Dat stond er niet bij!

Om 08.15 uur waren we op pad en het was warm. Al snel doemde een klim van 7% op. Ook een manier van wakker worden. Bij Salinas de Almallá reden we door een dal, waar het pad mooi glooide. Een kudde schapen en geiten werden door een herderin, geholpen door drie honden, de berg opgeleid. Maar we zagen ook voor het eerst koeien en stieren in de wei. We kwamen langs restanten van zoutpannen. Het hostel was hier gesloten, dus voort maar weer.
Kort hierna kwam onze afsplitsing. We verlieten route El Cid en gingen over op de route van Don Quijote. Ja, op de kaart zag het er leuk uit, maar hier begon wel een klim van 3 km tegen 9% om uit het dal te komen. Dat stond er niet bij! Kijk, een klimmetje van 4-5%, dat is voor ons een eitje.
Na 22 km dronken we in Taravilla koffie. Aan de bar stonden drie werklieden! 25 Gieren waren inmiddels ook wakker geworden en van de vlinders zagen we de Rouwmantel, de Luzernevlinder, het Bruin Zandoogje en de Grote Weerschijnvlinder, vooral op plaatsen waar water in de berm stond.
De volgende kloof was echt prachtig, maar dus niet voor de fiets. Zelfs auto's hebben moeite om boven te komen. Wat wil je ook met drie stukken van 13%. En dat bij 35 graden. We moesten allebei een stukje lopen en vandaag kreeg niemand de bolletjestrui. Ondertussen hadden de Dazen ons weer gevonden. Normaal heeft een mens drie bilspieren, maar Marianne heeft er inmiddels vier! Er zit een schijf als een schotel. Die Dazen prikken overal door heen. Gelukkig waren de vergezichten uitermate fraai (van het landschap dan).
We aten in Poveta de la Sierra na 35 km op een picknickplaats in de schaduw. Voor vandaag op het hoogste punt, 1405 m. Een klimrecord. Zo nu en dan verschenen enige wolkjes boven de heuvels, dat bracht enige verkoeling.
We kregen een afdaling van 5 km, waarschijnlijk als dank voor al het zware werk. Met 50 km per uur vlogen we naar beneden. Naast de wolkjes was er ook wat wind gekomen en die hadden we mee. Je voelde als het ware steeds en duwtje in de rug, maar het was wel listig fietsen (zeker bij het dalen) met al die bagage op de fiets. De wind hielp wel als afkoeling, maar dan vooral bij het klimmen.
Om bij Beteta te komen, moesten we nog even klimmen. Hier waren we toe aan een cola. Het VVV was gesloten. Geen informatie over een bed. In de bar kregen we wel info, maar nog steeds geen bed. Dus we moesten door. De weg door de kloof was echter meer dan mooi. Hier was zelfs schaduw en er stonden ook weer meer planten. Gieren vlogen voorbij en soms konden we de vleugelslagen horen. We daalden af naar 900 m en we vroegen ons af of hiermee de hoogtestage was afgelopen.
Na 60 km stopten we in Vadillos. Hier vonden we een prachtig hotel met een goed onderhouden, weelderige beplanting. We voelden ons als het koninklijk paar! En we konden al eten vanaf 20.00 uur! Maar eerst even een zwaar verdiende cerveza!
De route van vandaag was voor fietsers uh ...... zeer af te raden! In het boek stond meest 5% en soms 11%, maar dat moest zijn meestal 11% en soms 5%. Met de auto zou het zeer mooi zijn. En wil je de snelheid van een pausmobiel? Huur dan een tuftuf. Wel een stille natuurlijk, want pas dan hoor je de natuur.

Vogels: Vale Gier, Torenvalk, Bruine Kiekendief, Buizerd, Hop, Vink, Koolmees, Kuifleeuwerik, Bijeneter, Zwartkop, Ekster, en Boomklever.

Pim: Frank van Rijn moet hier ook hebben afgezien. Zeker vandaag.
Wout: Wat je ziet, is niet altijd wat je krijgt. Matras kan erg hard zijn. Uitrusten??
Jan en Riet: Selfie van broek komt er aan.


Afgelegd 60 km, gemiddeld 11.9 km en 1055 hoogtemeters.