Langs de gaarden
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
07 Maart 2019 | Spanje, Torremegía
Vandaag geen oppasdag, we zijn er even niet.
Gisteravond nog het centrum ingelopen waar het feest is. Buiten de tent was een flink vuur gemaakt waar een groot rooster, gevuld met vis, boven werd gezet om te garen. Rijen mensen stonden te wachten om een gratis visje te krijgen. Spaanse zang en muziek schetterde over het plein en er werd gedanst door klein en groot.
Vanmorgen wakker geworden van een onbekend, nog niet eerder gehoord geluid. Regendruppels tegen het raam. Nog even het hoofd onder de deken, nog niet opstaan. Maar het moet toch gebeuren, 8.30 uur bij een bar eerst nog even ontbijt en uiteindelijk gaan we 9.15 uur echt op pad. Bij de buitenwijk van Zafra krijgen we nog even veel hemelwater en de regenhoes gaat over de tas, we willen graag droge kleren straks. De Naaktslakken komen met grote aantallen uit het gras en glibberen over de weg.
Het landschap is flink glooiend, beide zijden veel Olijfgaarden en Wijngaarden. De wijnstaken krijgen al knoppen waar de uitlopers zullen komen voor de nieuwe ranken. Met het klimmen bereiken we de top en zien Los Santos de Maimona liggen in het dal. Het pad gaat met 14% dalend naar het dorp. In het centrum is er gelegenheid voor een kop koffie. Een 80-plusser wijst ons de ingang, we waren er anders gewoon langs gelopen. Binnen is het lekker warm en de koffie smaakt goed. Wanneer we verder gaan passeren we een Schotse pelgrim, hij staat zijn jas aan te trekken en we maken een praatje. Een inwoner rijdt voorbij op een brommertje uit het jaar 1960, een "pruttelpot" en die heeft moeite om tegen de wind in te rijden. Verder langs de gaarden met mooie vergezichten en flinke wolkenluchten.
Het pad is drassig, lopend aan de zijkanten bij de begroeiing gaat goed, maar op het karrenspoor niet, er zijn soms flinke plassen. De rode lössgrond blijft plakken aan de schoenen. Koploper: "Door hier te lopen, groei je een meter en je komt 3 kilo aan". Het is een beetje glibberen en glijden. Op de heuvel hebben we last van hevige zijwind, kracht 5 á 6, die ons opzij duwt de rode drab in, bah. De wind maakt een laag brommend geluid in de elektriciteitsdraden.
Orchideeën, Blauwe Druifjes, Klaprozen en Paardenbloem in bloei. De geur van Rucola bereikt je neus als we in de berm lopen. Bij een stenen "hokje", schuilend voor de regen houden we even een eetstop. Een pelgrim passeert ons en kijkt niet op of om, hij laat zich niet stoppen door de regen. Later schuilen we nog onder Olijfbomen met een stam die zo dik is dat je hem niet kan omarmen. De Olijven hangen er nog in.
Met het onderdoor lopen van de A-66 is het even gedaan met de gaarden, de route gaat buitenom de bebouwing van Ermita de San Isidro. Op het hoogste punt zien we de witte huizen van Villafranca de Los Barros. Bij het binnenlopen van het dorp zien we de Auberge Las Caballeras, hier hebben ze plaats voor ons en morgenochtend een lekker ontbijt. We nemen een lekker warme douche en gaan daarna op pad om iets te drinken. In een bar komen we nog enkele pelgrims tegen. Een Engels stel, de Schot, en de Ierse pelgrim die vandaag doorliep in de regen. We vragen bij enkele restaurants om te eten, maar het kan vanaf 20.00 uur, dat vinden we te laat. Bij de supermercado halen we pasta met groente, voor ons eigen maal. ‘s Avonds praten we nog met de twee Spaanse pelgrims, de jongste spreekt een beetje Engels.
Vandaag 21 kilometer gewandeld en maximaal 15 graden. Per zou zeggen:"Chocolat Weather".
