Fin mal estado

Vanmorgen lag de sleutel van de voordeur op een tafel ernaast, op ons te wachten. We waren afgelopen nacht de enigste gasten geweest en mochten zelf het hotel afsluiten. Om 8.30 uur, 12 graden, geen wind op weg.
Het is druk, de maandag is begonnen.
Tot Thuir loopt de route over een mooie brede weg met aan beide kanten fruitgaarden. Cerise, pomme, poire, peche, figues; je zou er trek in krijgen. Cigales laten zich horen, het belooft een warme dag te worden.
Thuir is een stad met een centrum van smalle straten maar met mooie buitenwijken. Het stadje loopt over in plaatsje Llupia. De huizen zijn groot en hebben grote tuinen. De “welgestelden" denken we.
Na deze plaatsen is het gedaan met het rustig fietsen, de weg gaat geleidelijk omhoog, 5 % tot aan de plaats Llauro. Hier vinden we een plekje voor koffie, 26 km en nu 22 graden.
Heerlijk vakantieweer. Uitzicht op een schoolspeelplaats, kleuters en andere leerlingen gescheiden. Een kleuter staat te lonken naar het grote plein. Het zou Quinten kunnen zijn. Later mogen de kleuters op het "grote" plein en krijgen gymlessen. Het jongetje, wat stond te lonken, rent het hele plein over en is bezig met zijn eigen spel.
De GPS geeft een andere route aan als het boekje. Tja, wat te doen? We volgen boekje. Dalen af naar Vivès en Saint-Jean-Pla-de-Corts en daarna de klim naar Maurillas-las-Illas. Door het bos met cipres, steeneik en kurkeik. Begroeiing onder de bomen: heide, varens, vetplanten. Er zijn veel Engelsen op pad in hun SU4 en grote BMW. Op zoek naar wijnen. Voor hen een koopje. Fitou (wijn) schijnt erg lekker te zijn.
In Maurillas houden we een eetstop op een plein bij een watertappunt,
39 km.
Na de maaltijd loopt de weg omhoog over een klim van 8 km. Soms 8% maar er zaten ook stukjes bij van 11 %. Af en toe een pauze, even op adem komen en de juiste cadans van het trappen vinden. De klim was te doen.
Marianne blijft het dichts bij de rotswand. Gelukkig komen er niet veel tegenliggers. Koploper blijft liefst bij de rand. Beter uitzicht.
Las Illas, het bijna hoogste punt van deze etappe. Hier is een picknickplaats en camperplaats. Hierna zoeken we waar onze route loopt. Een dame die omhoog loopt wijst ons de weg. "C'est la". Ja dat kan wel zijn maar dat is wel steiler als we hadden gedacht?! Dat wordt Klûnen!! Blijkt 20% te zijn. Dat kan men niet fietsen, of het moet een professional zijn. Er wordt een afstand van 3 km. klunend afgelegd door Koploper en Marianne voordat ze boven zijn.
Koploper: "Ik rijd nog liever 30 km om dan dat ik 3 km loop met bepakte fietsen". De beschrijving in het boekje is niet echt duidelijk en het is gissen welke kant op moet worden gegaan. Zelfs de GPS weet niet de juiste weg. Instinct wijst de weg.
Boven op de top is het wel duidelijk waar de grens is. La France: een hobbelige, grind- en zandweg, niet geasfalteerd. "Mal estado" zouden de Spanjaarden zeggen. Espangol: geasfalteerde weg! Daar hebben we met zijn allen aan mee betaald.
Daarna volgt een afdaling naar Agullana. Heerlijk! Niet trappen, je wel houden aan de maximale snelheid, 40 km. Zeker bij de smallere wegdelen.
We besluiten om door te gaan, via Boadella d'Empordà, Les Escaules, Pont de Molins naar Figueres. De route loopt door gebied waar 3 jaar geleden nog bosbranden waren. Deels is dit nog te zien maar ook delen waar de natuur zich weer heeft hersteld.
Het laatste stuk van de route is langs een N-weg. Druk en te vergelijken met de N-weg op het eiland. Geen andere mogelijkheid. Wanneer we de stad bereiken en onderkomen, Hotel Rambla in het centrum, hebben gevonden is het 18.00 uur. Douchen, het halen van een cerveza en eten, menu van € 13 inclusief wijn. Dat maakt je dag weer goed.
Het Spaanse leven is voor ons als een warme douche. Alle mensen verblijven zolang mogelijk buiten, zitten op bankjes op het plein, drinken iets op terras.
De temperatuur is dan ook zeer aangenaam, om 20.00 uur nog 20 graden.

Vandaag 83 km, 13,9 gemiddeld, 1201 klimmeters.

Vogels: Klapekster, Sperwer, Reiger, Kuifleeuwerik.

Vlinders: Citroenvlinder, Grote Weerschijnvlinder, Blauwtjes, Koolwitje, Geaderd Witje,

Anders: Hagedis, Sprinkhaan met turquoise ondervleugels