Niet met de Fyra

Om 09.00 uur hadden we ons ontbijt en om 09.30 uur verlieten we het hotel. We boekten plaatsen voor de TGV die om 14.43 uur zou vertrekken en om 20.33 uur moest aankomen in Parijs. Een andere mogelijkheid was er deze week niet meer. En overstappen in Toulouse met een overstaptijd van krap een minuut werd hem ook niet.
Tot de trein vertrok, zaten we rustig op een bank aan de haven. In Spanje begrepen we de mensen en hier konden we ze verstaan. We hadden een leuke ontmoeting met twee fietsers, die de kustroute reden. Dit is een nieuwe route en kan vanaf Denemarken tot aan de Spaanse grens gereden worden. Zij hadden het Franse deel gedaan. Ook ontmoetten we een Nederlander die twee weken Hospitalerio Roncevalles heeft gedaan met zes anderen. Ze hadden daar 183 bedden, maar elke dag was dat nog te weinig. Er waren noodvoorzieningen nodig. Hij vertelde dat het steeds drukker werd en dat de pelgrims uit alle werelddelen kwamen. Het moest gewoon zo zijn, dat we daar niet langs hoefden. Alles gebeurde passend voor ons, of pasten we ons aan de gebeurtenissen aan?
In de trein deed de Koploper weer zijn bekende toneelstukje. Net voor de trein wegreed, stapte hij pas in. Dat doet'ie nou altijd. Of het nou de trein, de bus of het vliegtuig is. En dan komt hij lachend de coupé binnen en vraagt: "Je was toch niet zenuwachtig?" Grrrr.
Tijdens de snelle reis veranderde het landschap van bergachtig met dennenbomen naar wijngaarden.
Vanaf Dax reden vier gendarmes mee. Waarschijnlijk om te controleren of de Koploper wel aan boord was en bleef. Of waren er verstekelingen?
Bordeaux was de laatste stopplaats voor Parijs. Het laatste deel bestond ook uit wijngaarden en heuvels.
Na aankomst in Parijs maakten we een lange fietszoektocht naar Gare du Nord. En toen we dat gevonden hadden, moesten we nog op zoek naar een overnachtingsplaats. En uiteindelijk vonden we onderdak. Morgen vroeg gaan we weer verder zoeken naar de trein met bestemming Lille.

Resumé deel 3
Het was erg leuk om herinneringen van zeven jaar geleden op te halen. We zagen heel veel herkenningspunten. De camino is wel heel erg druk geworden en zeker voor fietsers is het een probleem slaapplaatsen te vinden. Een tent is haast noodzakelijk hier. De bevolking leeft op diverse plaatsen van de camino. En zij zorgen goed voor de gasten. Overal is men behulpzaam en aardig. Wij hebben genoten in Spanje van de ontmoetingen met mensen en de verhalen die we mochten horen. Misschien ooit tot ......