Het vlakke land

Vanmorgen om 7.30 gaan ontbijten. We willen om 11.00 uur de boot niet missen naar Emden, dus op tijd op de fiets. Bij het inleveren van de sleutelkaart is er enige verwarring over de rekening, "Wie zal dat betalen"? Na enig heen en weer gepraat, en met achterlating van onze gegevens kunnen we vertrekken, inmiddels is het 8.45 uur. Het weer is bewolkt, met pittige wind en 16 graden. De jas gaat aan. Voordat we in Ditzum komen moeten we eerst 22 km fietsen om over te kunnen varen met het veer. Bij het passeren van de brug over de Ems, zien we dat het afgaand water is. De rivier is erg slibberig.
Het landschap is vlak, landbouwgebied met weilanden. Koeien en schapen worden hier geteeld. De landbouw is hoofdzakelijk maïs, soms een perceel met aardappelen. De route loopt onderlangs de dijk langs de Ems waar de dijk begraasd wordt door schapen. Soms lopen zij op het pad, wat ze dan achterlaten kunnen jullie bedenken. Het is een beetje laveren door de drek. In de verte zien we een bui aankomen en na korte tijd, door de wind krijgen we daar een lekkere douche van. Je wilt niet weten hoe het pad er dan uitziet en onze fietsen ook. Verder fietsen we met regenjassen aan. Soms is het bijna droog, maar het lukt niet echt. Om 11.30 uur komen we bij de haven van Ditzum aan, ruim op tijd. We schuilen bij het Havenhuis wat een museum huisvest over de haven. Kinderen mogen hier aan alle attributen komen die niet in de vitrine staat. Leerzaam. De vrijwilliger vraagt wat we willen drinken. Helaas geen koffie, maar wel "Ostfriesische tee", dat slaan we niet af, maar merken op dat we wel de boot van 11.00 uur moeten nemen. Hij kijkt op zijn klokje en zegt:"dat zal wel lukken." We zijn toch een beetje nerveus als hij in zijn keukentje verdwijnt voor het maken van de thee. Wij kijken intussen rond bij alle attributen die tentoon staan.
We mogen weer deelnemen aan de theeseremonie die door hem wordt verzorgt. De thee is heerlijk. De boot komt in zicht en we vertrekken. Stipt op tijd gaan de trossen los. Een half uur duurt de overtocht en dan mogen we nog 12 km fietsen. Met de overtocht is het droog geworden. De zon probeert de wolken te breken. Om 12.15 uur komen we in Emden aan, parkeren de fiets op de Bahnhof en de bagage in een kluis.
We krijgen een lunch op het lichtschip Amrumbank. Hier is zowel een museum als een restaurant in gevestigd.
Na een overvloedige maaltijd wacht een stadsgids ons op bij de loopplank. Zij verteld ons veel over de geschiedenis van de stad. Hier werden veel Nederlanders opgevangen met de 100-jarige oorlog. Inwonertal was 3000, maar na de invasie van vluchtelingen kwamen er nog eens 25000 bij. Als dank voor het huisvesten werd er een stadhuis gebouwd. We beklimmen de toren van het stadhuis. Het stadhuis is met laatste oorlog 40-45 verwoest en in moderne vorm herbouwd. In de stad zijn er ook veel bunkers. Sommigen in gebruik als museum, soms als cultureel gebouw.
Om 15.00 uur is de wandeling afgelopen en nemen we afscheid. Wij lopen naar het station, zoeken de fietsen en kopen kaartje voor de trein. We mogen naar Rheine met de trein. Gelukkig maar, want het gaat weer regenen. Maar dat vinden we nu niet erg.
De treinreis passeert de plaatsen waar we door zijn gefietst en we kunnen nu nagenieten van het landschap zonder moe te worden.
18.00 uur zijn we bij de auto en maken ons klaar voor de thuisreis. 21.15 uur komen we thuis aan.
De dagen waren indrukwekkend, vermoeiend, maar een hele belevenis op zich. De fietspaden mooi, met veel picknickgelegenheid langs de route. Mooie doorkijkjes en leuke ontmoetingen met vele mensen. Soms tijdnood, zeker met de harde wind die we enkele dagen hadden. Vandaag 32 km afgelegd. Hopelijk hebben we als Duitsland Ambassadeur een goede indruk achtergelaten. Het gastland in ieder geval wel. We kijken met plezier terug op deze dagen. Tussen alle "verplichtingen" door toch nog 300 km langs de Ems Radweg gefietst. Een echte aanrader voor de "vlakke" fietser in een schitterend landschap. Nu de foto's en de video's nog uitzoeken voor het Duits verkeersbureau.