Buitjes, een stuwmeer, een rivier en een bad

We hebben lekker uitgeslapen tot 07.30 uur. Het was tenslotte weekend. Om 08.30 uur waren we onderweg. Na een tijdje zagen we weer zo'n prachtige, tegen een heuvel gelegen olijfgaard. Het was bewolkt en vlak voor Orcera na 18.5 kilometer werden we gepakt door een bui. Aangezien het toch koffietijd was, gingen we koffie drinken in een bar. Het verbaasde ons hoe druk het binnen was. Iedereen kwam koffie drinken en dat voor één euro per kopje. Niemand maakte zich hier druk en niemand was aan het klagen. Kom daar nog eens om in Nederland. Om te roken ging men naar buiten en daar stonden ook weer hekken voor een stieren"feest".
Na 38 kilometer werd het tijd om te lunchen. Het regende, maar: Yes (Si), we vonden een bushok. Dan zaten we tenminste droog. Diverse voorbijgangers keken verbaasd naar ons. Sommigen vergaten zelfs te schakelen en de weg liep hier toch echt stevig op. De Oleander bloeide volop en we zagen een Agave met een drie meter hoge bloem.
Na het eten regende het niet meer. We reden 8 kilometer langs een enorm meer, staken een stuw over, en reden nog eens 20 kilometer verder langs dat verzamelde water. Van te voren hadden wij gedacht dat dit een tamelijk eenvoudige route moest zijn, maar niets was minder waar. Het ging maar op en af en het leek of er geen einde aan kwam. Van 670 meter naar 700 meter en terug tegen een procent of 4. En zo ging dat elke 800 meter. Dat was dé manier om aan onze hoogtemeters (1010 in totaal) en ... zere benen te komen. Dat kwam mede door de slechte staat waarin het wegdek verkeerde: Mal estado. Als gevolg van eerdere regenbuien was de aarde hier en daar verschoven en was een deel van de weg zelfs verdwenen. Een mooi terrein voor motorcrossers, maar niet echt voor fietsers. Uit de bergwand stroomde soms water, maar we durfden het niet te drinken. Gelukkig hadden we een flink aantal mooie doorkijkjes naar het meer en de rivier onder ons. Meestal reden we echter door bos met Mezen, Vinken, Putters, Gaaien en Kraaien. Ook Bijeneters lieten zich zien. Erg aardig was de ontmoeting met twee Steenbokken. Enige "vertraging" liepen we op, omdat we moesten wachten voor geiten. Er staken ook twee groepjes herten (12 in totaal) over, maar die waren sneller weg.
We vonden een Rural de Casa in Arroyo Frio ... met bad! Dat was hard nodig na de 82 kilometer van vandaag (gemiddeld 13.9 km).
Onderweg hebben we steeds veel bekijks en we moeten vaak vertellen waar we vandaan komen, waar we heen gaan en hoe ver dat dan wel is. We krijgen ook veel vragen over de fietsen. Leo en William kunnen zo een nieuwe zaak beginnen!