We waren er stil van
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
28 Augustus 2011 | Frankrijk, Montesquiou
Vandaag was het puzzelen met de route. We hadden alleen de andere-kant-op beschreven route. Dat was erg lastig lezen. Het was vanmorgen een beetje frisjes bij het vertrek, dus hadden we onze sokken aan. Gelukkig was de lucht strakblauw en het zicht op de bergen was mooi. De Hautes Pyrénées lagen achter ons en de Midi-Pyrénées lagen voor ons. Het eerste gedeelte was (enigszins) vlak. Daarna kwam de hoogvlakte met veel maïs. En dan verdwenen de vergezichten en de bossen buiten beeld. We reden op de route Oude Wegen van de pelgrims door Midden-Frankrijk. Na verloop van tijd kwamen de weilanden terug in beeld. We zagen veel roofvogels. Buizerd, Ruigpootbuizerd, Torenvalk en Sperwer. Kneutjes, Putters en Grote Lijsters zaten op de Zonnebloemen.
Na 33 km maakten we een tussenstop in Gardères.
Om 1 uur was het etenstijd in Labatut. Inmiddels hadden we 52 km afgelegd. De temperatuur liep op tot 25 graden en de sokken konden uit. In een weiland stonden 12 Koereigers tussen het vee. En in de loop van de dag telden we minstens 39 Bijeneters. Bloemen waren er ook weer te kust en te keur: Bos- en Vlierbessen, Rozenbottels, Morgenster, Vergeet-me-nietje, St. Janskruid, allerlei Klokjessoorten, Klaversoorten, Hazepootje, Kruipertje en nog veel meer!
Onze cola-stop hielden we in Marciac na 74 km. We zagen wederom een dode das langs de weg (sorry Alan, wij zien ze ook liever levend). De lekkere klimmetjes waren inmiddels weer opgedoken op het parcours. Maar wij waren zeer tevreden tot nu toe. Elke dag gefietst en elke dag geklommen. Op de toppen stopten we wel wat vaker, maar allez, we zijn ook geen 30 meer!
Onze bestemming, Montesquiou, werd bereikt. Na lang zoeken vonden we in ieder geval een bed. Alleen het eten was nog een probleem. Alle restaurants waren dicht en het brood hadden we al op. Dan moesten de repen maar uitkomst brengen. Een ontbijt voor de volgende morgen was in ieder geval verzekerd. (In dit dorp stonden erg veel verlaten huizen. Echt iets voor het programma: Ik vertrek. Kamerverhuur kon daar een goed inkomen opleveren.)
Maar voor pelgrims is altijd plaats en eten. Had de dochter ons al geholpen aan een kamer en een biertje, de moeder had pasta, eieren, tomaten, kaas, brood, perziken en wijn voor ons. Of we hier wat mee konden doen? Ja, dat moest lukken. We waren er stil van. We gingen eerst heerlijk bijkomen in de tuin en daarna moesten we alleen nog even koken. Het maal smaakte ons prima en als nagerecht hadden we kaas en perziken. We twijfelden over nog een kopje thee, maar we zaten al te knikkebollen. Het was bedtijd.
De vleermuizen vlogen al rond en het werd snel donker. Heel donker, dus. De Fransen waren energie-zuinig bezig.
Deze dag zaten we 95 km op de fiets (gem. 13.1).
Na 33 km maakten we een tussenstop in Gardères.
Om 1 uur was het etenstijd in Labatut. Inmiddels hadden we 52 km afgelegd. De temperatuur liep op tot 25 graden en de sokken konden uit. In een weiland stonden 12 Koereigers tussen het vee. En in de loop van de dag telden we minstens 39 Bijeneters. Bloemen waren er ook weer te kust en te keur: Bos- en Vlierbessen, Rozenbottels, Morgenster, Vergeet-me-nietje, St. Janskruid, allerlei Klokjessoorten, Klaversoorten, Hazepootje, Kruipertje en nog veel meer!
Onze cola-stop hielden we in Marciac na 74 km. We zagen wederom een dode das langs de weg (sorry Alan, wij zien ze ook liever levend). De lekkere klimmetjes waren inmiddels weer opgedoken op het parcours. Maar wij waren zeer tevreden tot nu toe. Elke dag gefietst en elke dag geklommen. Op de toppen stopten we wel wat vaker, maar allez, we zijn ook geen 30 meer!
Onze bestemming, Montesquiou, werd bereikt. Na lang zoeken vonden we in ieder geval een bed. Alleen het eten was nog een probleem. Alle restaurants waren dicht en het brood hadden we al op. Dan moesten de repen maar uitkomst brengen. Een ontbijt voor de volgende morgen was in ieder geval verzekerd. (In dit dorp stonden erg veel verlaten huizen. Echt iets voor het programma: Ik vertrek. Kamerverhuur kon daar een goed inkomen opleveren.)
Maar voor pelgrims is altijd plaats en eten. Had de dochter ons al geholpen aan een kamer en een biertje, de moeder had pasta, eieren, tomaten, kaas, brood, perziken en wijn voor ons. Of we hier wat mee konden doen? Ja, dat moest lukken. We waren er stil van. We gingen eerst heerlijk bijkomen in de tuin en daarna moesten we alleen nog even koken. Het maal smaakte ons prima en als nagerecht hadden we kaas en perziken. We twijfelden over nog een kopje thee, maar we zaten al te knikkebollen. Het was bedtijd.
De vleermuizen vlogen al rond en het werd snel donker. Heel donker, dus. De Fransen waren energie-zuinig bezig.
Deze dag zaten we 95 km op de fiets (gem. 13.1).
-
29 Augustus 2011 - 13:10
André G:
Wat een gastvrijheid in dat prachtige land!
Groet,
André -
29 Augustus 2011 - 13:15
Lyanne:
Zo dan, veel bijeneters!! Mooie vogels.
Lief dat jullie eten en drinken gekregen hebben van die Fransen!
xxxxxxxxx -
29 Augustus 2011 - 16:13
Wout:
al die Nederlanders die klagen over die ongastvrije en arrogante Fransen, ik snap daar helemaal niks van...... -
29 Augustus 2011 - 18:58
Leny En Doom:
Weer een sprookje (dat van die stugge Fransen) minder. Wij hadden al eerder het vage gevoel dat het niet klopte.
Ga zo door! Groeten,
P.S. Zijn komend weekend in Middelharnis, met z'n vieren, wel met de auto (kwestie van leeftijd?)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
