Daar komen we vandaan
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
13 September 2018 | Oostenrijk, Lavamünd
Het hotel waar we hebben geslapen bestaat nog niet zo lang, het stel Alen en Petra hebben er iets moois van gemaakt. Een woning van 100 jaar oud, in oude stijl gerenoveerd en zoveel mogelijk met oude meubels ingericht, heeft veel sfeer. Iedere kamer heeft een houten vloer, een oud ledikant met hangkast en aan voeteneind een tafeltje met 2 stoelen. In de living staat een 100-jarige spekkachel, die voldoende warmte geeft voor hele beneden verdieping. De ontbijtruimte heeft een oude servieskast en een dressoir zoals oma die had. Er staat een radio uit de jaren dertig, die nog speelt ook. De tafels en stoelen zijn netjes opgeknapt.
Om 9.00 uur vertrekken we, de uitdaging aangaand om het laatste stuk van de pas over te komen. Het is 14 graden, een heerlijke temperatuur voor de inspanning. Met tussenpozen stoppen we, natuurlijk om de omgeving te zien, maar ook de benen even rust gunnen. Putters, Zwartkoppen en Koolmezen vliegen tussen de bomen. De planten in de berm tegen de helling zorgen voor afleiding. Klokjesgentiaan, Monnikskap, Anjer, en bijna bij de top, Edelweiss. Een Bosmierennest van 1 meter hoog tegen de helling, er wordt druk gewerkt door het volk. We zien hier veel gevelde bomen, ontworteld door een storm in februari. Wat gevolgen had voor de omgeving omdat er steenlawines ontstonden waardoor de weg werd geblokkeerd en elektrische bedrading beschadigde. Er wordt nog steeds opgeruimd en sommige huizen en wegen worden hersteld. Je zal zo'n steenslag op je huis krijgen, moet er niet aan denken.!
We bereiken de top na 1 uur en 20 minuten, 7,5 kilometer klim en 20 graden. Dat is ook de grens Slovenië-Oostenrijk, op 1218 meter hoogte. Boven is er gelukkig een mogelijkheid voor een kop koffie en iets lekkers, we kunnen even uitblazen. Met de afdaling doen we onze jasjes aan, door de snelheid zou je het snel koud kunnen krijgen, de afdaling zelf is na 17 minuten voorbij. Tja,.....
In Bad Eisenkappel kopen we brood voor later deze dag, we weten niet wat je tegenkomt. We volgen een fietspad, dat rijdt rustiger dan langs de hoofdweg waar veel verkeer is met vrachtauto's met aanhangers beladen met boomstammen. Het fietspad heeft opeens een afzetting "verboden inrijden".
Koploper: "De route gaat wel daarheen, we kunnen het proberen, we moeten hooguit terug". De Grapjas, het pad gaat dalend en als je er niet langs kan, mag je klimmend terug. We fietsen verder en kunnen het pad volgen en het is gelukkig goed te rijden. Langs het pad zien we Lupine, Vleugeltjesbloem, Hengel, Perzikkruid en Wolfsmelk. Na het dorp Sittersdorf krijgt de route een vervelende 12 % klim. Het verkeer is erg druk en af en toe moeten we in de berm, uiteindelijk lukt het en bij de "top" zien we een klein recratiemeer met mogelijkheid voor de lunch, 34 kilometer en 20 graden. Boven het water zweven Libelles, af en toe een Glazenmaker.
We rijden nu over een glooiend plateau met dorpen afgewisseld met landbouwgronden. In één van die dorpen, Globasnitz, zijn de wegen "op de schop", het lijkt Middelharnis wel. Hier is ook een kasteel van een zonderlinge meneer, nu een museum. Het is nog gesloten.
We zoeken onze route over een onverharde weg het dorp uit. De Koolwitjes, gehakkelde Aurelia en de Rouwmantel laten zich boven de akkers zien. De bergen achter ons komen in bewolking, er groeien onweerswolken. Bij Bleiburg houden we een colastop, even de benen rust gunnen. 52 kilometer en 28 graden, je kan merken dat we afdalen naar het dal. Wanneer we verder fietsen komen we opeens bij Hängebrücke Santa Lucia. Ja, daar mogen we overheen, of terug fietsen. De brug mag alleen wandelend worden gedaan. Koploper gaat gewoon, stopt natuurlijk voor foto's, hij zet gewoon zijn fiets tegen de reling. Marianne heeft meer moeite met deze brug, al valt het wiebelen mee, het is wel 140 meter lang en 58 meter hoog.
Na deze "overwinning" fietsen we verder over een mooi fietspad wat uitkomt bij Lavamūnd. Hier willen we overnachten, van de drie mogelijkheden zijn er twee gesloten wegens Urlaub. De laatste mogelijkheid heeft gelukkig nog plaats en we krijgen een kamer, niet veel later is het hotel "vol".
Het hotel heeft ook een sociale functie voor de ouderen. Vanaf 17.00 uur kunnen ze hier, tegen kleine vergoeding een maaltijd nuttigen met elkaar. Er zijn 17 personen die nu gebruik maken van deze mogelijkheid, meest 70-plussers.
Vandaag 70 kilometer, 598 klimmeters en maximaal 28 graden.
Jura: Dit deel van Slovenië erg mooi en de mensen erg aardig. Als je "ooit" besluit deze kant op te gaan, weten wij een goed hotel. Na 23.00 uur is alle straatverlichting uit en kan je de sterren zien, erg natuurvriendelijk. Slovenië bestaat uit 60 % bos, waarvan 35 % Natura 2000.
Tanja: Wat de foto's laten zien, dat eten we. Beschrijven?
