Al snel wandelen we buiten de bebouwing en belanden op een landweg, deze ziet er redelijk te belopen uit, maar als we 200 meter verder zijn komen we erachter dat dit een lastig pad is. We zakken weg in de blubber, glibberen en glijden verder. Niet te doen. Als de landweg naast de N-weg verder gaat besluiten we daar te gaan lopen. De blubber kan van de schoenen gehaald en het stappen gaat beter. Zo lopen we 4 kilometer, langs de N-weg. Het wordt zelfs met pijlen aangegeven, de richting is goed. Tot de afslag komt met verwijzing dat we er echt af moeten. Tja, wat doen we? Langs de N-weg kan, maar is rumoerig met verkeer. De landweg lijkt goed, meer steentjes op het pad. We kiezen de landweg. Deze loopt langs akker- en weilanden met mooie uitzichten en de geluiden van de vogels. Rode en Zwarte Wouw, Tortel, Spreeuw, Mus, Putter, Graspieper, Ekster en de Blauwe, Veld- en Kuifleeuwerik. Helaas wordt de weg vreselijk, mal estado. Onze schoenen zijn 3x zo hoog geworden. Soms denk je dat je schoen achterblijft in de drab als je een stap verzet. Weinig of geen begroeiing langs het pad waar je minder in weg zakt. We klunen verder. De jongeman van eerder deze dag, passeert ons en wenst ons "Bon Camino", ook een pelgrim dus. Langs de waterzuivering, vanuit hier is er een schitterend zicht op de stad Mérida. We dalen af naar de rivier, Rio Guadiana, langs enkele boerderijen. Een kleine kudde schapen wordt naar de wei gebracht. De hond leidt de dieren of is het dat de schapen dit elke dag doen en weten waar ze heen moeten? De boer loopt er ontspannen achter.
Het pad gaat verder langs de rivier, we lopen langs vervallen gebouwen van eens een transportbedrijf. Onder de brug van de N-weg worden we verrast door Zwaluwen die modder nemen om hun nest te maken. De Rotszwaluw is één van hen. Mooi om zo dichtbij te zien. Het pad gaat verder langs een groenstrook met gymtoestellen tot de oud Romeinse brug, El Puente Romano, deze is alleen voor voetgangers. In de muur groeit Muurleeuwenbek. Bij de rivier scharrelen Meeuwen rond, de Aalscholver duikt naar vis, en een Waterschildpad dobbert rond.
Het is 12.30 uur wanneer we de stad bereiken en hebben18 kilometer gewandeld. We lopen de stad in en herkennen de straten en gebouwen. Het hotel waar we eerder verbleven, en de fietsenmaker. Die hebben we nu niet nodig.
We eten op het Plaza d Espagne, hier zijn festiviteiten, hoe kan het anders, nu voor Wereldvrouwendag.
We kunnen terecht in de Auberge de Molino, bij de rivier. Na het omkleden, onze broek ziet er niet uit, gaan we de stad in en lopen er als toeristen nog even rond. 7 kilometer door de stad. Naar de Theatro, langs Archelogie, langs het Aquaduct, waar de Ooievaars bezit van hebben genomen, etc.
Met het fietsen ben je blij dat je de stad nog even te voet kan verkennen, maar nu we wandelend op pad zijn is het toch even iets anders. We kopen brood voor de avond en eten dit in de Auberge. We spreken met Engelsen, Duitsers, Spanjaarden etc. Zij hebben de route gemaakt langs de N-weg en hebben schone broekspijpen. Het Engels stel komen we ook weer tegen. Blijken een Australische man en Amerikaanse dame te zijn. De Duitse dame is er ook. Een Spaanse jongedame en Duitse jongedame. 2 fietsende Engelsen. Van de 16 stapelbedden zijn er 13 bezet.
Vandaag gewandeld voor de route 18 kilometer, in de stad 7 kilometer, maximaal 19 graden.
Zaterdag 9 maart.
