Volgens het boekje

Het eerste deel van de tocht was natuurlijk hetzelfde als gisteren, maar nu in de andere richting. De Engelse invloed ging zo ver, dat we zelfs een bordje "Keep right" tegen kwamen.
Daarna was alles weer nieuw. Onze eerste stop was na 21 km, vlak na een klim. En heel de tijd was het klimmen en dalen geblazen. Soms korte venijnige hollen van 8 to 10%. De klimmetjes waren echter kort en zeker goed te doen. Als we omhoog gingen transpireerden we en bij de afzinken was het frisjes. Opvallend zijn de vele mooie huizen, met goed onderhouden tuinen en voor de deur dure auto's. Het kon niet op, of zou alles van de bank zijn? In dit gedeelte stonden ook indrukwekkende kasteelhoeves.
We aten in Doudeauville in de vallei van de Course (de 4e rivier). Langs het water stonden veel Knotwilgen. De Populieren waren al kaal, als teken dat de herfst in aantocht was.
Het was wederom genieten van planten (Duifkruid, Knoopkruid, Marjolein, Salie en Aardaker) en vlinders. De vogels vormden een verhaal apart. We begonnen aan zee met diverse Strandlopers, Zillvermeeuwen en Mantelmeeuwen. Landinwaarts zagen we vier Rode Wouwen, Blauwe Reigers, Zilverreigers en Gekraagde Roodstaarten.
Voor de drinkstop hadden we een heerlijk dorpsbankje uitgezocht met uitzicht over het dal. In deze buurt maakte men veelvuldig gebruik van zonne-energie. Boerenstallen waren soms helemaal bedekt met zonne-panelen.
Marenla bleek niet zo goed uit te vallen als overnachtingsplaats, dus gingen we verder langs de 5e rivier de Canche. En toen was daar een barrage! Maar we lieten ons niet tegen houden. Wij volgden de route uit het boekje en daarmee uit. Dus moesten we over een 2 meter diep gat over de hele breedte van de straat. Wij konden niet over een boerenerf en de arbeiders stonden ons al uit te lachen. Vervolgens ... gingen we dwars door een maisveld. Wij waren niet voor één gat te vangen.
Rond 5 uur hadden we 83 km afgelegd (gemiddeld 15.6) en arriveerden we in Hesdin, een mooi stadje met een Place-des-Armes waar ook Le Mairie was. Wij vonden een Logis de France, dus onderdak en rust waren verzekerd en dat konden we best gebruiken na een ganse dag in een heuvelend (of moesten we zeggen: hollend) landschap.