We zagen de bui al hangen

We waren koud één uur op pad, of daar kwam de regen. En die bui hadden we al een tijdje zien aankomen. In de regen werd het lastig fietsen. De kaart lezen was bijna onmogelijk. Onze fietsen spoelden wel lekker schoon. Na 28 km doken we een café in, al was het maar om een beetje warm te worden. In Barbazan deden we de inkopen voor de rest van de dag. Uiteraard dacht de optimistische klimgeit lichtpuntjes in het wolkendek te zien, maar dat bleken waanvoorstellingen te zijn. Elke keer dat we dachten dat het droog werd, zetten ze boven de kraan weer open. We zagen nog net Munt, Rozemarijn, Rapunzel, Andoornsoorten en rijpe bramen.
Om te lunchen moesten we schuilen onder het afdak van het bezoekerscentrum van de grotten. Twee dames hadden een tijdje met ons opgefietst, maar zij bleven achter in St. Bertrand.
Omdat het slechts 13 gr was, deden we de overschoenen aan tegen de kou. Ook konden we even naar een wc met zitplaats! Alle bars onderweg hadden namelijk alleen hurk-wc's. Dan was het beter even de vangrail te gebruiken. Tot grote verbazing van de koeien, die zelfs stopten met grazen.
We reden door de Hautes-Pyrénées, dus dat was klimmen geblazen. We lieten de afslag Aspin en Tourmalet voor wat ie was. Dat is meer voor Wout, Erik, Johnny en Ruud. Wij bleven op de D 26 en dat was al zwaar genoeg. Het klimmen ging vrij goed, zelfs de hellingen van 8%. Onze vorm was aan het stijgen! De afdalingen waren link bij deze vochtigheid en het uitzicht was abominabel. We zagen de hellingen niet opdoemen, maar de benen gaven het wel aan als er geklommen moest worden.
Later werd het zicht beter en konden we de Rode en Zwarte Wouw, de Kleine Zilverreiger en Mezen, Vinken en Tapuiten ontwaren. En dan nog een grijs-groene vinkachtige, die bij het vliegen een witte V vertoonde bij de staart.
We reden door tot kwart over 4. Bij een kasteeltje zagen we een bord: chambre. Maar helaas was er geen plaats meer. In Bulan konden we ook geen bed vinden. En het volgende adres zou 25 km verder zijn. We kregen wel koffie en zaten een beetje te soezen bij een haardvuur. Toen deden we iets, wat we eigenlijk nooit doen en zeker niet willen. We keerden om! We reden 3 km terug naar Esparros. En natuurlijk was dat nog een steile klim van een procentje of 11.
We kwamen om 6 uur aan. We hadden 75 km afgelegd met een gemiddelde van 11.1 km p/u. Toen we op het punt stonden om te douchen, brak toch nog de zon door.
Even bekroop ons deze gedachte: De volgende keer dat we hier heen gaan, zal het met de auto zijn! Dan zitten we in ieder geval droog.