Tussenstop

Gisteren hebben we een reisdag gehad van Praag naar Berlijn. In Praag was het zoeken naar het juiste station. Want er zijn er drie, maar die ene waar we vandaan zouden vertrekken? Door wegwerkzaamheden was de route iets anders dan op het kaartje. Op station nog 30 minuten moeten wachten omdat trein vertraging had, dus tijd genoeg uiteindelijk.
In de trein mooie vergezichten op het landschap van Noord Tsjechië, het is heuvelachtiger dan we dachten en de rivier de Moldau zien we steeds. De grenspassage met Duitsland gaat nu zonder ongemakken, hoewel de ene conducteur is "schreeuweriger" dan de ander, zal wel te maken hebben met "de oude tijd". Het uitstappen in Berlijn moet heel snel, want de trein gaat nog door naar Hamburg. Het station in Berlijn is mooi gerenoveerd, met 5 lagen waar treinverkeer mogelijk is. Er zijn verschillende perrons waar meerdere grote liften op uit komen en er zijn perrons waar 1 lift aanwezig is. Met 2 fietsen naast elkaar kan men in 1 lift, maar als er ook nog 2 mensen bij willen met 4 koffers en 3 tassen, ja dan gaat het niet. Dus Marianne wacht beneden en Koploper gaat mee naar boven. Maar de lift komt niet naar beneden. 1 van de personen heeft op alle knoppen geduwd omdat de lift naar de verkeerde verdieping ging en de lift slaat op tilt. Er zit niet anders op dan dat Marianne met de roltrap naar boven gaat, maar dan moeten de tassen eraf en er moeten 2 verdiepingen worden overbrugd. Dat wordt even sjouwen, maar het lukt. De roltrappen zijn natuurlijk op andere plaats dan waar de lift zich bevindt en na 20 minuten in het "doolhof van station", zijn we weer bij elkaar. Gelukkig was er geen tv-opname van Bananasplit of zo, alhoewel......
Voor ons is het 11 jaar geleden dat we deze stad bezocht hebben met Clémence, Albert en Lundy.
Vandaag om 8.30 uur ontbijt, onze normale tijd van vertrek, maar vandaag gaan we niet haasten. Het is zonnig weer, wel fris 13 graden. Via Alexanderplatz lopen we naar de Marienkirche, waar we een stempel krijgen. Deze kerk is sober gebouwd, heeft wel een marmeren altaar en preekstoel, maar de witte muren hebben kleine schilderijen. De fresco's van de kerk worden gerenoveerd. De afbeeldingen worden in mozaïekvorm met steentjes geplakt op plasticplaten. Daarna worden de panelen op de muur gemetseld. Zo krijgen we een indruk hoe de tekeningen eruit moeten hebben gezien. Er zijn verschillende groepen toeristen die rondlopen met een gids. Wij lopen verder en komen bij de Dom of Kathedraal, die we bezoeken. Binnen is het een pracht en praal. De Dom werd in 1745-1750 gebouwd. Heeft een verbouwing doorgemaakt in 1890-1895, is in de tweede wereldoorlog beschadigd en heeft in 1961 de renovatie meegemaakt zoals het nu is. We beklimmen de koepel en kunnen uitkijken over heel Berlijn. Vanaf de koepel zien we buiten weer stellages staan bij een zijkoepel, reparatiewerk. In de crypte van de Dom liggen koningen en verwanten of personen die veel hebben betekent voor de koningen. Daarna lopen we naar de Brandenburger Tor. Koploper heeft met fotograferen last van weer stellingen, afplakplastic en hekken. De Tor wordt gerenoveerd. De kant van Unter der Linden staat in de stelling, de andere kant, Strasse des 17 Juni is helemaal afgezet voor komende festiviteiten in verband met de hereniging van Duitsland, aankomend weekend tot 3 oktober.
Het Monument om de Holocaust te herinneren is het volgende waar we langslopen. De blokken beton, de hoogte en hoeveelheid moeten de Joodse mensen "voorstellen" die zijn omgekomen. In sommige straten van Berlijn zijn koperen gedenksteentjes geplaatst net als in Middelharnis, ter herinnering. Bij dit monument eten we ons broodje in de zon. Meerdere groepen jongeren krijgen een rondleiding en later bezoeken ze het monument. Wij gaan verder, naar Checkpoint Charlie. Als men wil kan men op de foto met enkele "grenssoldaten". Marianne laat dit aan haar voorbij gaan, Koploper maakt op zijn manier de foto's wel. 11 jaar geleden was er een groot hekwerk geplaatst, nu zien we informatieborden met daarop foto's en de geschiedenis beschreven van de koude oorlog en zijn gevolgen. De mensen die over "De Muur" wilden en zijn gedood, maar ook diegene die het wel is gelukt om over "De Muur" te komen. Achter deze borden is een gebouw waar een museum is over deze tijd. In 1989 kwam er een eind aan "De Muur" en werd Duisland één. Waar toen "De Muur" stond zijn in de straten kasseien neergelegd zodat de omtrek van Oost-Berlijn nog steeds zichtbaar is. We volgen deze lijn van kasseien en komen uiteindelijk bij een resterend stuk van "De Muur", bij de Mühlenstrasse. Hier is nog een deel van "De Muur" blijven staan. Kunstenaars hebben 10 jaar na data op de betonnen delen hun "kijk" op deze geschiedenis geschilderd.
Na al de herinneringen en nieuwe indrukken die we hebben opgedaan is het tijd om en terras te zoeken voor een Weissen, in de zon en uit de wind is het aangenaam zitten. Daarna een hapje eten en met de voetjes omhoog, want die hebben vandaag flink hun best moeten doen.
Vandaag bijna 20 kilometer gewandeld en maximaal 14 graden.

Morgen geen verslag, We laten jullie alvast "ontwennen".

Robert: Inderdaad denken we nog vaak aan het afschrift terug van de CC-card. De prijs van de Pivo is iets gestegen, maar je krijgt dan wel een halve liter. 20 jaar geleden was het minder gebruikelijk om voor kleine bedragen te pinnen.