Pelgrimeren kan je leren

16 maart

Gisteravond nog met Senora en Senor gezellig gesproken. Beiden zijn leerkrachten. Met hun klassen maken ze verhalen over Pelgrimage. Wat een toeval. In het dorp gistermiddag kwamen 2 jongens naar ons toe. Zij vroegen ons, via de vertaal-app, op hun school te komen. Maar dan om 10.00 uur. Dat vonden wij te laat, dus zeiden we dat dat niet kon. De Senor laat een foto van zijn klas met de kinderen zien. Kees laat zijn foto zien, de jongens staan erbij. Van onze tassen wordt een foto gemaakt en wij vullen een vragenformulier in over de Camino. Kan hij toch op school de les besteden aan Pelgrimage. De Senor heeft ook een foto van een Duitse Pelgrim en laat ons de foto zien. Wat blijkt....Deze man is op de foto gezet net buiten Cordoba door een Senora, die ons toen ook aansprak. Toeval? Dat bestaat niet, denken wij. Het moet zo zijn.

De wekker maakt ons 7.00 uur wakker.Buiten komt er een randje zon over de heuvel. Vleermuizen scheren langs de gevel van de Aubergue. Het kan een mooie dag worden.

We maken ons eigen ontbijt. Een eierkoek, yoghurt, thee, een sapje en de heerlijke spritskoeken, gekregen van de bakker. Er blijven koeken over, dat is niet erg, die zijn voor onderweg.

Wanneer de kerkklok gaat beieren om 8.00 uur, trekken wij de deur dicht, sleutel in de brievenbus en gaan op weg. Het is 8 graden, onbewolkt.

Wij kiezen de route via Don Benito. Landelijk met mooie akkervelden. Het kleurenpatroon is gevarieerd, van licht groen naar donker groen, geel en oranjebruin naar donkerbruin. De heuvels in de verte nog deels in de nevel. Hazen schieten weg door een Tarweveld.

In Don Benito komen we 9.30 uur aan, 7 kilometer en 16 graden.We drinken koffie in een bar. Tegenover is een Mercado voor de proviand, makkelijker kan niet. In de bar is het druk met studenten. De lottoverkoper kan geen zaken doen met hen, wel met ouderen. Wanneer we de route vervolgen duurt het nog zeker 40 minuten voor we de stad achter ons laten. Sommige pijlen zijn niet meteen te zien omdat er een timmermansbusje voor staat geparkeerd.

Weer volgen we een onverharde landweg, achter boerderijen langs waar de Honden ons weer "gedag zeggen". Sommige huizen zijn nog niet helemaal af. Maar alle percelen zijn omheind.

Een rode Patrijs loopt voor ons uit, blijft soms zitten, maar blijft zeker 300-400 meter voor ons. Wanneer er een watertje komt, vliegt hij op. Watersnippen verrassen ons ook door op te vliegen. In de berm groeit, Klis, Klaproos, Zuring en Bamboe. Ook weer enkel Eucalyptus bomen langs het water. Landbouwgewassen, Tarwe, Bonen en Kool, Amandel- en Kersengaarden. Een boer is zijn gewas aan het sproeien en stopt ermee om ons te laten passeren, Gracias. We kruisen de Rio Ortiga, de oevers begroeid met Bamboe. Watersnippen vliegen op.

Voordat we het dorp Medellìn bereiken zien we een Middeleeuws Castillo. Het ligt er schitterend bij in de zon. Wanneer we het Plaza de Vernon Cortis, voor het gemeentehuis bereiken, besluiten we ons broodje te eten. 12.30 uur, 17 kilometer en 24 graden. Door de straten gaat een geluidswagen, met verzoek om het Castillo te bezoeken. Dat doen we nu niet, misschien ooit....

We verlaten Medellìn over de Puente de Felipe IV, een brug over de Rio Guadiana. De bouw begon in 1612 en toen Prins Philip IV koning was, kwam de brug klaar in 1630. De brug is 400 meter lang en heeft 20 bogen. De breedte verschilt tussen 6 en 8 meter. In het midden van de brug kwam er een gedenkboog voor de Koning.

Op een veldje langs de rivier staan enkele Campers. In de rivier zien we Dodaars, Wilde Eend en Zwarte Ibis. Huiszwaluwen schieten steeds onder de brug weg, waarschijnlijk maken ze er hun nesten.

We mogen eerst 2,5 kilometer langs de weg voordat we afslaan naar een karrespoor. Het is druk, dus oppassen. Weer gaat de route verder langs Gaarden met nieuwe aanplant. Ook hier wordt gespoten, jammer. Om de gaarden te voorzien van water zijn er irrigatiekanalen gemaakt.

We houden op 20 kilometer nog een drinkpauze. Zittend op een muurtje, de tassen af en genieten van de rust. Bij een poel lopen Runderen, twee genieten van de koelte in het water de andere grazen er omheen. Het wordt beetje bewolkt maar het blijft warm. Corry vindt een steentje in de vorm van een hart. Even schoonmaken, gedenken en neerleggen op de wegwijzer.

15.40 uur bereiken we Santa Amalia. Hier zou een Hostal zijn op Plaza Espagna. Het ziet er verlaten uit. Enkele Senora's (pensionata) die hun wandeling op het plein maken, zeggen dat we moeten telefoneren, nummer naast de deur. Dat doen we. Tot onze verbazing komt er na 10 minuten een auto aanrijden met wasgoed op de voorstoel. De eigenaar, hij helpt ons aan een kamer. Eten kunnen we krijgen in het restaurant aan de overkant. Wanneer we vertrekken morgen, graag de sleutelkaart op de balie achterlaten en deur goed sluiten. We zijn de enige gasten. Bale Bale.

Na het douchen gaan we op het plein iets drinken en maken het verslag. Het eten kan pas vanaf 20.00 uur, dus dat wordt nog even met de beentjes omhoog.

Vandaag 27 kilometer, maximaal 26 graden.