Mag het ietsje minder zijn!?
Door: cenk
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
08 September 2013 | Spanje, Jódar
Om 08.20 uur waren we op weg en het was gelijk stoempen. Wat een gemene puist was die Puerto de las Palomas. Maar wat een geluk dat we gisteren niet nog verder waren gegaan. Het stijgen stopte pas op 1290 meter. Anderhalf uur klimmen met een gemiddelde van 8%. De top was in wolken gehuld. Iets lager hadden we wel een machtig uitzicht op olijfgaarden (zoals in Frankrijk de wijngaarden elkaar opvolgen) en een landschap getekend als een lappendeken. Opvallend waren de gevolgen van overvloedige regenval, die we zagen. Hele stukken aarde waren weggezakt en hier en daar waren de wortels van olijfbomen zichtbaar. Ze leken wat op pruiken.
In 15 minuten waren we beneden in Calorza. We dronken koffie op een tamelijk druk terras en we waren hier bijna gezellig blijven zitten!
Toch gingen we verder. Bij het oversteken kwamen we ruiters tegen. De voorhoofden van de paarden waren versierd. Andalusië staat natuurlijk bekend als paardengebied. Mooi. Minder mooi was het dat de dieren door de drukte nogal schichtig werden en op ons af kwamen. Oef!
We hadden 23 kilometer afgelegd en pas nu kwamen de Gieren tot leven. We verlieten het natuurgebied Sierra de Cazorla. Dat was een mooi wandelgebied. Je kon hier veel routes volgen en alles zag er netjes uit; veelal betaald (gezien de bordjes) met geld van Europa. Dus was het gebied ook een beetje van ons.
Op 48 kilometer aten we een broodje bij de ingang van de Bodega de Olivia. Er ontstonden gevechten tussen verschillende Mierenvolken om de laatste kruimels. We hadden hier een plekje in de schaduw en dat was niet vervelend, want het was drukkend warm geworden. In de vlakte was het zonnig en in het gebergte was het bewolkt.
In Jódar (volgens de kaart op 62 en volgens ons op 72 kilometer) was de pijp helemaal leeg. Het leek wel of die eerste klim ons al bijna de das had omgedaan. Het gemiddelde van 9.7 kilometer per uur sprak boekdelen. We zochten een hotel en het kon ons zelfs niet meer schelen hoe duur de kamer zou zijn.
Het bier smaakte meer dan goed. Zo kwamen we op een filosofische gedachte: Zou de route in tegengestelde richting ook zo zwaar zijn? Gelukkig stonden de fietsen al gestald, zodat we het niet hoefden uit te proberen. Gelukkig maar. Zelfs de Vale Gieren, de Boomkruipers, de Putters, de Hoppen en de Gekraagde Roodstaarten konden ons niet meer op fiets te krijgen.
We zochten vergeefs naar een restaurant. Dan zouden we iets bij een bar of een cafetarie moeten gaan eten. Maar gelukkig zagen we iemand met een pizzabrood lopen. Dat wilden wij ook en .... gevonden! We zetten er nog een kopje thee bij en alles was weer in orde.
Morgen gaan we maar eens rustig starten met de nieuwe week, net als het werkvolk, toch?!
In 15 minuten waren we beneden in Calorza. We dronken koffie op een tamelijk druk terras en we waren hier bijna gezellig blijven zitten!
Toch gingen we verder. Bij het oversteken kwamen we ruiters tegen. De voorhoofden van de paarden waren versierd. Andalusië staat natuurlijk bekend als paardengebied. Mooi. Minder mooi was het dat de dieren door de drukte nogal schichtig werden en op ons af kwamen. Oef!
We hadden 23 kilometer afgelegd en pas nu kwamen de Gieren tot leven. We verlieten het natuurgebied Sierra de Cazorla. Dat was een mooi wandelgebied. Je kon hier veel routes volgen en alles zag er netjes uit; veelal betaald (gezien de bordjes) met geld van Europa. Dus was het gebied ook een beetje van ons.
