Bar slecht

Dinsdag 2 april.

Wanneer het buiten lichter wordt, openen wij onze ogen, 8.00 uur mooie tijd om op te staan. De Portugees is ook net wakker en samen maken we ons klaar om weer op weg te gaan. Het restaurant is gesloten, dat wisten we, maar de bar zou open zijn voor ontbijt. Helaas, om 9.00 uur nog gesloten, dan maar naar de Panaderia voor brood. De bakkerswinkel is open, maar het brood nog in de oven. Een zak Madeleine cakejes wordt ons ontbijt.
Al wandelend eten we de cake, het is koud buiten, 2 graden met zon. Onze adem zien we als wolkjes gaan. Al klimmend omhoog naar de bossen. Konijnen sprinten hun hol in als we passeren.
De Eiken zijn begroeid met Korstmos, als je denkt dat de boom dood is, blijkt het niet zo te zijn, de takken buigen mee.
We bereiken Mombuey, hier is een winkel en een bar voor koffie. Brood met beleg is snel gekocht, daarna lekker koffie met wat lekkers.
Na deze rustpauze gaan we verder omhoog, vandaag van 800 naar 1000 meter. Verder door de bossen.
Bij Cernadilla, na een lange klim, rusten we uit op een bankje en eten ons brood. Pfff wat een geklim. Dit dorp lijkt uitgestorven, bij sommige huizen staat een auto, verder zien we weinig leven.
San Salvador de Palazuelo, doet zijn naam eer aan. Grote villa's en bewoond te zien aan de auto's die bij de huizen staan. De weg gaat over een hoog gelegen vlakte, waar Gras, Brem en Eiken staan. Sporen van gewoel in de grond vermoeden dat er hier Zwijnen rondlopen, we zien ze niet. Wanneer we weer een voor ons vreemde soort vogel zien, grijpt Koploper mis voor zijn verrekijker. Het zakje in de rugzak waar de kijker zit is leeg. Ritsje niet gesloten want dat is lastig als je het wil pakken, maar nu..... Het is niet het eerste wat Koploper achterlaat en zal ook niet het laatste zijn.
Soms zien we de Embalse de Cernadilla tussen de bomen door, diep beneden ons.
Wanneer we uit het bos komen nemen we even een rustpauze op een bankje, net voor het dorpje Entrepeñas. En dan?....Regendruppels. Verbaasd kijken we elkaar aan, dit was niet verwacht. De laatste 3 kilometer lopen we door de bossen over de hoogte met onze jassen aan voor de regen. We horen het verkeer van de A-weg, maar zien de auto's pas later als we de A-weg passeren. We bereiken Asturianos, via gele voetstappen bereiken we de overnachtingplaats, bij een sportcentrum. Hier kunnen we ook eten, dus we gaan niet meer weg.
De 2 Poolse pelgrims die we eerder op de route zagen zijn er ook. Voor de nacht vragen we een deken, we krijgen een dekbed. Dat zal nodig zijn, op tv zien we het noodweer in andere delen van Spanje. Oei, komt dat hierheen? Voor deze streek wordt sneeuw verwacht, maar van ons mag dat wegblijven.

Vogels: Gaai, Koolmees, Staartmees, Zwartkop, Zwarte Roodstaart, Blauwe Kiekendief, Boomklever, Boomkruiper, Raaf, Ekster.

Vlinder: Koolwitje, Dagpauwoog, Citroenvlinder, Groentje.
Twee Rupsen, welke??

Vandaag 28 kilometer en maximaal 17 graden.


Woensdag 3 april.

Wanneer het net licht begint te worden gaan de Polen op weg, wij draaien ons nog even om, 7.30 uur. We weten dat er verder niemand is, de deur valt in het slot als we straks weggaan. Zorgen dus dat je niets vergeet.
Voor ons ontbijt is het nodig om eerst 3,5 kilometer te wandelen, want in Palacios de Sanabria, het eerstvolgend dorpje is er pas een mogelijkheid. We eten dus eerst een Madeleine voordat we vertrekken. Aankomend bij de bar brandt er een heerlijk haardvuur en het is behaaglijk warm binnen. Het is een komen en gaan van verschillende mensen. Als er een vaste klant binnen komt, weet de waardin precies wat er wordt gedronken en maakt ze het klaar. Aan het plafond hangen wespennesten als versiering, ooit gevonden. Een gewei hangt aan de muur. Op de tafels liggen speelkaarten en een schaakspel. Een echte ontmoetingsplaats.
De wandeling gaat verder door de Eikenbossen over het plateau. Weer zien we gewroet van de Zwijnen en op het pad sporen van Reeën. Het is koud, 2 graden. Op het pad waar de zon nog niet heeft geschenen is het Gras bevroren. De wind voelen we wanneer er open stukken zijn maar tussen de bomen is het aangenaam. Weer zien we de Baardgrasmus en we horen de Specht roffelen, de Zwartkop, Pimpelmees en Gaai vliegen ons voorbij.
De A-52 passeren we meerdere malen, het verkeer horen we minimaal, de weg ligt hoger dan waar we wandelen. De kleine dorpjes die we doorlopen vertonen weinig leven. We zien dat er bij een huis was hangt en een auto staan, maar verder?......
We bereiken Puebla de Sanabria, een bergdorp en zoeken hier een overnachtingplaats. Dat wordt snel gevonden bij de Albergue de Peregrino, het is 13.45 uur. We laten de rugzakken staan en gaan naar een restaurant om te eten, het bed in orde maken doen we later.
Het is nog steeds erg fris buiten, maar ook binnen, de verwarming werkt niet. We zoeken warmte in de zon maar met de toename van bewolking kan je dat vergeten. We besluiten om het oude gedeelte in te lopen, misschien is er een mogelijkheid om ergens iets warms te drinken. Tja, dan heb je al voldoende gewandeld deze weken, dan ga je nog eens 233 treden omhoog om bij de oude stad te komen. Het uitzicht is zeer fraai, de hele vlakte waar we hebben gewandeld zien we van dit hoge punt met de rivier de Tera als een lint erdoorheen. Er waait een harde koude wind, het is 7 graden. In het oude gedeelte staat een Romaanse kerk uit de 12e eeuw. Het Castillo, gelegen op het hoogste punt is gebouwd in de 15e eeuw en verkeert nog in goede staat. Er is nu een openbare bibliotheek in gevestigd. We slenteren door de straatjes, veel huizen hebben overhangende balkons en daklijsten. Wanneer het nog kouder wordt en er een donkere lucht in zicht komt, besluiten we dat het voor vandaag genoeg is geweest en gaan terug. We gaan boodschappen doen voor het avondeten en het ontbijt, daarna niet meer weg.
Wanneer we terug zijn in de Albergue komt er een man de kachel nakijken en jawel, het wordt warmer.
We verwachten niet dat er vandaag nog iemand bij zal komen, dus vermaken we ons in de keuken, waar het nu behaaglijk begint te worden.
De deur gaat 20.30 uur op slot, dus dan moet je binnen zijn.

Vandaag 17 kilometer en maximaal 7 graden.
Onze schoenzolen worden nu toch wel erg dun.