Mag het ietsje meer zijn?

14 maart

Vanmorgen rustig opgestart, het was fijn verblijven in de Aubergue. De sleutel brengen we terug bij het Politiebureau. Via la Plaza lopen we verder. Het is 8 graden. Sommige Ooievaars moeten genoegen nemen met een mindere plek. De eerste bar waar we vragen voor désayunos, lukt niet. De patron stuurt ons verder. De volgende bar heeft wel ontbijt, dus zoeken we een plekje. Het is druk binnen, met werkvolk maar ook locale mensen die hier ontbijten. De Lottoverkoper probeert ons ook een lot te slijten. No no, dat wordt het niet.

9.00 uur we gaan op pad. Eerst proviand, ondanks het tijdstip van openingstijden is gepasseerd, is de winkel helaas dicht. Dan maar de route volgen en kijken wat we tegenkomen. Wanneer er een Senora met volle boodschaptas ons tegemoet komt, weten we: Het lukt weer.

De dorpsgrens laten we achter ons, de landweg op. Glooiend door het landschap een verhard zandpad. Alleen gebruikt door locals om hun land te bereiken. Bij sommige huizen Agaves en Schijfcactus. In weilanden met verwilderde Brem lopen Schapen. Sommige stukken land liggen klaar om in te zaaien. We zien nieuwe aanplant van Olijfbomen en de Druivenranken die beginnen uit te lopen. De landweg loopt parallel met het spoor. Soms iets er vanaf, soms naast. Bij de spoorbrug moeten we de Rio Guadalefra oversteken. Als we de vangrail zien zijn we blij met de lage waterstand. De spoorbrug ligt veel hoger.

Estacion Quintana ligt er verlaten bij. De omheining is afgesloten en we kunnen er niet zitten. Er tegenover staat een ruïne, achter het muurtje uit de wind, rusten we even uit. Het is 11.00 uur, 12 graden en we hebben 9 kilometer gelopen.

Wanneer we verder lopen worden we met bord gewaarschuwd voor overstekende Pelegrinos. Elkaar aankijkend, schieten we in de lach. In geen velden of wegen zien we een mens. Een Eucalyptus staat verloren langs de weg. Tussen al de Olijfbomen valt de boom op.

Een Koekoek kruist luid roepend ons pad, de Hop kijkt vanuit een boom op ons neer. De geluiden van de Kuifleeuwerik en Roodborsttapuit, het is bijna gewoon.

Bij een Poel, waar een agregaat aanstaat, zien we Waterschildpadden. Libelles, o.a de Glazenmaker, zweven boven het water. De watertanks worden gevuld om de Amandelbomen te begieten als de droogte toeslaat. Bij een splitsing boven op het plateau staan Irissen in de berm. Het vergezicht is schitterend. Waar we vandaan komen en waar we heen gaan, één smalle strook door het landschap.

Smalle Wikke, Reigersbek, Madelief en Lavender, enkele plantensoorten vandaag.

De lunchstop houden we om 13.00 uur, 15 kilometer, 16 graden ondanks frisse wind. Met onze billen op het gras tegen het talud. Hadden we iets verder gelopen hadden we mooie stenen gehad, maar ja....

Een moderne schaapsherder. We dachten eerst een "luie" Hondenuitlater. De Honden zorgen voor de Schapen, de herder rijdt in de auto mee.

15 Ooievaars zweven in de lucht, op zoek naar Muizen, de Rode Wouw zweeft ook mee. We passeren het spoor, de weg soms verhard, soms gruis.

Langs een steengroeve. Grote brokken liggen langs het pad, maar er is geen activiteit, vast siësta. Links van het pad zien we grote villa's. Sommigen nog in aanbouw maar wel al voorzien van het zwembad. Waar ligt de prioriteit.

We bereiken de N-weg, vanwaar het dorp is te zien en houden nog even een stop. We eten een Mandarijn, maar o o o, onze lippen en gehemelte hebben wondjes van het stokbrood en we verbijten ons omdat het zuur prikt.

Wanneer we het dorp Campanario bereiken bedenken we ons dat we deze hele dag 5 mensen gezien. Het is 15.30 uur en 22 kilometer.

Bij het gemeentehuis kunnen we informatie krijgen voor de overnachting. De interieurdames wijzen ons verder, omdat het gebouw is gesloten. Naar de Garda Civil verder het dorp in. Gelukkig is het ook de route, dus dat scheelt voor morgen. Maar ook dit is gesloten. Kees belt de nummers die in het boekje staan, het Spaans gaat te snel voor ons en de verbinding wordt verbroken.

We vragen bij een bar. Daar kunnen ze ons misschien verder helpen. En na veel heen en weer gebel kunnen we terecht bij de Albergue Rural de la Estación, nog wel 4 kilometer verder. Ach, het is ietsje meer. Om 17.00 uur lopen we het terrein op. We worden fijn welkom geheten, kunnen eten als het ons uitkomt en hebben morgen ontbijt. Dat wordt niet wachten tot 20.00 uur, voor ons een "Vroegertje".

Vandaag totaal 26 kilometer, maximaal 20 graden.