Herfst stijlloos

Vanmorgen schrikken we als we naar buiten kijken. Een grijze waterige lucht hangt in het dorp. Het regent pijpenstelen. Brrr.....10 graden, het lijkt wel herfst. We haasten ons niet met het ontbijt en overdenken wat we zullen doen.
Voor het Gasthof staat een wegwijzer met Garmisch 45 kilometer, daar sluit onze volgende route aan. Gaan we eerst nog 45 kilometer naar Füssen? En met de trein verder of...... De bewijzering is wel voor auto's, maar er zal vast wel iets voor fietsers zijn. We wagen de gok en stoppen hier onze Romantische Strasse en zakken niet verder af maar buigen om. De eerste 1000 kilometer hebben we gehad. We gaan 9.00 uur op weg en rijden over een doorgaande weg richting Rottenbuch. We komen langs Wildsteig waar we een klim van 3 kilometer van 6-7 % moeten overbruggen, dat lukt zonder lopen. We merken dat onze benen het klimwerk al meer gewend zijn. Boven zien we bossen en weilanden met Runderen. Ze kijken ons nieuwsgierig aan terwijl ze herkauwen. Sommigen hebben een bel om hun hals. Een Torenvalk rust op een paal en enkele Putters vliegen rond bij de Distels. Het uitzicht wat er vast zal zijn, is in de regenwolken verdwenen. Het zicht wat wij hebben is op de berm. Daar zorgen de Herfststijlloos, Kattekruid, Kaasjeskruid, Marjolein, Weegbree en meerdere Grassoorten voor afleiding. We passeren de plaats Bad Bayersoien, er zijn werkzaamheden aan een brug over de Ammer. De hoogte is voor Marianne even slikken en ze wil niet stoppen om te kijken. Koploper stopt om een foto te maken. "Kan je thuis nog zien waar je was". Het verkeer wordt drukker op de weg en we voelen ons "opgejaagd", zodra we een route zien, al is die onverhard, nemen we die om verder te gaan.
We komen in het plaatsje Altenau om 11.00 uur. Tijd voor een "bakkie" en natuurlijk warmen en drogen. 20 kilometer, 11 graden. Een Gasthof is gesloten, maar bij de Bäckerei/Konditerei krijgen we een warm welkom. Even bijkomen.
Bijna parallel met de N 23 rijden we naar Unterammergau, via de N weg naar Oberammergau, gelukkig deels over een fietspad, dan naar de plaats Ettal, weer over de N weg. Wat een drukte hier, veel toeristen die het Klooster bezoeken. Begrijpelijk, wat moet je anders op een regendag. Voor het Klooster is een grote aangelegde parktuin. Trappen leiden omhoog naar de ingang. Binnen zijn de muren met afbeeldingen beschilderd, er is veel bladgoud gebruikt. Het orgel boven de toegangsdeur heeft veel sierlijke, metalen, versieringen, deels ook bladgoud. De koepel is een groot tafereel van verschillende verhalen, moeilijk te beschrijven.
We besluiten om hier te eten, niet ons brood op een bankje, dat wordt dan papbrood, maar gewoon bij een Italiaans restaurant. Warm, droog en even bijkomen van de kou. 40 kilometer, 12 graden. Heerlijk.
We moeten moed verzamelen om weer op de fiets te stappen en verder te gaan. Volgens de wegbewijzering is het nog 15 kilometer naar Garmisch. Maar ja,....Van Ettal kunnen we alleen over de N 23 rijden om verder te gaan. Wel met een heerlijke afdaling naar het dorp Oberau. Vandaar krijgen we een fietspad via Farchant, N weg gaat door een tunnel en is alleen voor autoverkeer. We bereiken Garmisch Partenkirchen om 15.30 uur. We zoeken naar de VVV, krijgen een stempel en worden verder geholpen voor een overnachting. Heel erg fijn want we voelen ons net "verzopen katten". Frank van Rijn beschrijft het in zijn boeken anders: "Met het zwemmen was ik nog minder nat dan nu. Want dan is mijn hoofd boven water".
We arriveren bij het Gasthaus om 16.30 uur. We krijgen een ruime kamer, luxe badkamer met bad, goed voor de beentjes.
Koploper kijkt de fietsen na, van al die hobbelige wegen is er het een en ander losgetrild. Daarna foto's en verslag, we eten ons brood op de kamer.
Vandaag 61 kilometer, 609 klimmeters en maximaal 14 graden.

Hugo: De temperatuur is hier nog te hoog voor sneeuw. Jammer, de neerslag was er vandaag voldoende.

John: Geniet ervan. De omgeving is erg mooi in Puy en Valley. Beklim de toren voor mooi vergezicht. En Aubenas....ook mooie plaats.

Goris: Het uitzicht is er niet.