In het nauw

Om 08.15 uur waren we op weg. Op een rots werd ook een Gier wakker. Het was weer klimmen en dalen. Het betere klimgeitenwerk. We kwamen uit boven de 1150 m en daar was de lucht al wat ijler. Dat was even wennen. De afdalingen waren geweldig mooi. We reden langs dennenbossen en heidevelden met cipres en jeneverbes. Enkele reeën stonden te grazen, maar toen wij langs kwamen schrokken ze en lieten ons hun gatje zien.
Bij Campolara spraken we onze proviand aan, omdat er in geen velden en wegen een bar te vinden was. Even later kwamen we bij Mambrillas de Lara. Hier zijn volgens een info bord resten van dinosaurussen gevonden. We ontmoetten een Nederlandse fietser die ook route El Cid aan het doen was, maar hij kwam van Nederland en was via Burgos gekomen. Hortigüela was wel in het rijke bezit van een bar, dus hier haalden we koffie en aten brood. Het was weer nodig want we hadden al 34 km afgelegd en de temperatuur was flink opgelopen. Terwijl we op het terras zaten, kwamen 12 Vale Gieren een luchtshow geven! En in de verte, tegen de bergkam, vlogen er nog meer. Het brood smaakte ons prima, dus we konden er weer tegen aan.
Langs de rivier de Arlanza reden we door een prachtige kloof. In dit nauwe natuurgebied moesten de Gieren voor schaduw zorgen! In deze omgeving was alleen bij de dorpjes wat landbouw. En die dorpjes bestonden uit hoogstens 50 huizen. Er was bijna geen verkeer en het was stil.
We genoten van ons Menu del Dia in Covarrubias na 48 km. We waren hier de eerste gasten voor vandaag. We haalden een mooie stempel van El Cid en St. Olav.
We ontdekten diverse vlinders: Luzernevlinder, Distelvlinder en Parelmoervlinder. Putters aten de Distels en de Kaardebollen helemaal leeg. Van de bloemen vonden we nog de Klokjesgentiaan en de Rotsanjer.
Vandaag smaakten we weer het genoegen van een cola-stop. Dat was, na 66 km, in Sto. Domingo de Silos. Deze plaats ligt op precies 1000 meter. Het dorp was als het ware uitgestorven, iedereen was binnen en geen enkele winkel was open. Maar wat wil je ook bij temperaturen van ruim meer dan 30 graden. Wij zochten de schaduw van een plein om te rusten en wat te drinken.
Vanuit de cola-stop moesten we direct 8 km klimmen. Halverwege kregen we een prachtige show van Gieren. Tja, toen konden we niet door kachelen, daar moesten we even rustig naar kijken. Dat we gelijk even konden bijkomen, was mooi meegenomen. Pas bij het bereiken van de top kregen we wat verkoelende wind. Wel jammer dat sommige vliegen ons moesten pesten.
Uiteindelijk werd de tocht wat langer dan we dachten. want in Espinosa de Cervera was geen hotel meer. Jammer. Doorgaan dus maar.
De rit eindigde bij Caleruega. We kwamen terecht bij een Logis de France. Was weer eens wat anders. Maar het moest. Want we hadden geen idee hoeveel kilometer het nog naar een volgende rustplaats zou zijn. En onze lijven wilden rust en wel meteen!
Bij 33 graden in de schaduw scoorden we nog tapas in een lokale bar, uiteraard met een cerveza. Ons brood aten we op onze kamer, met thee en een gezond appeltje toe. Morgen kunnen we bij de benzinepomp de proviand aanvullen. Wat wil je nog meer?

Vogels: Bijeneter, Vale Gier, Lammergier, Gele en Witte Kwikstaart, ook hier de Blauwe Ekster, Huis-, Gier- en Rotszwaluw, Buizerd, Torenvalk, Merel, Roodstaart, Grote Bonte Specht en mussen.

Afgelegd 86 km, gemiddeld 13.9 en 972 hoogtemeters.