Broek gezocht

Zoals we wisten, lag gisteravond iedereen in de Auberge om 22.00 uur plat. Maar zo niet de mensen uit het dorp. Die begonnen toen pas te leven. Gesteund door een flinke geluidsinstallatie werd er gezongen en dat zelfs onder ons raam! We beschouwden het maar als een serenade. Uiteindelijk werd het om 04.15 uur stil. Maar ja, om vijf uur ging de eerste pelgrim al weer op stap. Dus het slapen ging niet al te best. Tenminste niet bij Marianne. De Koploper sliep als een roos! Waar oordoppen al niet goed voor zijn.
Toen wij vanmorgen vertrokken zag het er hoopvol uit. Hier en daar wat wolkjes, maar die verdwenen als sneeuw voor de zon, als we die uitdrukking hier in Spanje tenminste mogen gebruiken. De klimmetjes tot 600 m werden vervangen door drie stuks van 980 m. Soms reden we op 1000 m, ter hoogte van de windmolens. We reden ook met z'n drieën, want de tegenwind was onze metgezel. De windkracht was wel teruggegaan van 6 à 7, naar 3 à 4. Tijdens gesprekken onderweg begrepen we, dat ook anderen gisteren problemen hadden gehad om zelfs maar vooruit te komen.
Tijdens het koffie drinken raakten we in gesprek met een Nederlands stel. Heel gezellig. Zij houden ook een blog bij: keesenastrid.m.reislogger.nl.
Inmiddels hadden we 20 km afgelegd (Cerratón de Juarros) en de benen protesteerden aardig,maar het uitzicht was formidable. Mooie bloemen alom: Aardaker, Knoopkruid, Strobloem, Tijm, Marjolein en Dille. Bij elkaar een bont geheel.
Het landschap bestond uit akkers (meest stoppelvelden), bossen, heidevelden en akkers met Zonnebloemen. Tezamen een prachtige lappendeken. Onderweg bemachtigden we een stempel in San Juan de Ortega. De kerk werd gerestaureerd, maar met de stempel was niets mis.
Onze tweede stop, na 40 km, was in Arlanzón. De lucht was inmiddels strakblauw geworden. Evengoed smaakte het eten prima en we konden weer.
We verlieten net voor Burgos de Jacobsroute bij Cardinajimeno. We kregen nu zijwind en soms zelfs een beetje mee.
We reden door tot Modúbar de San Cibrián. We vonden een hostel waar we misschien wel goed kunnen slapen. We konden hier ook eten. Ja, ja, we werden goed verzorgd en mevrouw zorgt ook voor wifi en morgenochtend voor het ontbijt. Ze had ook veel informatie over onze nieuwe route El Cid. Ons Spaans wordt steeds beter!
Bij het Monasterio konden we geen stempel krijgen. De monniken sliepen nog tot 16.00 uur en het was pas 15.00 uur.
Bij een temperatuur van 30 graden ging de cerveza er prima in!
In het hostel bleek dat de Koploper weer een van zijn handige streken had uitgehaald. Had hij toch een tas in de vorige overnachtingsplaats laten staan! Weg lange en korte en onderbroek(en). Nu moet hij dus broeken van Marianne aan tot er ergens wat nieuws kan worden gekocht. De Koploper vindt het maar kleren, maar Marianne denkt daar .... iets anders over.

Vogels: Witte Kwikstaart, Heggenmus, Torenvalk, Buizerd, Kuifmees, Groenling, veel Huiszwaluw, Merel, Gekraagde Roodstaart en Bijeneter.

Afgelegd 68 km., gemiddeld 13.6 km en 817 hoogtemeters.

André: Geen dubbele menu's, we houden de hand op de knip.
Lyanne: Het lijkt soms of er geen eind aan de weg komt.
Robert: Inderdaad. Dutje compleet weggewaaid.
Rinus: De Koploper is absoluut de oudste in de Vuelta, maar nog wel goed, hoor!