Verzuurde benen

Vanmorgen bij het wakker worden hoorden we donderslagen; jawel onweer. De regen friste alles lekker op. We bezoeken de naast gelegen bar voor het ontbijt. Om 8.15 uur op pad.
Koploper had een mooie route uitgezocht via San Gimignano, het icoon van Toscane. De route loopt langs wijngaarden en olijfgaarden. Langs deze stukken land staan "schoorsteen" Cypressen. Maar ook Bamboe groeit hier in de berm. We zien weer Bijeneters, Zwartkoppen, Tortels en Eksters. We fietsen langzaam klimmend omhoog, eerst 5 % maar later hebben we ook 9 en 10%. Enkele stukken zijn onverhard door werkzaamheden en we mogen door grint en keien fietsen. Je kan ook een andere bezigheid zoeken voor de vrijdagmorgen.
San Gimignano, 16 kilometer, heeft schilderachtige straatjes en pleinen. Deze stad ligt aan de Via Francigena naar Rome. In de Middeleeuwen een belangrijke handelsroute. Helaas door de vele twisten werd deze stad in 2 kampen gesplitst. Bevolking bouwde wel 72 torens om zich in terug te trekken op het hoogtepunt van de strijd. Nu staan er nog 14 torens, meer dan in welk andere Toscaanse stad. We drinken koffie op terras met iets lekkers erbij. Het is al heerlijk weer, 23 graden. We krijgen een stempel bij het VVV. Onze fietsen krijgen veel bewondering van Italiaanse toeristen en wij beantwoorden de vragen. Wanneer we verder gaan horen we opeens "Bon Camino" en er wordt hard gezwaaid. "Grazie".
De afdaling heeft een stuk van 300 meter van 12 %, dat wil wel gaan. De route gaat deels over een fietspad. Onverharde paden die naar volkstuinen leiden en als fietspad worden gebruikt.
Bij Poggibonsi, 34 kilometer houden we stop voor de lunch, de stad achter ons latend. Wat een drukte met verkeer. Of zijn wij de drukte ontwend? De vliegen die over onze benen kruipen zorgen ervoor dat de eerder gekregen muggen en dazensteken weer gaan kriebelen, oei oei.
Na onze lunchstop krijgen we redelijk vlak fietspad tot Castellina Scalo. Daarna zitten er vervelende klimmetjes in die soms te voet door Marianne worden gedaan. Korte van 10 en 12 % dat lukt gewoon niet. We hebben teveel verzuurde benen van al het korte klimwerk.
Bij Monteriggioni hebben we mooi zicht op een kasteel wat afsteekt tegen de blauwe lucht. Via Badesse en Uopini, een weg met vele kuilen, hobbels en valse klim, komen we bij de stad Siena.
Hier willen we blijven. We rijden de stad in via een poort en dalen dan langzaam het centrum in. Bij de fietsenwinkel vragen we of de banden nog genoeg spanning hebben. "No", daar moet lucht bij. Daarna zoeken we een overnachtingsplaats, een B&B ditmaal en wanneer die is gevonden, douchen en de stad in.
Piazza del Campo. Een bijzonder plein met de vorm van een Arena. Wanneer je met je rug naar het Palazzo Pubblico staat en zicht hebt op de vele eetgelegenheden, lijkt de grond als een "Jacobsschelp" af te lopen. Hier worden twee keer per jaar, 2 juli en 16 augustus de Palio gehouden. De stad wordt verdeeld in 17 wijken. De beste ruiters, gekleed in Renaissance-tenue in de kleuren van de wijk, gaan de strijd met elkaar aan in een race om het plein.
Daarna gaan we naar de Duome van de stad. Wat een kolossaal marmeren gebouw met zijn toren en koepel. Binnen zijn we even sprakeloos. Dit is nog mooier dan in Florence. Het gebouw rust op markante zwart-witte zuilen. Sommige zuilen om en om andere zuilen hebben meerdere witte en 1 zwarte baan marmer. De vloer is met veel marmeren voorstellingen gemaakt, als schilderijen. Het bloemmotief aan de rand van al deze voorstellingen, komt terug in een patroon. De koepel is beschilderd met meerdere afbeeldingen, je weet niet waar je het eerst naar moet kijken. De glas-in-lood ramen rondom geven een bepaald effect, schitterend. Achter het altaar met zijn houten koor, verschillende bogen, waarvan de plafonds donkerblauw geschilderd zijn. Aan weerszijde hiervan een orgel, met de welbekende pijpen. Tussen de zijgalerijen en het dak zijn allemaal hoofden gebeeldhouwd en benoemd rondom de hele ruimte. Het is om te duizelen, alles marmer. In een zijkapel is de Bibliotheek. Met wel 30 oude, Latijn geschreven boeken in houten vitrines met glazen bescherming. De tekeningen op de pagina's zijn heel fijn handwerk. Monnikenwerk. Als men ooit nog eens naar Siena wil gaan, bezoek dan deze Dom, een echte aanrader.
Bij het informatiecentrum van de Dom, krijgen we een stempel en nog één bij de Santa Maria Dellascala. Het is vandaag onze geluksdag.
We dwalen terug naar Piazzo del Campo, drinken op terras een Bierra en daarna zoeken we iets om te gaan eten.
Al met al vandaag een vermoeiende dag met veel onverwachtse klimmetjes, 63 kilometer en 679 klimmeters. De temperatuur was aangenaam, 27 graden met af en toe iets wind