Bijna terug gewaaid

We waren gisteravond laat bij de Vrienden op de fiets. Het was inderdaad erg lastig om de trappers weer aan de fiets te krijgen, na de landing. Nadat we goed geslapen en heerlijk ontbeten hadden, werden, met het gereedschap van de gastvrouw, de trappers goed vastgedraaid.
We vertrokken om 08.45 uur en reden langs een kanaal, Oirschot en Tilburg; de Bierenroute.
En toen was het na 27 km koffietijd. Het was friego, maar onder een luifel met een gaskachel in de nek ging het net.
Marianne had voor de zekerheid de lange broek maar aangetrokken. De Koploper had pech. Hij had zijn lange broek al ergens in Spanje kwijtgespeeld!
Aan de Mark voorbij Oosterhout aten we, na 53 km, brood. Vanaf Tilburg was het landelijk fietsen geweest met veeteelt- en akkerbouwbedrijven en boomkwekerijen. Alles was hier veel groener!
Maar o, o, wat een wind en we waren nog niet eens op Flakkee. We moesten stevig op de pedalen, dus was het maar goed, dat die nu stevig vast zaten! Soms werd de wijkwast gebruikt, maar die was niet in een volle emmer geweest, want we werden niet eens echt nat. Soms probeerde de zon nog tussen de wolken door te komen.
Via Wagenbergen reden we naar Zevenbergen, waar we na 71 km een drinkstop maakten. Pfff, het leek de Sierra wel met al die wind. De Koploper klaagde op een viaduct: "Ze willen me gewoon van de weg hebben!" We moesten veel moeite doen en soms leek het er op, nu de natuurkrachten zo tegen werkten, of we niet thuis mochten komen.
Maar natuurlijk lukte dat toch!

Totaal 110 km. Gemiddeld 14,9. Met de viaducten, bruggen en dijken nog 158 klimmeters.

De vogels, och de alledaagse Nederlandse met als bijzonder veel ganzen.