Klokslag 22.00 uur ging het licht uit. Vast met een tijdklok, want de Gastheer was al vertrokken. Sommige mensen die hun bed nog niet bereikt hadden zochten snel hun zaklamp of telefoon om niet te struikelen. Langzaam aan werd het stiller in de slaapzaal, nou ja, bijna. Het overheersende geluid wat er volgde was het gesnurk. Mamma Mia, alsof de geluidsbarrière moet worden doorbroken. Koploper heeft oordoppen, Marianne niet, zij wil geen geluid missen. Er zal iemand uit bed vallen of om hulp roepen.
De eersten waren vanmorgen om 6.00 uur wakker, en zij waren een half uur later op pad. Om 7.00 uur ging er een radio spelen, de Gastheer was terug en maande ons op te staan. Want 8.00 uur moest iedereen weg zijn. Sommigen hadden moeite om het bed uit te komen. Wij waren voor onze manier vlot, 7.45 uur gingen we weg. Eerst op zoek naar een bar voor ontbijt, dat was niet ver zoeken, de route ging er langs. Eenmaal op pad was het 8.45 uur en 7 graden, nog geen wind. Om Mérida te verlaten mogen we klimmend de route vervolgen. Over een fietspad wat heerlijk loopt, weinig verkeer, het is tenslotte zaterdag. We komen uit bij een groot stuwmeer, Embalse de Proserpina, waar in de zomer veel activiteiten te vinden zijn, maar nu is het nog stil. Dit waterbekken blijkt al door de Romeinen gemaakt te zijn. Restanten van het bouwwerk zijn nog te zien. Het stuwmeer wordt van water voorzien door een beek, La Adelfa, door middel van een 4 kilometerslang kanaal. Het water verlaat de stuw door een ondergronds kanaal, een aantal van deze ondergrondse leidingen werden pas ontdekt in 1988. Via het Aquaduct "Los Milagros" kwam het in de stad Merida.
We wandelen verder over een smal, geasfalteerd licht glooiend pad, aan beide zijden weilanden waar zwarte Runderen, Schapen, Ezels of Geiten in lopen. Jonge zwarte Stieren dagen de ouderen uit. Ze maken geen kans, de volwassen Stier snuift even en de jonkies gaan er rap vandoor. Vermakelijk, hoe ze 10 meter verder in de grond wroeten en stampen om indruk te maken. Blauwe Eksters vliegen tetterend in de bomen, gezang van verschillende kleine, moeilijk te onderscheiden vogels. De Rode Wouw sierlijk rond zwevend, later volgen er meer. Spreeuwen, Roodborsttapuit, Kuifleeuwerik en een nieuwe vogel, de Kuifkoekoek.
Veel mooie vergezichten door het open gebied, met Steeneik, Brem en Cipresbomen. Plantjes rood en wit in de berm. Wij kopen ze in het voorjaar als bodembedekker, hier groeien ze in het wild. Iris en Ononis Fruticosa (familie van Stalkruid), geen Nederlandse benaming, en Rozenkransje. Met dank aan Corry voor het opzoeken.
We bereiken het dorpje El Carrascalejo, hier is een Auberge. Helaas geen bar of winkel voor eten te kopen. Door de straat rijdt een Fordbusje met geluidinstallatie. Hierdoor worden verschillende etenswaren aangeprezen om te kopen, een soort SRV-wagen maar dan in miniatuur uitgave.
We rusten even, drinken en eten iets in het speeltuintje met picknickplaats, 12.00 uur en 17 graden.
Verder langs wijngaarden, langs de A-66 en er onderdoor, wandelen we het dorpje Aljucén in. Een Auberge "Rio Aljucén" tegenover een bar-restaurant. Maar niet verder zoeken. Mevrouw verwelkomt ons en wijst de slaapzaal en verdere benodigdheden. Maar voor we naar binnen gaan, schoenen buiten onder het afdak in een open kast.
