Lange saaie wegen naar een mooie stad

Nog steeds problemen met het plaatsen van foto's, jammer maar het is niet anders. Soms lukt het wel en soms ook niet.
Daarom plaatsen we (voorlopig) onder ieder verslag een link om te kopiëren naar de browser. Dan kom je direct in een album met de foto’s van het betreffende verslag.

Vrijdag 22 maart.

Volgens de Oostenrijkse dame moeten wij eerder starten met wandelen. Later op de dag wordt het warm en is het moeilijker om een slaapplaats te vinden. Dat kan natuurlijk zo zijn, maar wij vinden nog steeds dat we vakantie hebben en niet bezig zijn met snelwandelen of een wandelrace. En warmere temperaturen dat is alleen maar fijn. Wij trekken ons eigen plan. De Oostenrijkse dame had nog een verrassing, ze zou eerst nog een week blijven om te helpen in de Aubergue, maar ze wandelt morgen weer verder. Als je niet van gedachten verandert??
Gisteravond met 14 personen aan de maaltijd, die door één van de "vaste" gasten van de Aubergue was gemaakt. Het werd een gezellige maaltijd. Vanmorgen het alarm gezet want we willen graag op tijd vertrekken, maar dat was niet nodig; de eerste stond om 6.30 uur naast zijn bed. Het ontbijt was mogelijk vanaf 7.30 uur, wij waren de laatste. Vannacht was de temperatuur gedaald tot -2. Toen we 8.30 uur vertrokken was het 0 graden. De zon schijnt al, maar waar de zon nog niet is geweest, zien we volop rijp. De landweg die we volgen gaat eerst langzaam omhoog. Langs weilanden, boerderijen en uitgestrekte akkergronden. De Steeneik groeit hier volop. De Roodborsttapuit, Pimpelmees, Roodborst, Merel, Duif, Kuifleeuwerik, Specht, Veldleeuwerik en Raaf zien en horen we volop. Runderen in de weilanden, maar ook weer de Iberische Varkens. Sommigen lopen op kale gronden en worden bijgevoerd, de meeste gronden zien er groen uit.
Omhoog klimmend naar de windmolens die we al van verre zien, nu nog windstil. Soms goed begaanbaar pad, soms keien. Boven zou een kruis het hoogste punt aangeven van de route. Maar er zijn er meerdere. Wij poseren bij het tweede omdat de derde, een ijzeren achter prikkeldraad onbereikbaar is. Bij enkele granietblokken eten we ons brood, op een hoogte van 1142 meter. In de verte zien we een stad liggen, vermoedelijk Salamanca. Terwijl we zitten geven 38 Vale Gieren een luchtshow. Hoe mooi is dat toch, zo zweven op de thermiek. Boven groeien enkele Narcis soorten en Gentiaan. De Narcissus Triandrus, geen Nederlandse naam bekend, is één van de Narcissen. Dank je Corry.
Was de weg omhoog groen met mooie uitzichten, de afdaling is dor en een eentonig uitzicht. Een lange weg naar San Pedro, is geasfalteerd. Er is de mogelijkheid om het geitenpad naast de weg te lopen, maar dit is te hobbelig en smal. Dat wordt dus "blik op oneindig". Een splitsing met aanwijzing naar een landweg, wordt gemist door Coral. Terwijl Marianne haar naloopt al roepend, handen klappend en gillend, probeert Koploper haar te bellen. Maar door de wind duurde dit langer dan verwacht. Uiteindelijk hoorde ze het, gelukkig. Marianne en Coral steken een geploegd land dwars over om bij Koploper terug te komen, die de landweg was ingelopen.
Een Slangenarend zweeft boven het grasland en blijft even "hangen", wat een mooie vogel.
San Pedro de Rozados, bij de bar van VII Carrecashotel de sleutel halen. Hier kunnen we lekker eten en drinken, voor €13,-.

Vandaag 31 kilometers, maximaal 17 graden.

