Tegenliggers

Het was vanmorgen zo gezellig, dat we maar moeilijk wegkwamen. Aan het ontbijt zaten de Oostenrijkse dames die gisteren ook aan tafel zaten, en een Frans stel. De gastheer gaf ons nog een stempel en toen: en route bij een temperatuur van 14 graden. Tot Auvillar was het nog 5 km klimmen. Daarna werd het landschap net zo vlak als op Flakkee. Er werden meloenen, zonnebloemen en maïs verbouwd. We volgden een kanaalpad, dat beduidend beter was dan dat bij Het Canal du Midi. Langs het kanaal hadden wij te maken met een aantal tegenliggers: drie bepakte fiets- en 15 wandelpelgrims!
We maakten een tussenstop in Moissac, een heel mooie plaats met een beroemde abdij. Vroeger overnachtten in het kerkportaal veel pelgrims. Ook de omgeving vonden wij mooi, de Tarn en de Garonne komen hier immers bij elkaar.
We kregen een stempel in Moissac. Maar dat ging niet zomaar. De dame, een goede 70-er, wilde alles van ons weten:, waar, wat, hoe, wanneer, hoe lang. En tot slot inspecteerde ze ons boekje. En toen pas ...
We zagen heel wat vogels. Blauwe Kiekendief, Koereiger, Lepelaar, Buizerd, Torenvalk, Grauwe Vliegenvanger en in elke bocht een Groene Specht. De Ganzen zouden wel voor de foie gras zijn. Hé, een (levende) vos.
Na het dal doemden de heuvels op.
Een van de hoogtepunten van deze dag was het uitzicht op de eerste wijngaard van deze streek!
Onze eetpauze lag op 48 km, bij Vazerac. De temperatuur bedroeg inmiddels 28 graden.
Onze cola-stop in Lhospitalet na 72 km viel in het water. Geen cola te krijgen. Zoals jullie zullen begrijpen, waren we toen aardig van slag. Schema in de war. Uit nood tapten we maar water uit de pomp, die naast de kerk stond (wat ook het geval was in Castelnau-Montratier). We hadden in ieder geval vocht nodig, want we hadden net een zware klim volbracht en de 30 graden-grens was weer bereikt. We hadden papbenen, maar in Cahors hoopten we een goede doc (ahum) te vinden. Zou het helpen?
Om half 5 reden we over de Duivelsbrug om Cahors in te nemen. Al snel hadden we onze stempel binnen. De jeugdherberg was vol, zodat we verder moesten zoeken. Uiteindelijk vonden we, met behulp van het VVV, een hotel aan de Avenue Jean Jaurés, dicht bij het station. Het laatste gedeelte en Cahors zelf waren erg druk. De kaartlezer had haast geen tijd om de route te lezen. Al die kilometers daarvoor was het juist heel stil geweest en zagen we zo goed als niemand.
Cahors by night was bijzonder fraai. De lucht was onbewolkt en de sterren lieten zich bewonderen. Terug op onze kamer sloeg de slaap toe. En toen wachtte nog het dagboek, ooo, zzz, gaap.
Vandaag 88 km gereden (gem 14.6 km p/u).
PS Die kat ..... die verdween in een maïsveld! Zoeken??