Ruisend water
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
02 September 2018 | Oostenrijk, Pfunds
Vanmorgen een goed ontbijt en om 8.45 uur gingen we op weg. De bewolking is nog steeds aanwezig en het is 11 graden. De lange broek en de jassen aan.
Het fietspad volgt de rivier de Inn. Wij gaan langzaamaan omhoog, de rivier zakt met wilde vaart naar beneden. Om 9.30 uur zien we de eerste raftinggroepen al de rivier afzakken. Dat gaat soms zo snel dat het water hoog opspat en de inzittenden nat maakt. Het landschap is glooiend met dorpen tegen de hellingen en daarboven de bergwanden soms woest omhoog. Af en toe sporen van een steenlawine, gelukkig niet op het pad. In de berm staan weer kleurrijke planten, Slangenkruid, Beemdooievaarsbek, Robertskruid, Grasklokjes, Kluwenklokjes, Bitterzoet, Rolklaver, Paardebloem, Kaasjeskruid, Munt en nog meer.
De waterstroompjes uit de bergwand zijn heel helder, maar de Inn is lichtgrijs gekleurd van alle zanddeeltjes die het met zich meevoert. Het ruisend geluid van het stromend water zal ons deze dag vergezellen.
Op sommige plaatsen in de dorpen zijn bronnen waar je de bidon mee kan vullen. Het pad wordt zowel door fietsers als wandelaars gebruikt. Je kan merken dat het zondag is. Er wordt met gezinnen veel gewandeld. Ook de fietsers zijn er in grote aantallen, niet allen bepakt. Zelfs de rollerski maakt gebruik van dit pad om alvast te oefenen voor de komende winter. We passeren een wildrooster, een eindje verder lopen Runderen te grazen. Ze lopen ook op het pad, maar met het passeren stappen ze netjes opzij en kijken ons na.
Imst, een dorp gebouwd tegen de berghelling is de bakermat van SOS-kinderdorpen. Hermann Gmeiner begon met vrienden een kinderdorp te bouwen na de tweede wereldoorlog, begaan met het leed van oorlogswezen en dakloze kinderen. Hij wilde geen onpersoonlijk weeshuis, maar meer een familiehuis, met SOS-moeder en "broertjes en zusjes", maximaal met 10 kinderen in één familie. De eerste huizen werden in 1949 in Imst gebouwd en gebruikt. Hedendaags is SOS-kinderdorpen uitgegroeid tot een internationale organisatie met in 133 landen meer dan 500 Kinderdorpen.
Wanneer we langs een groot wegrestaurant komen net voor de plaats Imsterberg, nemen we even pauze 11.00 uur koffietijd, 20 kilometer en 12 graden.
Het vervolg van het fietspad verloopt met stevige klimmetjes en is meer steiler, 17-18% dat wordt lopend naar boven. Zelfs de E-bikers zwoegen hier omhoog. Het lijkt wel of het dal smaller wordt en er is niet genoeg ruimte, het fietspad is hoger aangelegd dan het spoor en autoweg. We bereiken Landeck 12.30 uur, 36 kilometer en 14 graden. Hier maar de etenspauze houden.
Het winkelcentrum heeft veel bankjes en zijn bijna allemaal onbezet, geen winkel is er open. We genieten van ons broodje. De lange broek kan uit, want.... De weergoden hebben besloten dat de zon mag gaan schijnen. Heel waterig komt hij door de wolken heen. Koploper:"Gaat nu toch gebeuren, geen regen meer". Marianne:"Roep niet te hard, voor je het weet storten ze nog een bad na".
Het fietspad kruist soms onder het spoor en soms met een brug de Inn over. Over de bergstroompjes naar de Inn toe zijn houten bruggetjes gemaakt die maken dat je verder kan fietsen. Maar het pad is flink glooiend, soms erg steil en de bruggetjes zijn glad. Een tegemoetkomende fietser die met flinke vaart afdaalt raakt op de brug zijn balans kwijt, komt ten val en glijdt verder. Au, au, au. Marianne die op dat moment passeert kan nog net zijn wiel ontwijken. Het is even schrikken, maar we kunnen onze weg vervolgen.
