Monesterio en verder
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
03 Maart 2019 | Spanje, Fuente de Cantos
Zaterdag 2 maart.
Vanmorgen ontbijt gekregen aan een tafel waar de kachel onder stond. Heerlijk warme beentjes. Verder in het huis erg koud. Begrijpelijk, 's zomers met de hoge temperaturen wil je de warmte buiten houden door de dikke muren, maar nu kan de warmte die er is nog niet naar binnen.
Bij de naastgelegen Panaderia kopen we brood voor onderweg, 9.00 uur. Het is nog fris, 6 graden, dus de jassen aan. Net buiten het dorp loopt de weg klimmend omhoog tussen de landerijen door. De weilanden met varkens en runderen. Bij de passage van de rivier, meer een stroompje lopen we rustig door het water, we willen wel droge voeten houden. En we zijn in Extremadura. De Kuifleeuwerik maakt het meest lawaai en we zien dat er verschillende koppeltjes zijn gevormd. De Hop zorgt ervoor dat het territorium goed wordt afgebakend. Van verschillende kanten horen we het "hop,hop,hop". De Koolmees, Veldleeuwerik, Gaai, Bonte Specht, Rode Wouw en Blauwe Ekster zijn andere soorten die we zien en horen. Weer staan er veel Steeneiken en Kurkeiken in de weilanden. Ze zorgen voor de nodige schaduw voor de dieren.
Koploper weet Marianne goed aan het schrikken te maken als hij opeens zijn broekzakken gaat bekloppen om te kijken of hij niets mist. Jawel, zijn telefoon. Dat wordt teruglopen, maar bij het omdraaien ziet Marianne de afdruk in zijn kontzak van het gemiste "hebbeding". Gelukkig maar.
Door deze schrik en verhoogde temperatuur kunnen de jassen uit. Dat is maar goed ook, de route gaat verder omhoog, het wordt zweten. In de berm staat de Brem in bloei, met mooie helder gele bloemen. Wanneer we een open stuk krijgen door weilanden, merken we dat er een frisse noorden wind is. Er is ook een beetje sluierbewolking waardoor het minder warm is dan de voorgaande dagen. We rusten na twee uur wandelen in de luwte van een muurtje. Even de tassen af en de benen rust geven. Vlinders komen tot leven als het warmer wordt, Koolwitje en Luzernevlinder zijn de meest geziene.
Bij Ermita San Isidro verlaten we de weilanden. Passeren een groot verkeersplein, kruising van de N 630 en de A-weg en volgen de route over de "oude weg" in plaats van door het eucalyptusbos. De weg is bijna auto vrij en loopt beter, in het bos loop je over een smal kronkelig geitenpad. In de luwte van enkele bomen met daarbij stenen als stoeltje, eten we een broodje. Lekker even die tassen van je rug en het bezweette shirt kan weer drogen. Bij de camping verlaten we de weg en gaan over een brede landelijke, flink stijgende zandweg. Alleen eigenaren van aanliggende percelen maken gebruik van deze weg. Het wordt warmer en het is nodig om een extra drinkstop te houden. Varkens en Schapen komen even kijken bij de omheining als we passeren, verder zien we weinig beweging. Het is zelfs een beetje saai. Het geluid van vogels wordt overstemd door het geluid van langsrijdend verkeer over de A-weg; we vinden het storend.
Langs het Cruz del Puerto waar ook een picknickplaats bij is komen we via een rotonde in de plaats Monesterio. Hier is sinds 2017 een nieuwe Refugio, Albergue Las Moreras. Wij krijgen een kamer met stapelbed, lakens en twee dekens, zo lukt het weer voor de nacht, een koopje € 24. Het is 15.00 uur, 23 graden. De Spaanse en Deense pelgrim overnachten hier ook. Later komt er nog een Fransman, 2 Spanjaarden, en een Koreaanse bij.
Wanneer we, samen met Per de Deen, erop uit gaan om inkopen te doen en om iets te drinken zien we vele mensen verkleed lopen en verzamelen voor de bar. Het wordt een optocht waar veel lokale mensen aan meedoen, zelfs de kleinste baby gaat in de optocht mee. Een tractor met aanhanger waar een geluidsinstallatie op is geplaatst, zal voorrijden.
Wij laten dit verder passeren en zoeken een restaurant waar we kunnen eten. Dat wordt in een Mesos, waar de open haard flink brand. Lekker want het wordt buiten weer kouder. Ons vlees van het menu wordt in de haard gegrild, heerlijk. Wanneer we klaar zijn en naar de Refugio teruggaan, komen mensen van de optocht het restaurant binnen voor hun maaltijd, het is 21.30 uur.
