Koningsrit

Voor jullie ook weer een "werk"dag begonnen, het is tenslotte maandag. Ons vertrek is rond 8.45 uur. Bij het hotel worden koffers afgegeven voor de volgende groep wandelaars die hier vanavond aankomen.
Een enkele wolk aan de lucht, 10 graden. Het is tenslotte op 1100 m. Het meer ziet er nu schitterend uit. Gisteravond en vannacht is er nog veel regen gevallen, dat heeft zeker de lucht geklaard. De eerste 7 km. gaat de weg dalend door de bossen, met soms een doorkijkje met weiland. Hele mooie vergezichten. In de weilanden lopen koeien met bel en schapen. Bij sommige zijwegen van het bos staat een auto geparkeerd. De bezitter is vast op zoek naar des champions. In kraampjes langs de weg worden ze te koop aangeboden. Net als de lentilles, een delicatesse van de streek.
Door de lage temperatuur krijgen we snel koude handen en benen. In Langogne gaat de route over een brug. Koploper neemt een foto en Marianne warmt zich in de zon. Rotszwaluwen vliegen langs oude vervallen gebouwen. Op een vensterbank zitten drie jongen. De ouders vliegen steeds voor hen langs om ze te verleiden te gaan vliegen.
Vanaf dit punt loopt de weg weer omhoog. We blijven constant op hoogte van 950 tot 1050 m. tot La Bastide-Puylaurent, 27 km, de chocostop. Deze plaats is ook bekend als wintersportgebied. Gelukkig is het nu plus 15 en geen temperatuur rond 0 graden, dan hadden we sneeuw.
Er is meer bewolking gekomen en de temperatuur blijft daardoor laag,
15 graden. Het water in de rivier L’Allier stroomt snel en ook uit de bergwanden sijpelt het water op vele plaatsen.
Op enkele plekken liggen rotsblokken, afgebroken door de vele regens van afgelopen dagen. Naar Barrage de Roujanel loopt de weg bergafwaarts. We nemen de tijd om rond ons heen te kijken en Koploper kan enkele foto's maken.
De eetstop is in Pied-de-Borne, 48 km. Een plekje uit de wind en helaas ook uit de zon. Een grote wolk ontneemt ons het zonnetje. Elke stop heeft gevolgen voor de benen. Ze moeten weer op gang komen, dat kost soms moeite.
Bij Pied-de-Borne staat een energie watercentrale. Volop in gebruik deze dagen met alle waterperikelen die er zijn geweest.
We vervolgen de schitterende route langs mooie Gorges de l'Allier. Koploper rijdt gevaarlijk langs het randje om de diepte in te kijken. Marianne vindt dat maar niets: "Als je zonodig wilt kijken stop dan even met fietsen".
Ter hoogte van Sainte-Marguerite-Lafigère staan er oude resten van een vroegere zilvermijn met wel 30 verdiepingsgangen. Tot 1931 was deze nog volop in gebruik maar door de crisis daarna moest deze helaas sluiten.
Door stijging van de temperatuur komen er ook meer vlinders. We zien plots meerdere Koningspages. Wat is dat toch een mooie vlinder.
Bij Chazalette is er een Kruisweg. Allemaal kleine stenen huisjes met afbeeldingen.
Les Vans, de eindbestemming voor vandaag, is een plaatsje met Provençaalse sfeer. Dit is te zien aan de mooiere huizen in het centrum waar de notabelen in vroegere tijden woonden. De temperatuur is hier 22 graden maar dit plaatsje ligt dan ook 800m lager.
De overnachtingsaccommodatie is snel gevonden. Inchecken, douchen en daarna een biertje en een maaltijd. Dat moet lukken.

Vandaag 74 km, 15,6 gemiddeld en 425 klimmeters.

Vogels: Gele Kwikstaart, Rode Wouw, Reiger, Rotszwaluwen met jongen, Vinken, Mezen.

Planten: veel Herfststijlloos, Monnikskap, Heide en Erika.

Vlinders: Koningspage, Rouwmantel, Luzernevlinder, Argusvlinder.

Eekhoorn kruist ons pad.

John: de Mont Ventoux zijn we al eens langs gefietst, deze keer komen we er niet.

Pim: De situatie die jij beschrijft is heel herkenbaar. Alleen het slapen in eigen tent, dat stukje slaan we over. De ontmoetingen en landschappen die laten ons verrassen.