Doordat er meer zon komt, krijgen de vlinders, zoals de Grote Beer ook meer zin om te vliegen. Een Hagedis schiet over het pad en de Glazenmaker is er ook bij. Kraaien in de wei, Zwaluwen in de lucht bij de dorpen. Twee grote vogels zweven boven de bergen, te ver weg om ze goed te kunnen onderscheiden. Rond 16.00 uur komen we in Pfunds, er vallen weer druppels. Het is goed om hier te blijven. We moeten even zoeken voor een overnachting, maar met hulp van een mevrouw lukt dat vrij snel en gelukkig heeft het pension nog plaats.
Vandaag 69 kilometer, 801 klimmeters, en maximaal 16 graden.
Het fietspad volgt de rivier de Inn. Wij gaan langzaamaan omhoog, de rivier zakt met wilde vaart naar beneden. Om 9.30 uur zien we de eerste raftinggroepen al de rivier afzakken. Dat gaat soms zo snel dat het water hoog opspat en de inzittenden nat maakt. Het landschap is glooiend met dorpen tegen de hellingen en daarboven de bergwanden soms woest omhoog. Af en toe sporen van een steenlawine, gelukkig niet op het pad. In de berm staan weer kleurrijke planten, Slangenkruid, Beemdooievaarsbek, Robertskruid, Grasklokjes, Kluwenklokjes, Bitterzoet, Rolklaver, Paardebloem, Kaasjeskruid, Munt en nog meer.
De waterstroompjes uit de bergwand zijn heel helder, maar de Inn is lichtgrijs gekleurd van alle zanddeeltjes die het met zich meevoert. Het ruisend geluid van het stromend water zal ons deze dag vergezellen.
Op sommige plaatsen in de dorpen zijn bronnen waar je de bidon mee kan vullen. Het pad wordt zowel door fietsers als wandelaars gebruikt. Je kan merken dat het zondag is. Er wordt met gezinnen veel gewandeld. Ook de fietsers zijn er in grote aantallen, niet allen bepakt. Zelfs de rollerski maakt gebruik van dit pad om alvast te oefenen voor de komende winter. We passeren een wildrooster, een eindje verder lopen Runderen te grazen. Ze lopen ook op het pad, maar met het passeren stappen ze netjes opzij en kijken ons na.
Imst, een dorp gebouwd tegen de berghelling is de bakermat van SOS-kinderdorpen. Hermann Gmeiner begon met vrienden een kinderdorp te bouwen na de tweede wereldoorlog, begaan met het leed van oorlogswezen en dakloze kinderen. Hij wilde geen onpersoonlijk weeshuis, maar meer een familiehuis, met SOS-moeder en "broertjes en zusjes", maximaal met 10 kinderen in één familie. De eerste huizen werden in 1949 in Imst gebouwd en gebruikt. Hedendaags is SOS-kinderdorpen uitgegroeid tot een internationale organisatie met in 133 landen meer dan 500 Kinderdorpen.
Wanneer we langs een groot wegrestaurant komen net voor de plaats Imsterberg, nemen we even pauze 11.00 uur koffietijd, 20 kilometer en 12 graden.
Het vervolg van het fietspad verloopt met stevige klimmetjes en is meer steiler, 17-18% dat wordt lopend naar boven. Zelfs de E-bikers zwoegen hier omhoog. Het lijkt wel of het dal smaller wordt en er is niet genoeg ruimte, het fietspad is hoger aangelegd dan het spoor en autoweg. We bereiken Landeck 12.30 uur, 36 kilometer en 14 graden. Hier maar de etenspauze houden.
