He St Jacques, waar heb je die sleutel gelaten?

Zondag 28 mei 2006
Na de mis in Poitiers vertrekken we vol goede moed. En .... wat een verrassing vanmorgen. Het is wel bewolkt, maar er staat GEEN wind. Later gaat het een klein beetje waaien, maar dan komt ook de zon zo nu en dan door. En wel steeds 21 graden C. We wisten niet, dat dat nog kon. Onze route is steeds licht glooiend, op en neer van 80 tot 200 meter boven de zeespiegel. Je kunt wel merken dat het zondag is, want het is stil op straat.
Langs de weg genieten we van het struweel. Links en rechts klaver- en zonnebloemvelden. We schieten al aardig op in Frankrijk en zien zelfs de Hop (nu is het een vogel!) en de Grauwe Klauwier.
In een bos zien we een ree op 25 m afstand. We weten niet wie erger schrikt de ree of wij.
In de middag worden de wegen steiler en vooral hoger. We gaan nu tot 300 meter. De klimmetjes worden behoorlijk lang. We gaan twee keer verkeerd en moeten extra hellingen bedwingen. Erg pittig. Gelukkig zien we nog een Koninginnepage om het goed te maken.
In Nieuil gaan we een verblijfplaats zoeken. Die vinden we ook, de Gite d'Etappe, maar helaas de sleutel is zoek! De burgemeester en de gemeente-secretaris komen er aan te pas, maar de sleutel is en blijft weg. Een dame gaat bellen en ja hoor 15 km verderop is plaats. Het totaal aantal kilometers is nu 110 tegen een gem. van 14.1. Maar er wordt voor ons gezorgd, want als we in tenslotte arriveren in Valence, krijgen we wat te eten. Goed, he? En straks gaan we slapen in de hoop, dat St. Jacques voortaan beter op zijn sleutels zal passen.