Inn het dal
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
01 September 2018 | Oostenrijk, Haiming
Vanmorgen met het wakker worden wisten we meteen wat voor dag het zou worden. Héél véél lage bewolking, of wel, we zaten in de wolken, 11 graden. We gaan in de "slowmotion". Op gemak eten en inpakken en om 10.00 uur op weg.
We gaan op zoek naar een fietsenmaker, de remblokjes van Marianne zijn nodig aan vervanging toe en haar stuur moet worden vastgezet. Ja, dat heb je van al dat gehobbel. De eerste twee zaken waar we terecht komen hebben geen monteur, die hebben Urlaub. De derde kan wel iets voor ons betekenen, alleen heeft hij wel de hulp nodig van Koploper met het achterwiel.
Daarna, op weg naar.... het Bahnhof. Vertrektijd trein 12.02 uur. Per spoor komen we langs de Skipiste waar 1 januari altijd schansspringwedstrijden worden gehouden. De helling is hoger en steiler dan we hadden gedacht. Niks voor Marianne, die heeft niets met hoogte. Daarna zien we de bergen met hun wolken en de regen.
In de dorpen zien we mensen met paraplu's, zich haasten naar hun bestemming. Op de weg veel autoverkeer rijdend in file. Daar hebben wij geen last van. Bij Seefeld stappen we uit. Maar dat valt nog eventjes tegen zeg, 9 graden. De lange broek moet aan en voor alle zekerheid ook de regenjasjes, al is het nu droog het houdt je zeker warm. Maar de klim die we naar de plaats Mösern krijgen bezorgt ons ook warmte. 7 en 8% dat is goed gelukt, maar die 12% die er opeens is....
De afdaling daarna heeft een groot "kippenvelmoment". Niet alleen de snelheid, ook de kou en opeens de beleving dat je in de wolken fietst. Marianne is blij met de nieuwe remblokjes. In een korte tijd zijn we 500 meter in hoogte gedaald en bereiken we Telfs. Eerst maar ergens eten en opwarmen, het is hier 11 graden. 23 kilometer gefietst.
Daarna rijden we door het Inndal, het fietspad gaat geleidelijk omhoog met 1-2 %. Hoge bergen met rotswanden waar soms een waterval naar beneden komt en brede almen. Dorpjes tegen de bergwand gebouwd met witte huizen met houten balkons, witte kerkjes met puntige torens. Kleinschalige landbouw met fruitbomen: Appel, Peer en Pruim. Stukken met plastic op menshoogte waar Aardbeien onder staan als klimplant. Langs het Stift Stams Klooster, waar pelgrims mogen slapen maar alleen de mannen. De vrouwen moeten zeker wakker blijven?
De grote Cisterciënzerabdij domineert het plaatsje Stams. Het klooster werd in 1273 gesticht door Graaf Meinhard II en was bedoeld als begraafplaats voor hem en zijn nazaten. De abdij betekent veel voor de Tirolers omdat veel van hun vorsten hier begraven liggen.
Wanneer we het plaatsje Haiming passeren zien we een pelgrimsteken op de muur bij een Rafting clubhuis, Refugio Otto, daar krijgen we onderkomen. Gelukkig maar, want het gaat weer regenen. Heeft het zo moeten zijn? "Het komt zoals het komt", we denken vaak aan deze woorden van Dick. In de Pelgrimspas komt weer een stempel, we kunnen douchen, eten ons eigen brood en vanavond kunnen we in een stapelbed slapen, als enige twee gasten van deze Refugio.
Wanneer we nog een biertje gaan drinken in de bar van de Refugio, klinkt uit de boxen de Tirolermuziek en gejodel ons tegemoet. Je zou haast mee gaan klappen en dansen met Lederhõsen aan.
Vandaag 44 kilometer, 408 klimmeters en maximaal 13 graden.
We gaan op zoek naar een fietsenmaker, de remblokjes van Marianne zijn nodig aan vervanging toe en haar stuur moet worden vastgezet. Ja, dat heb je van al dat gehobbel. De eerste twee zaken waar we terecht komen hebben geen monteur, die hebben Urlaub. De derde kan wel iets voor ons betekenen, alleen heeft hij wel de hulp nodig van Koploper met het achterwiel.
Daarna, op weg naar.... het Bahnhof. Vertrektijd trein 12.02 uur. Per spoor komen we langs de Skipiste waar 1 januari altijd schansspringwedstrijden worden gehouden. De helling is hoger en steiler dan we hadden gedacht. Niks voor Marianne, die heeft niets met hoogte. Daarna zien we de bergen met hun wolken en de regen.