Buiten is een grote binnenplaats waar de was snel droogt door de zon en onder een afdak staan verschillende tafels en stoelen waar we heerlijk kunnen zitten. Meerdere pelgrims zijn hier aanwezig of komen na ons binnen. Het zijn een beetje "oude bekenden" geworden. Voor morgen onderweg kopen we drinken en fruit, volgens beschrijving komen we onderweg niets tegen waar voedsel te koop is. Morgen met het ontbijt vragen we dan een Bocedillo met Tortilla Frances voor onderweg. Vanavond met 8 personen een erg goed pelgrimsmenu gegeten, met Engels als hoofdtaal. Marianne werd gebombardeerd als tolk voor de Fransman die later binnenkwam en aanschoof aan onze tafel. Het werd een "dolle boel". 20.45 uur was het tijd om terug te gaan en ons bed op te zoeken, sommigen willen om 7.00 gaan wandelen. Wij weten nog niet hoe laat we gaan, eerst maar de nacht door zien te komen.
Vandaag 17 kilometer gewandeld en maximaal 20 graden.
-
10 Maart 2019 - 05:15
André G:
Maar goed dat Marianne dag en nacht paraat is met zo veel pelgrims
haar heen. -
10 Maart 2019 - 05:24
Leo Huijsen:
Wat ziejulle tog veul ongderweg! Ik bin jaloers op juulle. Hoe ist met de amangdelbloesem? Is die al uutgebloeid? Nog veul plezier!Groete, Leo -
10 Maart 2019 - 05:27
Leo Huijsen:
Naeschrift: Is Cees bie 't loape oak de koploaper? -
10 Maart 2019 - 05:45
Sjaan:
Goedemorgen Cenk
Zware wandering met veel modder en steentjes aan de Schoenen.
Maar na een storende nacht met veel Gesnurk.
Is er weer een nieuwe dag.
Weer een heel mooi verslag.
Wij zijn op vakantie in Portugal.
Hebben mooi weer.
Groeten Senk. -
10 Maart 2019 - 07:45
Wout:
3,5 uur over 18 kilometer met die omstandigheden, dan zit het met de conditie wel goed, bikkels! Houden zo en blijven genieten onderweg! Bijzonder om te zien dat de natuur daar al grotendeels ontwaakt is en het nog maand(en) kan duren eer je dezelfde bloemen, vogels, vlinders etc. hier kan zien... -
10 Maart 2019 - 08:32
Willemien:
Beste Corry en Kees,
Genoten van jullie kleurrijke reisverslag van gisteren en eergisteren.
Zo dicht bij de natuur!
Het lijkt me geweldig om dit alles mee te mogen maken.
Heel veel succes en plezier gewenst met het vervolg van jullie wandeltocht!
Groeten Wilma (van Theo). -
10 Maart 2019 - 09:46
Tea:
Weer een plezier om jullie belevenissen te kunnen volgen. Geniet maar weer met volle teugen. Ik mis overigens de maaltijdfoto’s -
10 Maart 2019 - 17:59
Tanja:
Hoi Corry en Kees,
Was ik toch zomaar achter met jullie,s verslag te lezen.
Jammer dat het weer wat minder stabiel is.
De boeren zijn vast blij met dat hemelwater.
Hier is het weer nog minder. storm aan de kust.
en wat denk je blije boeren.
Blijf genieten.
Liefs Tanja -
11 Maart 2019 - 16:10
Veronique:
Beste wandelaars, ik lees vooral jullie verslag omdat wij op 1 april uit Sevilla willen vertrekken. Nu kregen we het advies om het eerste stuk (Sevilla uit tot aan Santiponce) met de taxi te gaan. Dit omdat er wandelaars lastig zijn gevallen door lokale bewoners aan de rand van Sevilla. Nu vind ik het altijd ongemakkelijk om een stuk over te slaan, maar als het echt onbehaaglijk is doen we dat gewoon. Hebben jullie daar iets van gemerkt?
Ben heel benieuwd naar jullie ervaringen daar. Een heel fijne tocht en hartelijke groet,
Veronique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