Zondag 3 maart.
Vanmorgen in een bar het ontbijt, het wordt een beetje gewoonte om "buiten de deur te eten". 9.00 uur gaan we op weg en het is 8 graden.
De route gaat langs een riviertje en groene weilanden omgeven door stenen muurtjes. Doordat hier voldoende water is blijft alles lekker groen. Veel Steeneik groeit er in de weilanden waar de Ezels, Varkens en Runderen in rondlopen. De Kuifleeuwerik laat zich al snel horen en zien. De Hop, Koolmees, Boomklever, Ekster, Mus en Blauwe Ekster zijn weer veel geziene vogels, de Grote Gele Kwikstaart als enkeling. Bij het passeren van de weg gaat de route over meer open gebied en klimmend omhoog. Via het passeren van een hek komen we weer door landerijen, ook weer open gebied. Weinig bomen, de grond is droger. Uitzichten wondermooi. Op de landweg zien we veel rupsen, als voorbode van de Vlindertijd. Koolwitje, Luzernevlinder, Atalanta en de Kleine Vos, hoewel deze erg vaal van kleur is. Het glooiend gebied uitgestrekt voor je met de stukken grond waar het groen van de Wintertarwe en het bruin van onbebouwde landgrond, kleurvariatie geeft en afsteekt tegen de blauwe lucht. Waar we in de verte de eerstkomende plaats zien, maar die onbereikbaar lijkt door de lange glooiende weg. Drie Edelherten passeren ons pad, ze gaan te snel voor het maken van een foto. Met het pakken van het toestel zijn zij al verdwenen tussen de bomen. De Buizerd en Rode Wouw zien we zwevend over het gebied rondgaan op zoek naar prooi. Een Groene Hagedis zit zich te warmen op de steen. Wanneer hij ons ziet schiet hij zijn holletje in, maar Koploper heeft hem al te "grazen genomen". De Kuifleeuwerik, een veelvoorkomende vogel hier, laat zijn zang goed horen. De Graspieper, de Roodborsttapuit, Veldleeuwerik en de Putter zien we hier ook.
Wanneer we de plaats Fuente de Cantos bereiken stopt er een auto naast ons, de bestuurder geeft ons een papier met daarop een overnachtingsplaats, El Zaguán de la Plata. Hij wil ook wel voor ons reserveren, maar dit gaat ons te snel. We accepteren zijn flyer en bedanken hem. Eerst iets drinken in de bar, het is 15.00 uur. Cola met als Tapas, gekookte stukjes Varkensoor in tomatensaus. We besluiten om te gaan kijken op het adres van de flyer. Wat blijkt!! Zes jaar geleden, toen met de fiets, hebben we hier ook geslapen. Alleen dan niet boven in de appartementen maar in de grote slaapzaal beneden, die nu nog gesloten is. Eerder aangekomen in dit complex, de Spanjaard en de Deen. De Fransman en twee niet eerder geziene Duitse pelgrims volgen even later.
Na het douchen worden even de voeten goed bekeken. Koploper heeft op beide kleine tenen blaren die moeten worden verzorgt en Marianne heeft een plekje in de holte van de rechtervoet die gevoelig is. Een misstap op een puntige steen. Maar verder geen mankementen.
Vanavond lekker eten en drinken en op tijd gaan slapen, morgen weer een nieuwe dag.
Vandaag gewandeld 23 kilometer en maximaal 22 graden.
Werkze morgen
Vanmorgen ontbijt gekregen aan een tafel waar de kachel onder stond. Heerlijk warme beentjes. Verder in het huis erg koud. Begrijpelijk, 's zomers met de hoge temperaturen wil je de warmte buiten houden door de dikke muren, maar nu kan de warmte die er is nog niet naar binnen.
Bij de naastgelegen Panaderia kopen we brood voor onderweg, 9.00 uur. Het is nog fris, 6 graden, dus de jassen aan. Net buiten het dorp loopt de weg klimmend omhoog tussen de landerijen door. De weilanden met varkens en runderen. Bij de passage van de rivier, meer een stroompje lopen we rustig door het water, we willen wel droge voeten houden. En we zijn in Extremadura. De Kuifleeuwerik maakt het meest lawaai en we zien dat er verschillende koppeltjes zijn gevormd. De Hop zorgt ervoor dat het territorium goed wordt afgebakend. Van verschillende kanten horen we het "hop,hop,hop". De Koolmees, Veldleeuwerik, Gaai, Bonte Specht, Rode Wouw en Blauwe Ekster zijn andere soorten die we zien en horen. Weer staan er veel Steeneiken en Kurkeiken in de weilanden. Ze zorgen voor de nodige schaduw voor de dieren.