In de dorpen zien we mensen met paraplu's, zich haasten naar hun bestemming. Op de weg veel autoverkeer rijdend in file. Daar hebben wij geen last van. Bij Seefeld stappen we uit. Maar dat valt nog eventjes tegen zeg, 9 graden. De lange broek moet aan en voor alle zekerheid ook de regenjasjes, al is het nu droog het houdt je zeker warm. Maar de klim die we naar de plaats Mösern krijgen bezorgt ons ook warmte. 7 en 8% dat is goed gelukt, maar die 12% die er opeens is....
De afdaling daarna heeft een groot "kippenvelmoment". Niet alleen de snelheid, ook de kou en opeens de beleving dat je in de wolken fietst. Marianne is blij met de nieuwe remblokjes. In een korte tijd zijn we 500 meter in hoogte gedaald en bereiken we Telfs. Eerst maar ergens eten en opwarmen, het is hier 11 graden. 23 kilometer gefietst.
Daarna rijden we door het Inndal, het fietspad gaat geleidelijk omhoog met 1-2 %. Hoge bergen met rotswanden waar soms een waterval naar beneden komt en brede almen. Dorpjes tegen de bergwand gebouwd met witte huizen met houten balkons, witte kerkjes met puntige torens. Kleinschalige landbouw met fruitbomen: Appel, Peer en Pruim. Stukken met plastic op menshoogte waar Aardbeien onder staan als klimplant. Langs het Stift Stams Klooster, waar pelgrims mogen slapen maar alleen de mannen. De vrouwen moeten zeker wakker blijven?
De grote Cisterciënzerabdij domineert het plaatsje Stams. Het klooster werd in 1273 gesticht door Graaf Meinhard II en was bedoeld als begraafplaats voor hem en zijn nazaten. De abdij betekent veel voor de Tirolers omdat veel van hun vorsten hier begraven liggen.
Wanneer we het plaatsje Haiming passeren zien we een pelgrimsteken op de muur bij een Rafting clubhuis, Refugio Otto, daar krijgen we onderkomen. Gelukkig maar, want het gaat weer regenen. Heeft het zo moeten zijn? "Het komt zoals het komt", we denken vaak aan deze woorden van Dick. In de Pelgrimspas komt weer een stempel, we kunnen douchen, eten ons eigen brood en vanavond kunnen we in een stapelbed slapen, als enige twee gasten van deze Refugio.
Wanneer we nog een biertje gaan drinken in de bar van de Refugio, klinkt uit de boxen de Tirolermuziek en gejodel ons tegemoet. Je zou haast mee gaan klappen en dansen met Lederhõsen aan.
Vandaag 44 kilometer, 408 klimmeters en maximaal 13 graden.
-
01 September 2018 - 20:17
Janny Schaap:
Tis wel een ander klimaat hè dan voorheen. Maar het verslag elke dag is weer om van te genieten en zo beleven we jullie fietstocht ook weer helemaal mee! Fijn weekend en lieve groeten van ons -
02 September 2018 - 07:22
André G.:
Wat een Middeleeuwse toestsnden. Geen overnachting voor vrouwen!. De nieuwe remblokjes voor Marianne kwamen precies op het juiste moment. Hopelijk knapt het weer op. -
02 September 2018 - 08:00
Rinus:
Brrrrr. Wat koud. Nog "even" de Alpen over, daar zal het wel wat warmer zijn.
Succes!! -
02 September 2018 - 08:47
Cees Appel:
Beste fietsers,
Indrukwekkend wat jullie moeten ontberen, maar hou vol. De Afrikaner zei alles zal recht kom
Al is het niet vandaag dan morgen.
Nog veel fiets plezier, en boven al een “goede” reis
Met een groet van, Cees. -
02 September 2018 - 15:58
Albert Slagboom. :
Hallo dappere fietsers,
Wat een weer daar, maar het wordt alleen maar beter de komende dagen.
Even volhouden nog.
Ik neem mijn petje voor jullie af en veel succes. -
02 September 2018 - 17:53
Leny En Doom:
Hoi Corrie en Kees,
Weer een stuk opgeschoten naar jullie doel. Hou vol! Voor jezelf maar ook voor ons die dank zij de moderne communicatietechnieken op een comfortabele manier kunnen meegenieten van jullie avonturen.
Groeten van ons. -
02 September 2018 - 19:24
Tanja:
Hoi Marianne en Koploper,
Het wordt tijd voor een extra schietgebedje, geef ons wat droger weer.
Weten jullie zeker dat je goede route hebt.
Succes liefs van Tanja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