Hugo: Santiago de Compostella is altijd druk, daarom doen we er zo lang over om er te komen. Enne..... niet met je vrouw mee op wandelvakantie omdat ze de rugzak laat vervoeren? Waarom draag jij die niet?
Donderdag 7 maart.
Lig je net lekker in je bedje om te gaan slapen, gaat de deurbel van de Auberge. Er komen nog 2 pelgrims aan. Mevrouw helpt hen naar een bed. En de twee laatkomers zijn ook de eerste die vertrekken, 5.53 uur. Hoezo? Het is nog donker.! We hebben de mensen niet gezien of gesproken.
Ons ontbijt staat voor ons klaar en zeer uitgebreid voor Spaanse begrippen. Het smaakt heerlijk. Wanneer de kinderen naar school lopen gaan wij onze dag beginnen. Het is nog een flinke wandeling door de stad om deze uiteindelijk te kunnen verlaten. Het laatste gebouw van de straat is een Jezuïetenschool. Op het informatiebord staat dat men een stempel kan halen voor de Pelgrimspas, dat doen we.
Een oplopende zandweg, met aan beide kanten gaarden, leidt ons naar een plateau. Zover we kunnen kijken zien we Olijfbomen en Druivenranken. Soms een stuk ontgonnen grond waar de ranken zijn gerooid en een stuk verder nieuwe aanplant. Dit is ons uitzicht voor de komende dag, een lange, lange weg. Weinig of geen beschutting, de Olijfbomen zijn niet groot. We zijn blij dat het vandaag droog is, ook al is er aardig wat wind. In de verte zien we bergen, maar in de nevel, het is heiig. Arbeiders zijn bezig om de Ranken en Olijfbomen te snoeien, af en toe passeert een fietser, zonder bagage, meer mensen zien we niet. Met het eten zitten we op 2 stenen die bij een kruising de route aangeven. Wel vol in de wind en als de zon weg is achter een wolk, krijgen we kippenvel.
Vogels zorgen voor afleiding, Vink met vinkenslag, Putter, Koolmees, Raaf, Veld en de Kuifleeuwerik, Graspieper, Kneu, Witte Kwikstaart, Mus en de Provinciaalse Grasmus, Torenvalk en de Grauwe Kiekendief.
De Koninginnepage, Luzernevlinder en het Koolwitje laten zich ook weer zien. Een grote grijze Sprinkhaan laat zich niet vangen voor een foto. Af en toe is er een pluk Riet te zien in het land. Daar is water en vogels vinden in de begroeiing een schuilplaats. In de berm meer bloeiende planten al is het soms een raadsel welk soort het is. Wolfsmelk, Salie, Ooievaarsbek, Madelief, Hondsdraf en Ereprijs.
Wanneer we in de verte het dorp Torremegía zien liggen is het 15.00 uur, maar om er te komen hebben we nog zeker een uur nodig. Voetjes protesteren en we proberen soms even te rusten. Een leuke picknickbank voor pelgrims hebben ze hier nog niet geplaatst.
Net voor het dorp komt een boer met geiten langs, ze gaan naar huis.
Een informatiebord wijst de weg naar Auberge Rojo Plata, daar vinden we een onderkomen met menu en ontbijt. Lekker douchen en bijkomen.
Vandaag 28 kilometer en maximaal 15 graden.
-
08 Maart 2019 - 05:53
André G.:
Wat een slechte pad was dat. Op de foto lijkt het wel een soort rivierbedding. Hulde aan Marianne en de Koploper. -
08 Maart 2019 - 15:09
Jos En Anja:
Dat zijn heftige dagen zo met de regen en de lange rechte wegen en modderpaden.
Schoon gespoeld van binnen en van buiten, wat wil je nog meer.
Ik ben benieuw waar jullie aan het eind de voorkeur aan geven, de fiets óf de benen. Nog een Bon Camino.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley