Weekend activiteiten

Vanmorgen waren we rond 8.30 uur gereed om naar de bar te lopen en daar te ontbijten. Het was er binnen al druk. Wandelaars en bikers die er hun ontbijt haalden voordat ze begonnen met hun sportieve activiteit.
Met ons was er ook een Britse jongedame, zij had in het dorp ander onderdak gevonden en kwam nu ontbijten voordat ze verder wandelende. We deelden de tafel, wisselden informatie uit en vertrokken samen om met elkaar een stuk op te lopen.
Het eerste stuk van de route liep heuvelafwaarts, langs landbouwgronden waar de Tarwe en de Tuinbonen al flink hoog waren gegroeid. De Tuinbonen stonden al in bloei. Langs de weg groeiden Amandelbomen, de Amandelen kon men plukken en eten. De Amandelen waren erg sterk van smaak, pittig maar lekker. Met je ogen dicht proefde je de bitterkoekjes. Enkele kilometers verder zagen we de Amandelbomen in bloei staan. Netjes in rijen neergezet. Samen met de Olijfbomen zorgen deze gaarden voor inkomsten in deze regio. Tegen een helling zien we twee klimmers. Netjes in de touwen vast, tegen de helling opklauteren. Corry moet er niet aan denken om dat te doen. Ze houdt niet van "hoogtes". 
In de Olijfgaarden hoor je dat er wordt gewerkt. De bomen worden gesnoeid en het snoeisel wordt gelijk opgeruimd, de brand erin. 
Een oudere man zoekt zijn kruiden in de berm. Goed voor in de tortilla straks en verser kan niet. 
Sommige delen van de route lopen we langs de weg, soms worden we de gaarden ingestuurd. We mogen dan gelijk weer erg veel klimwerk verrichten, want de Olijfbomen groeien hier steil tegen de bergen op, een afwisselend lopen. Onze benen protesteren en de ademhaling gaat minder makkelijk. De temperatuur loopt op. Bij vertrek nog 6 graden maar al snel is dit 15 graden geworden, de jas gaat uit.
De Kuifleeuwerik heeft al een partner gevonden en samen vliegen zij hun balts. Ze fluiten er lustig op los. De Roodborst Tapijt heeft een mooi plekje gevonden in de nu nog kale boom en laat zich duidelijk horen. De Hop, Zwartkop, Heggenmus, grote Bonte Specht zien we en een Torenvalk staat "biddend" boven de akker.
Een opvliegende Rode Patrijs laat ons schrikken als we langslopen.
Na 11,5 kilometer en een lastige klim, bereiken we een dorpje Cequia, met bar waar een mogelijkheid is om iets te eten, daar maken we graag gebruik van, het is 12.30 uur. Even de rugzak af, lekker zitten op een stoel en iets eten en drinken. De pijpen ritsen we van de broek, het is warm genoeg. Vanaf het terras hebben we mooi zicht op de besneeuwde bergtoppen van de Sierra Nevada. De Engelse jongedame, Jane is ons vooruit gelopen en we zien een ander stel het dorp inkomen als wij ons broodje eten. Dit blijken Fransen te zijn, die ook deze Camino lopen. Later in de middag lopen we hen voorbij en spreken even met hen. 
Wanneer we het dorp uitwandelen zien we in de verte, op de volgende bergtop het Castillo van Alcalá la Real, de volgende plaats van de etappe en onze stopplaats, met hopelijk een plek om te slapen. 
Een jongeman, simpel van geest, houdt ons aan en stelt in rap Spaans ons vragen. Tja.....ons Spaans is beperkt, dus kunnen we alleen antwoorden op de vragen "uit welk land we komen", "waar we vandaag zijn vertrokken" en "waar we vandaag heen gaan." Hij groet ons met enthousiaste gebaren en brede lach en wenst ons "Bon Camino". Daar wordt je toch heel blij van.!
De route gaat verder met een afdaling, onze scheenbeenspieren protesteren, ze willen eigenlijk niet. Later gaan we weer heuvelopwaarts, de hele verdere wandeling is het op en neer. Het uitzicht alleen de Olijfgaarden.
Bij een stroompje zien we een Glazenmaker, Koolwitje en Kleine Vos. Hier weer bloeiende bermbegroeiing, Robertskruid, Raket, Madelief, Streepzaad en Kruiden.
We bereiken de stad om 15.30 uur en een klein half uur later hebben we onze slaapplaats gevonden. Opfrissen, omkleden, even shirtjes wassen en we weer op weg, nu om iets te eten te vinden. Een bar is snel gevonden, maar om iets te eten is lastiger. De meeste keukens zijn gesloten en later die avond blijven ze dicht. Dat wordt vanavond broodje Kebab met friet, ook lekker.