Zaterdag 23 maart.

Vanmorgen het alarm gezet om 8.00 uur. Het ontbijt is vanaf 8.30 uur in het restaurant van het hotel, de sleutel wordt teruggegeven. Maar in Spanje hebben ze nooit haast, tenminste met hun doen en laten. Het praten kunnen ze wel supersnel, daar snappen we soms helemaal niets van omdat het zo vlug gaat. We vertrekken om 9.15 uur, 7 graden. Door landbouwgebied, een mooie kleur groen van de Wintertarwe. De Hop horen we als eerste, daarna volgen de Kuifleeuwerik, de Merel, de Roodborsttapuit, de Roodborst en de Graspieper. Hier in het land veel Ooievaars, dat komt waarschijnlijk omdat er veel waterpoelen zijn verspreidt over de landerijen.
Morillo is het dorpje wat we als eerste passeren, heeft een Aubergue naast de bar. Alles is nog dicht, vanaf 12.00 uur gaat het open, zowel de Aubergue als de bar. Dit dorp ligt, volgens het boekje op de helft van de gehele te wandelen afstand.
Een busje met geluidsinstallatie rijdt rond, de bevolking kan er heen om boodschappen in te kopen.
Heuvelopwaarts gaat het verder door weilanden, waarvan de poorten moeten worden geopend en dichtgemaakt. De Runderen, variërend in kleur van bruin, wit, zwart en een mooie kleur grijs, lopen door de weilanden, sommige "flatsen" nog vers. Iberische Varkens schurken langs de bomen of liggen lui in de modder. Je moet toch iets op deze zaterdag.
De Rode Wouw zweeft als eerste over het land op zoek naar prooi, de Vale Gier volgt rond 11.30 uur, wanneer de temperatuur warmer is geworden.
Enkele ATB-ers rijden langs ons heen, zij maken hun zaterdagrondje. Allemaal wensen ze ons een Buen Camino. Zij hebben al hun stuurmanskunst nodig om op dit pad met keien te blijven rijden.
We komen rond 12.15 uur langs Miranda de Azan, even 300 meter van de route af, het dorp in is er gelegenheid voor koffie met brood. En we krijgen weer een stempel.
Het is nu 15 graden. 13.30 uur verder. Langs nog grotere boerderijen.
Met het bereiken van het hoogste punt, zien we de stad, Salamanca liggen. Er komt meer wind en er komen kleine wolkjes.
Om 15.30 uur komen we over de Romeinse brug in Salamanca aan, een Unesco stad. Even zoeken hoe te lopen naar de Aubergue, met de Kathedraal als baken.
Voor de Kathedraal is een klein parkje, we zien Sascha, de man uit New York, zitten op een bankje. Hij slaapt in de Aubergue, dezelfde locatie, maar die opent om 16.00 uur. Wij wachten bij de poort van de tuin naast de Aubergue, net als 6 jaar geleden, voordat we naar binnen kunnen. Niets is er binnen verandert! Snel installeren we onze bedden voor de nacht. Daarna douchen en de stad in om de Kathedraal te bezoeken. We krijgen een mooi stempel in de pas en korting op de entree. Wanneer we binnen rondlopen horen we folklore muziek, een groep loopt spelend door de straten.
De "nieuwe" Kathedraal heeft 2 rijen met 7 zuilen van 40 meter hoog, met gemetselde bogen waar het bewerkte dak op rust. Voor het Altaar, als je omhoog kijkt, een grote beschilderde Koepel uit de 17e eeuw. Het Altaar heeft 2 zilveren urnen met daartussen een zilveren miniatuur Altaar. De ruimte rondom bestaat uit 3 verdiepingen, allen kunstig bewerkt.
Het Koor heeft bewerkte banken rondom van donker Notenhout en in het midden staat een Hout bewerkte "Kast" voor wierook. Zo te zien wordt deze meegedragen in processies. Aan beide zijden een orgel. Terwijl we rondlopen wordt één van de orgels bespeeld.
Een zijdeur geeft toegang naar de "oude" Kathedraal. Op alle zijmuren zijn fresco's te zien, sommigen zijn in goede staat. Het Altaar is soberder, wat het mooier maakt.
Er is een mogelijkheid om de toren te bezoeken, maar die slaan we deze keer over, we hebben genoeg gelopen.
Rond 18.00 uur eindelijk een rustpauze, koffie op het plein met zicht op de Kathedraal en Universiteiten van de stad. Salamanca heeft enkele van de oudste Universiteiten van Europa.
Terwijl we koffie drinken neemt een Slechtvalk een duik naar de Duiven op het dak. Mis!
Het wordt frisser, we halen onze jassen in de Aubergue en treffen hier ook Max, de Duitse jongeman aan. Hij heeft een peesontsteking op zijn voet en moet 3 dagen rust houden. Slaapt vannacht in de Aubergue en zoekt morgen een Hostal. De Aubergue is alleen om te overnachten en om 8.00 uur is het weer vertrekken!
Wanneer we langs de San Sebastian kerk lopen gaat Koploper er naar binnen, maar is snel weer buiten. Er is net een dienst geweest en de wierooklucht is nog erg dik aanwezig. Het prikt in je neus.
Coral zien we terug om samen te gaan eten, dat kan vanaf 19.30 uur, dus eerst een Cerveza. Een heerlijk 3 gangen menu voor €12, met wijn.
Coral heeft contact met een andere Camino vriendin, die in Salamanca woont. De dochter van deze mevrouw studeert in Rotterdam en zij en haar man hebben toen Nederland bezocht. Wanneer we zitten te eten komen die binnen.
We wandelen terug naar de Aubergue om 21.00 uur, want het is nodig om op tijd binnen te zijn, 22.00 uur gaat de deur op slot.
Bij het park vliegen Vleermuizen rond. De stad is mooi verlicht, Koploper ziet zijn kans.
Vandaag 28 kilometer en maximaal 17 graden.

