Waar is de stilte?

9 maart

Vanmorgen als laatste gast vertrokken uit het Hostel. Bij de buren een ontbijt, het is er om 8.30 uur nog rustig. Straks brengen de moeders, oma's en opa's de kinderen op school en ontbijten in deze bar, Spaanse gewoonte. Wanneer iedereen binnen is, ben je blij dat je bijna weggaat. 70 decibel voor onze oren, verschrikkelijk. Buiten is het 12 graden.

Het dorp achter ons latend, in miezerregen, volgen we de gele pijl, het zicht is beperkt.

Wanneer we de laatste huizen gepasseerd zijn lopen we langs een indrukwekkend Militair terrein. Met veel gebouwen en materieel. Indrukwekkend, lijkt een dorp op zich.

Bij de laatste huizen zitten Boerenzwaluwen op de elektra draden te "tetteren", een vrolijk geluid, de Hop roept zijn naam en de Koekoek is er ook vroeg bij. Een Zwartkopje en Goudhaantjes zoeken naar voedsel. Onder de bomen groeien veel "Klokjesnarcissen", zoals bij ons de sneeuwklokjes, een mooi gezicht. Wanneer even de bewolking breekt en de zon probeert, horen we meerder vogels zingen, ja het wordt lente. Echt droog wordt het (nog) niet. Bij de boerderijen maken de honden weer kabaal. Eén kennel is erg opvallend, hier wordt vast gefokt. In een weiland lopen lichtbruin gekleurde Runderen.

We zien sporen van Schapenkeutels en even later passeren we de kudde, de herder met hond, groeten ons...Bon Camino.

Bij El Vacar, op 12 kilometer, is een bar waar we koffie kunnen drinken, we krijgen er een stuk cake bij ter grootte van een baksteen, maar het smaakt ons goed. Inmiddels is het 11.45 uur, de kleren weer droog, en Route! Helaas de kleren blijven maar even droog. Onze route vervolgt langs de N432, met druk verkeer. Dat is even onrustig lopen.

Wanneer het even droog is en we vinden een muurtje om te zitten, eten we onze lunch, 13.15 uur. Het is ook weer fijn om even de rugzak van je schouders te halen. In de berm weer verschillende plantjes, Kamille, Reigersbek, Lavender, Viooltjes en Raket.

We passeren een gebouwtje met een Watertappunt, gerestaureerd in 2017. Hier staan enkele bankjes, de eerste die we op onze route passeren.

Het dorp Villaharta is ons einddoel vandaag, we komen er om 15.00 uur aan. Helaas het Ayutamiento is gesloten. Het is nu even zoeken voor een overnachting. Bij een bar/restaurant helpen ze ons verder. Telefoneren met verschillende mensen en zowaar, een medewerker van het gemeentehuis komt ons helpen. We mogen overnachten in de Aubergo Muncipal, ook al zijn we te laat met reserveren. Reserveren??? Dat is voor ons een verrassing, dat doen we eigenlijk niet. De Aubergo is verrassend modern ingericht. We zijn de enige gasten en hebben het "rijk alleen". Lakens liggen schoongewassen in de kast, dekbedden en kussens maken het kompleet.

Na een opfrissende douche, gaan we op zoek naar ons diner. En.....de zon schijnt! Blauwe lucht! Het kan bijna niet..... Biertje op terras, jas kan uit. 18 graden.

Vandaag 23 kilometer, een mooie wandeldag.