Om 9.00 uur vertrekken we, de uitdaging aangaand om het laatste stuk van de pas over te komen. Het is 14 graden, een heerlijke temperatuur voor de inspanning. Met tussenpozen stoppen we, natuurlijk om de omgeving te zien, maar ook de benen even rust gunnen. Putters, Zwartkoppen en Koolmezen vliegen tussen de bomen. De planten in de berm tegen de helling zorgen voor afleiding. Klokjesgentiaan, Monnikskap, Anjer, en bijna bij de top, Edelweiss. Een Bosmierennest van 1 meter hoog tegen de helling, er wordt druk gewerkt door het volk. We zien hier veel gevelde bomen, ontworteld door een storm in februari. Wat gevolgen had voor de omgeving omdat er steenlawines ontstonden waardoor de weg werd geblokkeerd en elektrische bedrading beschadigde. Er wordt nog steeds opgeruimd en sommige huizen en wegen worden hersteld. Je zal zo'n steenslag op je huis krijgen, moet er niet aan denken.!
We bereiken de top na 1 uur en 20 minuten, 7,5 kilometer klim en 20 graden. Dat is ook de grens Slovenië-Oostenrijk, op 1218 meter hoogte. Boven is er gelukkig een mogelijkheid voor een kop koffie en iets lekkers, we kunnen even uitblazen. Met de afdaling doen we onze jasjes aan, door de snelheid zou je het snel koud kunnen krijgen, de afdaling zelf is na 17 minuten voorbij. Tja,.....
In Bad Eisenkappel kopen we brood voor later deze dag, we weten niet wat je tegenkomt. We volgen een fietspad, dat rijdt rustiger dan langs de hoofdweg waar veel verkeer is met vrachtauto's met aanhangers beladen met boomstammen. Het fietspad heeft opeens een afzetting "verboden inrijden".
Koploper: "De route gaat wel daarheen, we kunnen het proberen, we moeten hooguit terug". De Grapjas, het pad gaat dalend en als je er niet langs kan, mag je klimmend terug. We fietsen verder en kunnen het pad volgen en het is gelukkig goed te rijden. Langs het pad zien we Lupine, Vleugeltjesbloem, Hengel, Perzikkruid en Wolfsmelk. Na het dorp Sittersdorf krijgt de route een vervelende 12 % klim. Het verkeer is erg druk en af en toe moeten we in de berm, uiteindelijk lukt het en bij de "top" zien we een klein recratiemeer met mogelijkheid voor de lunch, 34 kilometer en 20 graden. Boven het water zweven Libelles, af en toe een Glazenmaker.
We rijden nu over een glooiend plateau met dorpen afgewisseld met landbouwgronden. In één van die dorpen, Globasnitz, zijn de wegen "op de schop", het lijkt Middelharnis wel. Hier is ook een kasteel van een zonderlinge meneer, nu een museum. Het is nog gesloten.
We zoeken onze route over een onverharde weg het dorp uit. De Koolwitjes, gehakkelde Aurelia en de Rouwmantel laten zich boven de akkers zien. De bergen achter ons komen in bewolking, er groeien onweerswolken. Bij Bleiburg houden we een colastop, even de benen rust gunnen. 52 kilometer en 28 graden, je kan merken dat we afdalen naar het dal. Wanneer we verder fietsen komen we opeens bij Hängebrücke Santa Lucia. Ja, daar mogen we overheen, of terug fietsen. De brug mag alleen wandelend worden gedaan. Koploper gaat gewoon, stopt natuurlijk voor foto's, hij zet gewoon zijn fiets tegen de reling. Marianne heeft meer moeite met deze brug, al valt het wiebelen mee, het is wel 140 meter lang en 58 meter hoog.
Na deze "overwinning" fietsen we verder over een mooi fietspad wat uitkomt bij Lavamūnd. Hier willen we overnachten, van de drie mogelijkheden zijn er twee gesloten wegens Urlaub. De laatste mogelijkheid heeft gelukkig nog plaats en we krijgen een kamer, niet veel later is het hotel "vol".
Het hotel heeft ook een sociale functie voor de ouderen. Vanaf 17.00 uur kunnen ze hier, tegen kleine vergoeding een maaltijd nuttigen met elkaar. Er zijn 17 personen die nu gebruik maken van deze mogelijkheid, meest 70-plussers.
Vandaag 70 kilometer, 598 klimmeters en maximaal 28 graden.
Jura: Dit deel van Slovenië erg mooi en de mensen erg aardig. Als je "ooit" besluit deze kant op te gaan, weten wij een goed hotel. Na 23.00 uur is alle straatverlichting uit en kan je de sterren zien, erg natuurvriendelijk. Slovenië bestaat uit 60 % bos, waarvan 35 % Natura 2000.
Tanja: Wat de foto's laten zien, dat eten we. Beschrijven?
-
14 September 2018 - 07:04
Lyanne:
Mooie foto's zeg en een leuke selfie zelfs. :) succes met de klimmetjes! -
14 September 2018 - 10:05
André G:
Wat is het mooi en rustig bij jullie. Wij komen net uit het Louvre en gaan straks een stadswandeling maken in Le Marais. Mooie stad, maar erg druk en rumoerig. -
14 September 2018 - 14:14
Leo Huijsen:
Toch een bloemetje erbij: Mooie bloemencollage1 -
14 September 2018 - 14:38
Drea En Peet:
Prachtige verhalen en prachtige foto's! Genieten!
Liefs van ons. -
14 September 2018 - 17:58
Hugo:
IK zie schweinzbraten mit kraut und semmelknödel und pasta ( spätzle) mit speck. Heeerlijk -
14 September 2018 - 18:04
Hugo:
Gaan jullie via Graz ?? Zo ja zeker de moeite waard om 1 dag extra teblijven indien mogelijk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