Koploper weet Marianne goed aan het schrikken te maken als hij opeens zijn broekzakken gaat bekloppen om te kijken of hij niets mist. Jawel, zijn telefoon. Dat wordt teruglopen, maar bij het omdraaien ziet Marianne de afdruk in zijn kontzak van het gemiste "hebbeding". Gelukkig maar.
Door deze schrik en verhoogde temperatuur kunnen de jassen uit. Dat is maar goed ook, de route gaat verder omhoog, het wordt zweten. In de berm staat de Brem in bloei, met mooie helder gele bloemen. Wanneer we een open stuk krijgen door weilanden, merken we dat er een frisse noorden wind is. Er is ook een beetje sluierbewolking waardoor het minder warm is dan de voorgaande dagen. We rusten na twee uur wandelen in de luwte van een muurtje. Even de tassen af en de benen rust geven. Vlinders komen tot leven als het warmer wordt, Koolwitje en Luzernevlinder zijn de meest geziene.
Bij Ermita San Isidro verlaten we de weilanden. Passeren een groot verkeersplein, kruising van de N 630 en de A-weg en volgen de route over de "oude weg" in plaats van door het eucalyptusbos. De weg is bijna auto vrij en loopt beter, in het bos loop je over een smal kronkelig geitenpad. In de luwte van enkele bomen met daarbij stenen als stoeltje, eten we een broodje. Lekker even die tassen van je rug en het bezweette shirt kan weer drogen. Bij de camping verlaten we de weg en gaan over een brede landelijke, flink stijgende zandweg. Alleen eigenaren van aanliggende percelen maken gebruik van deze weg. Het wordt warmer en het is nodig om een extra drinkstop te houden. Varkens en Schapen komen even kijken bij de omheining als we passeren, verder zien we weinig beweging. Het is zelfs een beetje saai. Het geluid van vogels wordt overstemd door het geluid van langsrijdend verkeer over de A-weg; we vinden het storend.
Langs het Cruz del Puerto waar ook een picknickplaats bij is komen we via een rotonde in de plaats Monesterio. Hier is sinds 2017 een nieuwe Refugio, Albergue Las Moreras. Wij krijgen een kamer met stapelbed, lakens en twee dekens, zo lukt het weer voor de nacht, een koopje € 24. Het is 15.00 uur, 23 graden. De Spaanse en Deense pelgrim overnachten hier ook. Later komt er nog een Fransman, 2 Spanjaarden, en een Koreaanse bij.
Wanneer we, samen met Per de Deen, erop uit gaan om inkopen te doen en om iets te drinken zien we vele mensen verkleed lopen en verzamelen voor de bar. Het wordt een optocht waar veel lokale mensen aan meedoen, zelfs de kleinste baby gaat in de optocht mee. Een tractor met aanhanger waar een geluidsinstallatie op is geplaatst, zal voorrijden.
Wij laten dit verder passeren en zoeken een restaurant waar we kunnen eten. Dat wordt in een Mesos, waar de open haard flink brand. Lekker want het wordt buiten weer kouder. Ons vlees van het menu wordt in de haard gegrild, heerlijk. Wanneer we klaar zijn en naar de Refugio teruggaan, komen mensen van de optocht het restaurant binnen voor hun maaltijd, het is 21.30 uur.
Zondag 3 maart.
Vanmorgen in een bar het ontbijt, het wordt een beetje gewoonte om "buiten de deur te eten". 9.00 uur gaan we op weg en het is 8 graden.
