Koude koffie of koel bier?

Ola. Om 08.00 uur waren we gereed voor de volgende etappe. Toen na een uur de zon boven de bergen uit kwam, kon je de warmte gewoon ruiken. Alles wat we hoorden waren vogels en vliegen. Bij Coruña del Conde begon het gravel pad. Hier stond een beeld ter herinnering aan Diego Marin Aquilera, de eerste mens die kon vliegen en hier vandaan kwam. Halfweg troffen we een man die een hele uitleg gaf over de restauratie van Castilio Clunia, een oude vestiging van de Romeinen. Er werd geïnvesteerd in gebouwen, maar de "hoge heren" vergaten de leegloop van de dorpen. En dat klopte precies, want de dorpjes waren steeds kleiner en stiller geworden. We kwamen zelfs langs complete spookdorpen. Alles gesloten.
In Brazacorta bood een 80-jarige man ons bier aan. Wij wilden op dit tijdstip liever koffie. Dat kon ook, maar dan wel koude koffie. De koffie werd aangeboden en een, uh, veel gebruikt bekertje. Maar we dronken het wel op. We mochten ook kijken in zijn huis, zijn studio. Het was hier netjes, schoon, maar heel sober. Wij kwamen te weten, dat hij matador was geweest en de foto's aan de muur waren de stille bewijzen. Wat een ontmoetingen!!
We namen afscheid en reden verder. Pas na 41 km, in Langa de Duero, vonden we een bar en zowaar een winkel. We kochten blikjes drank en fruit en gingen toen voor de koffie. Ook hier hadden we veel aanspraak. Het was nu al 27graden, maar we zaten lekker in de schaduw. Opvallend was dat de Ooievaars nog op de nesten zaten.
in Soto de San Esteban werden we ingehaald met klokgelui. Zo, zei de Koploper, die klokkenluider heeft er zin in. Bleken we midden in een processie beland te zijn. Het hele dorp, nou ja 50 personen, was uitgelopen op enkele kinderen na, want die speelden op het plein met speeltoestellen, onder toezicht van een oma. We aten hier ons brood en namen ons gemak er van. Daarna gingen we snel weg, want de kermis werd in gereedheid gebracht en daar wilden we niet op wachten.
We waren in etappes afgedaald van de hooglanden (naar men zegt het koudste deel van Spanje in de winter) naar de rivier de Duero. We moesten langs deze rivier rijden en dat ging heerlijk, ondanks dat het teergedeelte van de weg begon te smelten. We zaten nog steeds vrij hoog, maar de rivier was toch behoorlijk breed. Hier in het groene dal waren veel wijngaarden, zonnebloemen, mais en suikerbieten. We zagen veel vogels langs het water. Enkele Patrijzen vlogen op en de Koploper probeerde ze te schieten, .... met de camera natuurlijk. Maar dat kan hij beter aan Gertjan over laten.
Op het eerste gezicht was El Burgo heel mooi. Voor we de stad in gingen, zochten we eerst een hostel. En daarbij letten we niet op het budget. Alle remmen gingen los.
We verfristen ons uitwendig en inwendig en liepen toen naar de kathedraal met een klooster. Het is altijd armoe voor het volk geweest, maar wat een schatten stonden hier binnen!
We zaten pas om 20.30 uur aan het Menu del Dia. Wel laat, maar het ontbijt is morgenochtend pas om 08.30 uur. Voor ons betekent dat uitslapen. Er is wat bewolking gekomen. Het is zelfs frisjes, maar wel droog.
Alvast een fijn weekend voor iedereen.
Marcel, wordt het een BBQ buiten of gaat alles in de oven?

Veel vogels door het afwisselende landschap: de gebruikelijke vogels, maar ook Havik, Klapekster, Roodkopklauwier, Blauwe Ekster, Waterspreeuw, Paapje, Gekraagde Roodstaart en de al genoemde Ooievaars en Patrijzen. Verder nog de geluiden van veel zangvogels die we niet zo gauw op naam konden brengen. Het lijkt of sommige vogels al aan de trek begonnen zijn.

Afgelegd 80 km, gemiddeld 14.4 en 628 hoogtemeters.