Code geel

Vannacht nog lang geluiden gehoord van alle festiviteiten, vuurwerk en brassbands. Rond 02.00 werd het stil in de wijk. Vanmorgen verlieten we om 7.30 uur ons appartement, richting station, 35 minuten wandelen, 4 km. De straten worden schoongemaakt, afval opgeruimd.

Onze reis gaat eerst met de trein tot Xativa, daar stappen we op de bus, zodat we uiteindelijk in Canals onze route beginnen. Voordat we echt op pad gaan, eerst een ontbijt bij een Patisserie. Nu kunnen we.

Bij de Cathedraal vragen we een stempel, voor de pelgrimspas. De dame bij de deur neemt Corry helemaal mee naar een ruimte achter het altaar, waar ongeveer 20 mensen zich aan het omkleden zijn voor de dienst. Maar het stempel is gezet.

De route loopt langs veel Citrus-, Pruim- en Olijfgaarden. Bij de goed onderhouden gaarden is een goed, geasfalteerd pad. Maar soms is er alleen een karrenspoor met veel losse stenen.

Het is vandaag licht bewolkt. Er staat een harde wind, kracht 5, met windstoten. En die wind,.... hebben we tegen.

Door de elektrischeteitsdraden hoor je de wind lekker "gieren". Een gesprek met elkaar? Dat kan je vergeten.

Ons broodje eten we aan de rand van een gaard, uit de wind achter een muurtje. Doordat het landschap glooiend is, zijn er muurtjes om alle grond op "hoogte" te houden.

Onder de Citrusbomen groeit de Kaapse Klaverzuring uitbundig, één geel tapijt.

In een oude gaard staat een prieel met picknickbank, vergane glorie.

We passeren af en toe een rivier. Een bord met waarschuwing voor snel stromend water in de rivier, heeft hier geen nut. De rivier staat droog.

De vogels laten zich vandaag niet veel zien. ook voor hen is de wind niet prettig.

Bij de plaats Vallade, duiken we het eerste café in. Even geen wind aan je hoofd en de benen mogen even rusten. Een goede zitting is beter dan een steen om bij te komen, en er is een toilet.

Uiteindelijk komen we in de plaats Moixent, het is 17.00 uur. Bij het Politiebureau kunnen we een sleutel voor de refugio krijgen, op vertoon van paspoort en pelgrimspas. Kosten: Nada. Helaas het bureau is dicht. We kijken nog voor een telefoonnummer, nee. Er komt een surveillance terug bij het bureau, en......gelukt.

Na douchen en beetje rust gaan we op zoek naar een cafetaria om iets te eten.

Vandaag totaal 26,5 kilometer, veel hoogtemeters, door het glooiend landschap en maximaal 15 graden.