Pas in tweeën

Vanmorgen met het opstaan was het een kleine wereld, het is vreselijk mistig. De mist is een beetje opgetrokken wanneer we om 8.45 uur wegrijden bij het hotel. Er zitten enkel lichtere stukken in zodat we de huizen en bomen, ja zelfs de bergen weer enigszins kunnen onderscheiden. De spinrag in de berm heeft door de vochtige lucht meer vorm gekregen en heeft "pareltjes". Wanneer het zonnetje meer kracht krijgt trekt de mist verder op en komen er plukken wolken tussen de bergen te "hangen", een mooi gezicht. De Sora, eerst een stroompje in de kloof, wordt gevoed door meerdere stroompjes en de rivier wordt breder, bij Gorenja Vas verandert de naam in Poljanska Sora. Deze rivier, die in het dal ligt volgen en kruisen we tot Škofja Loka. Het dal is breed met mooie uitzichten, weilanden met de rijke begroeiing en stukken bouwland waar nog maïs staat. Bij sommige huizen is er een stuk weiland in gebruik als hofje, grond genoeg. We komen enkele bepakte fietsers tegen. Zij zijn bijna bij het punt waar wij begonnen.
In Škofja Loka houden we een koffiestop, 25 kilometer en 20 graden. Het is één van de oudste stadjes van Slovenië. De burcht torent hoog boven het stadje uit. In 993 werd de plaats door de Duitse keizer geschonken aan de bisschoppen van Friesling. In de 13e eeuw ontwikkelde het stadje zich als marktplaats op de handelswegen tussen München en Trieste. Een strategische ligging heeft het nadeel dat men ook vaak slachtoffer wordt van aanvallen waardoor de stad wordt vernield. Een aardbeving in 1511 verwoeste de stad nogmaals. In de Hoofdstraat zijn nog enkele oude huizen goed bewaard gebleven. In de stad krijgt een groep toeristen een rondleiding van een gids, ze bezoeken de burcht. Na deze stad verlaten we het Karstgebied en komen in de Karawanken, de voorlopers van de Alpen. We vervolgen onze route langs idyllische dorpjes, met mooie vrijstaande huizen met Geraniumplanten in de bakken aan de balkons. Dan midden in het dorp een boerderij waar de Koeien binnen staan. Is dat voor de warmte? De erven zijn mooi schoon en opgeruimd. Het valt ons op dat alle dorpen en plaatsen waar we doorheen zijn gereden netjes en schoon zijn, weinig of geen zwerfafval.
Mussen vliegen in grote groepen uit een schuur als we langsrijden. De Gekraagde Roodstaarten zitten op de daken en de Bonte Kraaien en Witte Kwikstaarten zweven over het bouwland. In de berm groeit Guichelheil, Madelief, Margriet en veel Luzerneklaver. De Arriva lijnbussen rijden hier ook hun diensten.
We krijgen een afdaling naar de rivier bij de plaats Kranj en daarna een pittige klim van 9 -10 % tot het stadscentrum. Wanneer we het centrum met autovrije zone bereiken houden we onze lunchstop, 43 kilometer en 25 graden, er is wat sluierbewolking gekomen, wat niet onaangenaam is.
Bij de kerk is een bankje in de schaduw waar we heerlijk kunnen zitten. In de kerk speelt de organist zijn repertoire; muziek terwijl we eten. De kerk binnen is sober, niet veel pracht en praal zoals we soms zien. Wanneer we de stad verlaten kunnen we kiezen, de verharde weg waar veel vrachtverkeer over gaat of de onverharde weg, langs dorpen en bos, bijna geheel autovrij. We kiezen voor de onverharde weg. Voor Marianne ook rustiger fietsen, zij heeft nogal eens schrik als Koploper zonodig een foto wil maken en vergeet dat hij niet alleen op de rijbaan rijdt.
De route gaat bij Preddvor verder door een kloof waardoor de rivier Kokra stroomt. Monnikskap groeit onder de bomen langs de weg. De weg loopt glooiend omhoog met soms venijnige stukjes te klimmen. Bij een picknickbank houden we even een stop om onze benen rust te gunnen voor we verder gaan. Bij Spodnje Jezersko is een pension, helaas gesloten. De volgende plaats Zgornje Jezersko is 3,5 kilometer verder, dat is niet zo ver. Helaas is in het boekje niet vermeld dat de weg met haarspeldbochten oploopt met flinke hellingen, tot 10 %. Dat wordt nog even zweten. Uiteindelijk komen we aan en zien we een onderkomen. De eigenaar heeft gelukkig ook plaats voor ons, wat wij erg fijn vinden want we mogen morgen weer flink klimmen. In dit gedeelte van Slovenië spreken ze zeer goed Engels, wat wij erg prettig vinden.
Vandaag 75 kilometer, 801 klimmeters en maximaal 25 graden.