Het winkelcentrum heeft veel bankjes en zijn bijna allemaal onbezet, geen winkel is er open. We genieten van ons broodje. De lange broek kan uit, want.... De weergoden hebben besloten dat de zon mag gaan schijnen. Heel waterig komt hij door de wolken heen. Koploper:"Gaat nu toch gebeuren, geen regen meer". Marianne:"Roep niet te hard, voor je het weet storten ze nog een bad na".
Het fietspad kruist soms onder het spoor en soms met een brug de Inn over. Over de bergstroompjes naar de Inn toe zijn houten bruggetjes gemaakt die maken dat je verder kan fietsen. Maar het pad is flink glooiend, soms erg steil en de bruggetjes zijn glad. Een tegemoetkomende fietser die met flinke vaart afdaalt raakt op de brug zijn balans kwijt, komt ten val en glijdt verder. Au, au, au. Marianne die op dat moment passeert kan nog net zijn wiel ontwijken. Het is even schrikken, maar we kunnen onze weg vervolgen.
Doordat er meer zon komt, krijgen de vlinders, zoals de Grote Beer ook meer zin om te vliegen. Een Hagedis schiet over het pad en de Glazenmaker is er ook bij. Kraaien in de wei, Zwaluwen in de lucht bij de dorpen. Twee grote vogels zweven boven de bergen, te ver weg om ze goed te kunnen onderscheiden. Rond 16.00 uur komen we in Pfunds, er vallen weer druppels. Het is goed om hier te blijven. We moeten even zoeken voor een overnachting, maar met hulp van een mevrouw lukt dat vrij snel en gelukkig heeft het pension nog plaats.
Vandaag 69 kilometer, 801 klimmeters, en maximaal 16 graden.
-
02 September 2018 - 21:21
John:
Hallo beiden.
Dat is leuk.
Betsy en ik hebben er wel drie keer gekampeerd.
Het blijft toch leuk om jullie te volgen.
Hier in Cardet in de Gard alles ok.
Ik heb vandaag ook 25 km gefietst. Best pittig die heuvels.
Maar ja een electromotortje is ideaal.
Succes verder en groetjes
John -
03 September 2018 - 06:24
André G.:
Dat was weer schrikken van Marianne. Gelukkig weer goed afgelopen. Op de foto's zag ik nog een bijzondere tegenligger. Oppassen maar. Ik duim voor beter weer! -
03 September 2018 - 06:36
Miranda Nooijen:
Beste Cees en Corrie,
Ik wil me uitschrijven voor de reisverslagen, maar de afmeldlink werkt niet...
Op zich geen probleem, ik geniet nog even van de mooie foto's die langskomen.
Willen jullie me van de lijst afhalen a.u.b. Hoef niet per direct. maar volgend jaar hoef ik geen reisverslagen meer te ontvangen ;-)
groetjes
Miranda
-
03 September 2018 - 07:18
Hugo:
Goeie morgen ,
Aan de andere kant van de Alpen ( Mals ?) is het vast beter weer , zeker op de foto's van Google maps.
Trapse.
Hugo -
03 September 2018 - 07:39
Wim&Doke:
Beste C&K, Wat mogen we weer genieten van jullie ervaringen en meeleven met de soms ontberingen die jullie meemaken.....Toch mooi....wij in Roemenië en jullie al bijna 1200km op weg....bijna op de helft van jullie geweldige tocht....Heel veel plezier met elkaar en in jullie contacten met de passanten, mensen v.d. onderkomens/ergens pauzes v.d. nacht.....Wij smullen verder -
03 September 2018 - 09:06
Rinus:
Ehhh..... Kon die tegemoetkomende fietser ook verder fietsen of bleef die gewoon verder glijden ;-) ? -
03 September 2018 - 18:07
Bep Maliepaard:
Hoi Kees en Marianne
In dit gebied gaan wij in de winter altijd skieen bij Serfaus
Gids Ladis maar daar zullen jullie niet doorheen fietsen dan moet er nog
Aardig wat geklommen worden maar wel een mooi gebied daar nog steeds leuk om jullie te volgen veel fietsplezier nog gr Henk en Bep.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