Op 48 kilometer aten we een broodje bij de ingang van de Bodega de Olivia. Er ontstonden gevechten tussen verschillende Mierenvolken om de laatste kruimels. We hadden hier een plekje in de schaduw en dat was niet vervelend, want het was drukkend warm geworden. In de vlakte was het zonnig en in het gebergte was het bewolkt.
In Jódar (volgens de kaart op 62 en volgens ons op 72 kilometer) was de pijp helemaal leeg. Het leek wel of die eerste klim ons al bijna de das had omgedaan. Het gemiddelde van 9.7 kilometer per uur sprak boekdelen. We zochten een hotel en het kon ons zelfs niet meer schelen hoe duur de kamer zou zijn.
Het bier smaakte meer dan goed. Zo kwamen we op een filosofische gedachte: Zou de route in tegengestelde richting ook zo zwaar zijn? Gelukkig stonden de fietsen al gestald, zodat we het niet hoefden uit te proberen. Gelukkig maar. Zelfs de Vale Gieren, de Boomkruipers, de Putters, de Hoppen en de Gekraagde Roodstaarten konden ons niet meer op fiets te krijgen.
We zochten vergeefs naar een restaurant. Dan zouden we iets bij een bar of een cafetarie moeten gaan eten. Maar gelukkig zagen we iemand met een pizzabrood lopen. Dat wilden wij ook en .... gevonden! We zetten er nog een kopje thee bij en alles was weer in orde.
Morgen gaan we maar eens rustig starten met de nieuwe week, net als het werkvolk, toch?!
-
09 September 2013 - 08:34
André G:
Morgen maar weer een wat luxere maaltijd?? -
09 September 2013 - 09:10
Wim Klepper:
Goedemorgen Corry & Kees
Leuk verhaal over de fietstocht die jullie maken in Spanje over onze eigen fietspaden ,je moet alleen vragen in Brussel of ze wat platter gelegd kunnen worden want jullie gemiddelde zakt,en dan gaan ze ook niet zo in de benen zitten.
Wij reden ooit door Slovenie over een prachtige weg met van die blauwe vlaggen ernaast met goude sterren er in,toen dachten we ook we rijden over onze eigen weg,alleen aan het eind van de weg moesten we ook nog tol betalen die weg hebben we dus twee keer betaald.
Nog veel plezier groetjes Wim & Cobie -
09 September 2013 - 10:22
Corry:
Prachtige foto's, wat is Andalusië toch ook mooi. Witte dorpjes tegen de heuvels en inderdaad de enorme olijfgaarden. We genieten weer volop mee. Veel succes verder en hopelijk vandaag iets meer dan thee en brood, want de motor moet gevuld blijven -
09 September 2013 - 11:54
Jura Van Zwoll:
Hoi Corrie en Kees,
Jullie blijven kanjers met al dat klimmen. Ik zag de afgelopen dagen beelden van de ronde van Spanje met het klimmen in de bergen en het slechte weer en moest gelijk aan jullie denken. Gelukkig is het weer bij jullie beter. Maar bijna 9 procent klimmen is niet niks. Ik vind het gemiddelde in zo'n gebied eigenlijk helemaal niet zo slecht. Gelukkig kun je met een biertje de inspanning weer snel vergeten, maar goed eten is wel een must, dus morgen iets meer dan een broodje. Ik vind het leuk te horen dat jullie van de zegeningen van de EU profiteren, dan weet je in ieder geval dat het geld soms goed besteed wordt. Succes met je verdere reis en blijven genieten van de avonturen onderweg en de omgeving
Groetjes,
Jura -
09 September 2013 - 21:33
Fam. Tanis:
Na bijna 2 weken zonder computer vanavond gelijk al jullie verslagen gelezen.
Geweldig. Je leest het met plezier maar petje al voor jullie prestaties.
Mooie kiekjes, ja die spanjaarden eten wel erg laat dat vonden wij ook.
Zeker als je de volgende ochtend weer vroeg op pad wilt.
Wat die vogel in jullie verslag van 2 september is.
Wij denken aan een westelijke blonde tapuit.
Veel succes bij het klimmen en geniet van al het moois wat jullie tegenkomen.
Groetjes,
Krijn en Clarie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
