Heb het Lef(fe) eens!

In de auberge van gisteren ontmoetten we 6 dames uit Roermond. Zij waren hier aan het trainen, maar nog zonder bagage. Wij vertrokken met bagage en al redelijk vroeg. De dauw lag nog mooi over de weilanden en de percelen werden afgescheiden door fraaie meidoornhagen. Pim zou genoten hebben van het kleinschalige landschap. Zeker ook, omdat het zonnetje scheen. Langs één van de bosranden zagen we een ree. Het plaatsje Warby deed ons denken aan Limburgse plaatsjes langs de Geul. Het water was helder.
We reden een route langs kerken en kastelen (Ardennen en Eifel). Op de heuvels lagen namelijk schone "berg"dorpjes. In deze regio had men al behoorlijk wat gerestaureerd.
We volgden de D 2 en net voor Ham-les-Moines gingen we via de D40 naar de 988. En zo arriveerden we in Renwez voor de choc-proef. We zagen twee wandelaars die richting Reims stapten. Compostela was nog ver!
De 988 was erg druk en er zat een klim in van 8 km. We dachten even, dat dit de langste was, maar nee, in de Pyreneeën hadden we er één van 10 km voor de kiezen gekregen. Na de afdaling, met een snelheid van 55 km per uur (waar maar 50 was toegestaan), zagen we in een flits de Maas opdoemen. Langs het water en door de bossen reden we naar Revin. Buizerd, Blauwe Kiekendief, IJsvogel, Waterspreeuw, Fuut, Aalscholver, Oeverloper, Zwarte Wouw, Torenvalk, Appelvink, veel vinken en Mezen lieten zich zien. Voor de vlinders was het blijkbaar iets te fris. Eekhoorntjes kruisten weer wel ons pad. Bovendien was hier en daar de grond omgewoeld. Dat kon het werk van zwijnen zijn.
Bij Revin kon Kenny bij het gemeentehuis een kraam huren voor de brocante. Die ging echter pas plaatsvinden op 18 september. Zou natuurlijk wel leuk zijn. De spullen daar heen brengen met een boedelbak. Nee, volgende keer toch maar weer gewoon naar 't Diekhuus.
Bij Revin (een grotere plaats dan gedacht) was het even zoeken naar het fietspad langs de Maas. Maar mooi dat we het vonden.
De cola-stop was in Givet. Ons laatste drankje in Frankrijk!! Het was dubben hoe het verder moest, want het fietspad hield hier op. We vonden een route, die afwisselend tussen wat grotere wegen en fietspaden verder ging. Na eerst nog genoten te hebben van het zicht op Fort de Charlemont, maakten we ons op voor het laatste deel van onze route van deze dag. Het fietsen ging eigenlijk uitstekend, maar dat mag dan ook wel na al die weken training.
Bij Hastière gingen we de sluis over tot groot genoegen van de kaartlezer. Bij Waulsort hingen de alpinisten aan de bergwand. Niet erg aanlokkelijk.
En zo bereikten we Dinant. Daar vonden we een Chambre-d'Hote. Nee André, het Ibis-hotel viel buiten het budget van Kenny.
We konden ook in de abdij bij de paters slapen, maar dan wel ... gescheiden! Nee dus. We zochten een café op waar ze Leffe verkochten en namen het er van. De coq au vin moest nu coq au Leffe worden. In datzelfde café zagen wij onze "Mario" bij Genk-Valencia in de dugout zitten, dus ook een reden om .....
Gisteren hadden we (lees: Kees) becijferd, dat we 85 km moesten fietsen. Maar in werkelijkheid waren het 104 km (gem. 14.9). Morgen zullen we (lees: Corrie) de route beter narekenen!