Even bijtrappen

Bij het vertrek was het erg druk in Arras. Bovendien moesten we even zoeken, maar om 9 uur zaten we op het jaagpad van de Scarpe (rivier nummer 8). Met de zon in het snuitje reden we langs een vismeer met haven voor een roeiboot. De plaatselijke Webego was bezig met het kuisen van het groen. Net voor Palluel fietsten we over een pad vol brandnetels. Helaas was dit pad niet breder dan 25 cm. Auw, wat een zelfkasteiding! En nu was er geen Webego te zien natuurlijk. In een dorp zagen we een rokerij. Nee, niet van paling, maar van knoflook. De strengen sierden de muren. Bij L'Ecluse de Palluel dronken we onze eigen drankjes. Het café was hier helaas gesloten. En daar ging onze koffie. In de sluis werd er juist geschut en het verval met het Canal du Nord was dus 10 meter.
Langs het jaagpad van het Canal de la Sense (een toepasselijke naam) kwamen we op een bekend stuk van de route naar Compostella. We kruisten het Schelde Kanaal en aten een broodje in het gras omringd door stilte.
In Haspres was de weg pas geteerd. De banden bleven plakken en dat was heel lastig rijden. We moesten twee keer stoppen om de banden schoon te maken. In Bousies (na 90 km) kwam de drinkstop als geroepen. We hadden even daarvoor 5 km moeten zoeken voor de juiste weg.
Opvallend was de vorm van Marianne (Kenny mocht niet mee deze keer). Zelfs de mooiste cafés snelde ze voorbij. Zou ze snel thuis willen zijn? Bij een (het zei toegegeven) overzichtelijke kruising zei Marianne: Kom koploper, een beetje bijtrappen. Koploper kon alleen nog maar uitbrengen: Ik trap mijn benen al uit mijn lijf. Misschien liep de weg daar een pietsje omhoog, deden de polsen zeer en was het wegdek soms tamelijk vergaan, maar dat waren toch geen redenen om te versagen. En toen was hij ook (en dat na alle goede raadgevingen) zijn pet kwijt. Verloren!!
Wat betreft het landschap was het een prachtige dag. De klimmetjes gingen steeds tot 200 meter en weer terug. Vooral het natuurgebied met een heggenlandschap was fraai. Zou een mooi plekje voor Pim zijn om te wonen. Langs de Schelde veel Futen, nog jonge Meerkoeten, (Vlaamse) Gaaien en Torenvalken.
Vandaag zagen we ook veel Spreeuwen in de Vlierstruiken. Wel, als die klaar zijn met eten, zullen ze vast niet meer recht vliegen! Ook de mensen plukten de bessen voor jam, sap of wijn.Ze hadden daarvoor een handige haak om de takken te buigen.
Na 127 km (beetje bijtrappen?) bereikten we Avesnelles. Gemiddeld 15.9 km per uur met zoeken, dus. We vonden met behulp van vele vriendelijke en hulpvaardige mensen een Logis de France en toen moesten we eten, want we vielen om! Een buffet salade bar, nou daar zullen ze weten dat wij geweest zijn. Gelukkig viel het eten mee en voor 19 euro hadden we een driegangen menu.
Morgen zullen we maar eens een stukje gaan fietsen en jullie een prettig weekend!