Vandaag 23 kilometer, maximale temperatuur 19 graden. Uiteindelijk blijven we op 975 meter hoogte. Op TV zien we dat er weer sneeuw wordt verwacht in Noord Spanje net als afgelopen donderdag.

Goris: Prima als je het adres geeft via deze site. Er zullen wel meer mensen de route "willen rijden". 

Maandag 9 maart

Voor jullie begint er weer een werkweek wanneer wij wakker worden. Het ontbijt is op de hoek en wanneer we lekker zitten te eten komt Jane binnenwandelen. Zij heeft ergens anders geslapen met de Franse wandelaars, maar die zijn al vroeg vertrokken vanmorgen. Wij gaan samen op pad rond de klok van 9.15 uur.
Het is mooi weer, de zon schijnt volop en het is 6 graden, het wordt later wel warmer.
De weg gaat weer langs de Olijfgaarden. De jongens van de "Groene Motor" zijn weer volop bezig. Van verschillende kanten horen we de geluiden van de motorzaag. Wanneer we later de mensen zien verbazen wij ons over de kledij, geen beschermende kleding. Er zal een ketting breken! Daar moet je toch niet aan denken. 
Bij sommige huizen zien we kleinschalige groenteteelt tussen de Olijfbomen. Prei, Tuinbonen, een soort Kool en Asperges staan er goed bij.
Het landschap is weer erg glooiend en er is veel klim- en daalwerk vandaag. De jassen gaan al snel uit. In de berm groeien verschillende Planten en Kruiden. Look, Raket, Klaproos, Zuring, Rozemarijn en Lavendel. We zien onze eerste Citroenvlinder, Landkaartje, Geaderd Witje en de Spaanse Pijpbloemvlinder.
We bereiken het plaatsje Ventas del Carrizal en zoeken iets om te eten en/of drinken. Helaas, alles dicht op een klein winkeltje na. Hier kopen we water, bananen en enkele Madeleines als eten. We doen het ermee. Op een terras van een gesloten locatie eten we dit op. De pijpen ritsen we weer van onze broeken, het is warm genoeg. Even later zien we hoog boven ons een Vale Gier zweven op de thermiek.
Een flinke afdaling leidt ons naar de rivier, deze kunnen we een tijdje volgen, maar na 2 kilometer gaan we weer omhoog. Onze benen hebben het zwaar, zeker als je om de 500 meter weer mag dalen en daarna weer mag stijgen. De weg die we volgen, loopt door de gaarden, soms is er begroeiing van Schijfcactus en Agaves. Eigenlijk is het een beetje "saai", alleen de Olijfgaarden. De bergen, die we in de verte zien zijn niet goed zichtbaar, het is heiig. 
Bij de rand van de stad is een bron, Fuente de la Victoria. Daarna mogen we het laatste stuk afdalen door een mooi aangelegd park voor de kerk voordat we het centrum bereiken. In deze plaats Alcaudete is een Auberge de Pelegrinos, Kees en Jane buigen zich over hun telefoon om de juiste locatie te vinden. Wanneer we de Auberge hebben gevonden blijkt deze nog gesloten te zijn. Teruglopen maar weer, we zijn tenslotte langs een Pension gelopen, misschien is daar nog plaats? Dat lukt voor ons en om 15.45 uur zitten wij aan een lekkere Cerveza. Jane besluit met de bus naar de volgende plaats te reizen en we nemen afscheid. Wij krijgen een kamer zodat we lekker kunnen douchen en rusten voor we gaan zoeken waar we kunnen eten. De eetgelegenheid is op 100 meter van ons Pension, alleen de keuken gaat om 20.00 uur open, dus hebben we nog even de tijd. Kees wil nog wel even het Castillo bezoeken. Ja, we hebben nog niet genoeg gelopen vandaag. Wanneer we op weg gaan komt Jane aanlopen. De bus gaat pas weer om 20.00 uur, die van 16.00 was al weg. Zij gaat iets drinken wij lopen omhoog.
Het Kasteel ligt boven de stad met aan de voet van deze grote burcht, de kerk van de Heilige Maria.
In de 13e-14e eeuw was dit Castillo een belangrijk punt in de regio Jaén. De strijd tussen de Moren en Christenen was hier erg heftig. Na de overwinning bouwden de Militaire Orde van Calatrava hun kasteel op de resten van het Arabische fort. We zijn te laat om het kasteel binnen te bezoeken.
Bij ons Pension vliegen wel 15 tot 20 vleermuizen rond. Mooi gezicht en ze "botsen" niet.
Onze eetlocatie ziet er sober uit, maar het eten is voortreffelijk. Een grote salade met tonijn, krab, noten, appel en fruit, daarna nog een groot bord met Calamaris en koffie toe. Een rijkelijk maal. Daarna lopen we terug en gaan we op tijd slapen.

Vandaag 27,5 kilometer, met het extraatje naar het kasteel kwam er nog 2,5 kilometer bij. Maximaal 21 graden.