De route gaat langs een riviertje en groene weilanden omgeven door stenen muurtjes. Doordat hier voldoende water is blijft alles lekker groen. Veel Steeneik groeit er in de weilanden waar de Ezels, Varkens en Runderen in rondlopen. De Kuifleeuwerik laat zich al snel horen en zien. De Hop, Koolmees, Boomklever, Ekster, Mus en Blauwe Ekster zijn weer veel geziene vogels, de Grote Gele Kwikstaart als enkeling. Bij het passeren van de weg gaat de route over meer open gebied en klimmend omhoog. Via het passeren van een hek komen we weer door landerijen, ook weer open gebied. Weinig bomen, de grond is droger. Uitzichten wondermooi. Op de landweg zien we veel rupsen, als voorbode van de Vlindertijd. Koolwitje, Luzernevlinder, Atalanta en de Kleine Vos, hoewel deze erg vaal van kleur is. Het glooiend gebied uitgestrekt voor je met de stukken grond waar het groen van de Wintertarwe en het bruin van onbebouwde landgrond, kleurvariatie geeft en afsteekt tegen de blauwe lucht. Waar we in de verte de eerstkomende plaats zien, maar die onbereikbaar lijkt door de lange glooiende weg. Drie Edelherten passeren ons pad, ze gaan te snel voor het maken van een foto. Met het pakken van het toestel zijn zij al verdwenen tussen de bomen. De Buizerd en Rode Wouw zien we zwevend over het gebied rondgaan op zoek naar prooi. Een Groene Hagedis zit zich te warmen op de steen. Wanneer hij ons ziet schiet hij zijn holletje in, maar Koploper heeft hem al te "grazen genomen". De Kuifleeuwerik, een veelvoorkomende vogel hier, laat zijn zang goed horen. De Graspieper, de Roodborsttapuit, Veldleeuwerik en de Putter zien we hier ook.
Wanneer we de plaats Fuente de Cantos bereiken stopt er een auto naast ons, de bestuurder geeft ons een papier met daarop een overnachtingsplaats, El Zaguán de la Plata. Hij wil ook wel voor ons reserveren, maar dit gaat ons te snel. We accepteren zijn flyer en bedanken hem. Eerst iets drinken in de bar, het is 15.00 uur. Cola met als Tapas, gekookte stukjes Varkensoor in tomatensaus. We besluiten om te gaan kijken op het adres van de flyer. Wat blijkt!! Zes jaar geleden, toen met de fiets, hebben we hier ook geslapen. Alleen dan niet boven in de appartementen maar in de grote slaapzaal beneden, die nu nog gesloten is. Eerder aangekomen in dit complex, de Spanjaard en de Deen. De Fransman en twee niet eerder geziene Duitse pelgrims volgen even later.
Na het douchen worden even de voeten goed bekeken. Koploper heeft op beide kleine tenen blaren die moeten worden verzorgt en Marianne heeft een plekje in de holte van de rechtervoet die gevoelig is. Een misstap op een puntige steen. Maar verder geen mankementen.
Vanavond lekker eten en drinken en op tijd gaan slapen, morgen weer een nieuwe dag.
Vandaag gewandeld 23 kilometer en maximaal 22 graden.
Werkze morgen
-
04 Maart 2019 - 04:59
Frans Lokker:
de verhalen en foto's zijn weer prachtig, zo genieten we mee!
Nog veel plezier! -
04 Maart 2019 - 05:15
J Van Der Welle:
Ik volg jullie. Succes!!! -
04 Maart 2019 - 05:21
Jos:
Al redelijk in de pelgrim-stand gekomen zo te zien. Wat een mooi landschap en leuk dat je steeds een soort van vaste groep tegen komt in de overnachtingsplaatsen. Geniet verder zonder problemen. -
04 Maart 2019 - 05:49
André G.:
Maar goed dat Marianne zo goed bij de les is. Binnen de grenzen van het budget blijven moet wel lukken met dit soort prijzen. Mooie foto's van de koploper, zeker die van de groene salamander. -
04 Maart 2019 - 10:21
Tanja:
Hoi wandelaars,
Het gaat weer volgens planning bij jullie.
De warme dagen en koele nachten is om jaloers te worden
Ik denk dat mijn onderdanen meer vermoeid aanvoelen dan die van
jullie, reden bij jullie is het echt. Bij mij is het fantasie.
Het onthaasten is nu echt.
Stap met plezier verder. Tanja -
04 Maart 2019 - 15:12
Hans En Jacq.:
Hoi Corrie en Kees, wat een prachtig reisverslag. We volgen jullie!!
Veel succes op jullie trip en tot hoors. -
05 Maart 2019 - 05:56
Corry:
Alweer een week op pelgrimspad. Wat een vlaktes. Erg mooi hoor en al zo heerlijk die vogels en bloemen om jullie heen. Ik ga me storten op het huiswerk;)) Sterkte met de blaartjes -
06 Maart 2019 - 06:56
Daan/Martha:
Corrie en Kees
Wat een mooie verhalen zijn het weer ,en ik lees ze met plezier.
Hier is het de komende dagen regenachtig ik hoop dat het zaterdag droog is want dan doe ik de 20km Waterpoortloop. Groetjes van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
