Natuurlijke stilte

20 maart

Na het kopje thee, kleine madeleines en banaan gaan we even voor 8 uur weg bij de Aubergue. Het is frisjes, 8 graden maar de zon schijnt. Na 2,5 kilometer, 8.30 uur komen we bij het dorpje Aljucen, de naam verkregen in de Moorse tijd. Hier drinken we koffie bij de Tosta Marmelade. De verdere route geen voorzieningen onderweg, dus vragen we ook bocodillo a jamon et bocodillo a queso mee. Mevrouw zorgt goed voor ons, broodje netjes verpakt in aluminium folie, servetjes en kleine bakjes olijfolie apart. Met het slaan van de kerkklok, 9.00 uur vertrekken we uit de bar. Bij de school staan nog enkele moeders, zij zullen zo de bar ingaan voor hun tosta met koffie.

Het eerste stuk van de route gaat langs landbouw. Stukken met Wijngaarden en kleine percelen met groente voor eigen gebruik. Twee auto's die ons passeren, waarschijnlijk boeren die hun land of vee controleren. Zwaluwen vliegen heen en weer om hun nesten te bouwen en herstellen. Lijsters zoeken voedsel onder de bomen. De Vinken "slaan hun slag". Verder horen we alleen zoemgeluiden van Insecten. Bij een verlaten benzinestation slaan we de weg af en lopen zo weer door Parque Nature Cornalvo. Voor we Mérida bereikten liepen we aan de zuidkant, nu lopen we het gebied westelijk door. Grote rotsblokken liggen verspreidt in de weilanden. Runderen en Schapen grazen onder de Steeneik en af en toe groeit er een Kurkeik, veel bloeiende Brem, Lavender en Roos. Twee Zwarte Spechten vliegen naar Eucalyptus bomen en hakken er lustig op los. Een afgezonderd weiland met zwarte Runderen waar Kalfjes bij lopen. Een Koekoek laat zich duidelijk horen. Welk nest zal hij of zij deze keer "kapen". Ooievaars maken nest in de Eiken langs de Rio Aljucen. In het water groeit Kikkerbeet, het lijkt net een tapijt.

Om 10.30 uur houden we een drinkstop, de tas even af, de truien kunnen uit. Het is 15 graden.

We passeren enkele wildroosters. Onder de roosters staat 50 centimeter water. Kikkers plonzen in het water als wij de roosters passeren. De verschillende Waterplantjes in de bak onder het rooster, zijn een rustplaats voor de Kikkers.

Het pad gaat glooiend omhoog, soms erg fijn te wandelen, soms lastig met grove keien en een gesleten spoor van neerwaarts water.

We bereiken het plateau en nemen de tijd om ons broodje te eten, 16 kilometer en 12.30 uur. Zittend op een blok, dat dienst doet als wegwijzer voor de Via. De grote keien zijn we hier kwijt. Het enige geluid is het gezoem van Insecten. Vlinders zien we weinig, het Icarisch Blauwtje, het Hooibeestje, de Luzernevlinder en Koolwitje zijn de enigen. Verder langs hekken, zelf openen en sluiten zodat Vee niet overloopt.

We passeren het stenen kruis ter nagedachtenis aan de jongen Juan. Volgens de historie is hij door Wolven om het leven gebracht in de St. Jansnacht op weg naar huis.

Bij de splitsing houden we links aan om bij het volgende dorp te komen. Lopen langs verschillende huizen, langs een Camping, La Vierde Terra, waar een Nederlandse vlag wappert. Zouden hier Nederlanders wonen? We zien niemand dus kunnen het niet vragen.

Bij het bereiken van de N630 gaat de route rechtdoor, maar voor onze overnachting is het nodig om even stukje naar links de weg te volgen, 200 meter. Bij de rotonde in Alcuésar is een Hostal, deze keer gaan we niet bij de Monniken slapen. Het is 14.30 uur, een mooie tijd om te stoppen.

Wanneer we inchecken vertelt het meisje dat we het water uit de kraan niet kunnen drinken, het is Naranja. We hadden zoiets al begrepen van nieuwsbeelden op TV. Wel leuk voor je haar. Gratis kleurspoeling.

Vanavond kunnen we vanaf 20.00 uur Menu del Dia eten, dus dat komt goed. Tot het zover is genieten we van rustig zitten op een versteend stuk zijtuin van het Hostal.

Vandaag 23 kilometer, maximaal 25 graden en 300 klimmeters.