Zondag 24 maart.

Vanmorgen was er al flinke roering om 7.00 uur. Ja, wat wil je, 8.00 uur vertrekken want voor je het weet wordt je opgesloten.
Met Coral, Sascha en Max drinken we nog een koffie met Churroz en Tosta's. Coral blijft een dag in Salamanca voor ze verder reist met de bus. Sascha vertrekt vandaag naar US en Max zoekt een Hostal.
Wij wandelen vandaag verder. Via de Plaza de Mayor en zijn mooie straten. Het duurt een uur voordat we de laatste huizen achter ons laten en weer in de verte kunnen kijken.
Velden met Wintertarwe, die al besproeid worden met waterinstallaties om het te laten groeien. De Kuifleeuwerik laat zich als snel horen. Andere vogeltjes zien we maar zijn moeilijk te onderscheiden welk soort het is. We missen een vogelboekje, maar Koploper wilde geen extra gewicht mee.
Bij het dorpje Castellanos de Villiquera eten we ons brood op een pleintje, 12.00 uur en 14 graden.
De Zwarte Roodstaart, Rode Wouw en in de dorpjes Mussen en Zwaluwen. Op de landwegen lokale wandelaars die ons aanspreken. Waar we vandaan komen en waar naar toe. Wanneer de mensen rustig spreken en Engelse woorden erbij gebruiken, wordt het een leuk gesprek.
Wanneer we om 13.30 uur Calzada de Valdunciel bereiken, vinden we het voor vandaag genoeg en zoeken een slaapplaats. Die vinden we in la Casa del Molinero. Een mooi gerestaureerd huis met mooie zonnige binnenplaats. Het dorp is niet veel groter dan Den Bommel met een bar waar je een menu kan eten, wat wil je nog meer.

Vandaag 18 kilometer en maximaal 21 graden.