A la plancha
Door: Corry en Kees
Blijf op de hoogte en volg Corry en Kees
05 September 2016 | Portugal, Alcácer do Sal
Vanmorgen kwam er een grote groep zilverreigers over het hotel vliegen, zeker 300 stuks of meer, we raakten de tel kwijt. Het was een mooi gezicht die witte vogels tegen een blauwe lucht. Daarna naar het ontbijt, kijken of we weer gekookt water mee krijgen voor onderweg.
8.10 uur gaan we nog bij het station kijken of er een vriendelijke conducteur is, zodat we met de fiets mee mogen naar Lisboa. Dezelfde kaartverkoper zit bij het loket. Twee andere Engelstalig sprekende reizigers bemoeien zich met het gesprek. Ook zij zeggen dat het moet kunnen om de fietsen mee te nemen. Rond 8.30 uur moet de trein komen en dan weten we meer. Het wordt uiteindelijk 8.45 uur voordat de trein bij het perron stopt. Koploper gaat op zoek naar de conducteur en zegt Marianne mee te lopen met een fiets. De kaartverkoper, ook niet van "gisteren", loopt ook mee. Dan blijkt de taalbarrière te groot. De twee mannen spreken zo snel dat het niet te volgen is. Uiteindelijk horen we in het Engels dat er geen ruimte is. Misschien als de fiets wordt gedemonteerd?! Nee, dat is geen optie voor ons, geen gereedschap. Koploper gaat zelf de trein in en gaat nogmaals in discussie met de conducteur, maar het is tevergeefs. Jammer.
Conclusie, het wordt fietsen.
Al snel is de route gevonden. Landelijke omgeving met weilanden, kurkeiken en wijngaarden. De weg loopt glooiend door het landschap. Soms is er een meer te zien, de runderen zoeken daar verkoeling. Irrigatie installaties staan over het land uitgespreid, maar staan droog.
In Santiago do Esgoural houden we om 11.00 uur een stop, 30 kilometer. We drinken deze keer geen koffie, we vinden het te warm. Wel nemen we de specialiteit van de streek, bladerdeeg met custard, na het klaarmaken nog even geflambeerd. Het smaakt prima. Het dorp is dun bevolkt, alleen ouderen zijn in dit café, voor hun koffie en de krant.
De flessen worden bijgevuld met water uit een koeltap, we kunnen weer.
Enkele pittige heuveltjes en mal estado, zorgen ervoor dat de drinkflessen snel leeg raken. Ter hoogte van São Cristóvão is er een benzinestation met cafetaria, even bijtanken, 47 kilometer. Het terras is fijn beschaduwd met begroeiing van de paarse regen.
Soms hoor je water stromen, het komt uit de kanaaltjes waar water in wordt gepompt. Bij ons stroomt het ook en is moeilijk aan te vullen. We rijden langs rijstvelden waar de ooievaars zich tegoed doen aan de kikkers die er leven. Wanneer we een dorpje passeren waar een watertappunt is, worden opnieuw alle flessen weer gevuld met fris water. Koploper spoelt ook de benen, of het helpt afkoelen? t Is maar voor even. Half uur later is het water in de bidons en flessen zo warm dat je ermee kan douchen zonder "kippenvel" te krijgen.
Om 14.45 uur rijden we Alcácer do Sal binnen en gaan op zoek naar overnachtingsplek. Het is al 40 graden en uit ervaring weten we dat de temperatuur nog oploopt, dus stoppen we hier.
Na het opfrissen proberen we een stempel te krijgen. Helaas is de Santiago kerk dicht en het hotel en VVV hebben geen stadsstempel. Een cerveja op terras is uitgesloten, het wordt binnen zitten waar de airco overuren maakt. De lokalen zitten ook binnen en hebben het ook warm. Ze vertellen dat het uitzonderlijk warme temperaturen zijn deze periode en dat dit nog aanhoudt.
Alcácer Do Sal dankt zijn naam aan de zoutwinning. Door de getijden rivier, de Sado, leeft men tot op de dag van vandaag van het zout. Nederland was één van de eerste landen die het zout vanuit Portugal importeerden voor het pekelen van vis. Naast het zout is rijst een grote vorm van inkomen voor de bevolking.
Vandaag 76 kilometer, 410 klimmeters.
Vogels: blauwe Ekster, Hop, Roodborsttapuit, Appelvink, Dwergarend, Putter, Ooievaar, Zilverreiger, Koereiger, Boerenzwaluw, Huiszwaluw, gekraagde Roodstaart.
Vlinders: Koningspage, Hooibeestje, Koolwitje, geaderd Witje,
Onderweg veel Libellen, Sprinkhanen zeker bij de watervoorzieningen
8.10 uur gaan we nog bij het station kijken of er een vriendelijke conducteur is, zodat we met de fiets mee mogen naar Lisboa. Dezelfde kaartverkoper zit bij het loket. Twee andere Engelstalig sprekende reizigers bemoeien zich met het gesprek. Ook zij zeggen dat het moet kunnen om de fietsen mee te nemen. Rond 8.30 uur moet de trein komen en dan weten we meer. Het wordt uiteindelijk 8.45 uur voordat de trein bij het perron stopt. Koploper gaat op zoek naar de conducteur en zegt Marianne mee te lopen met een fiets. De kaartverkoper, ook niet van "gisteren", loopt ook mee. Dan blijkt de taalbarrière te groot. De twee mannen spreken zo snel dat het niet te volgen is. Uiteindelijk horen we in het Engels dat er geen ruimte is. Misschien als de fiets wordt gedemonteerd?! Nee, dat is geen optie voor ons, geen gereedschap. Koploper gaat zelf de trein in en gaat nogmaals in discussie met de conducteur, maar het is tevergeefs. Jammer.
Conclusie, het wordt fietsen.
Al snel is de route gevonden. Landelijke omgeving met weilanden, kurkeiken en wijngaarden. De weg loopt glooiend door het landschap. Soms is er een meer te zien, de runderen zoeken daar verkoeling. Irrigatie installaties staan over het land uitgespreid, maar staan droog.
In Santiago do Esgoural houden we om 11.00 uur een stop, 30 kilometer. We drinken deze keer geen koffie, we vinden het te warm. Wel nemen we de specialiteit van de streek, bladerdeeg met custard, na het klaarmaken nog even geflambeerd. Het smaakt prima. Het dorp is dun bevolkt, alleen ouderen zijn in dit café, voor hun koffie en de krant.
De flessen worden bijgevuld met water uit een koeltap, we kunnen weer.
Enkele pittige heuveltjes en mal estado, zorgen ervoor dat de drinkflessen snel leeg raken. Ter hoogte van São Cristóvão is er een benzinestation met cafetaria, even bijtanken, 47 kilometer. Het terras is fijn beschaduwd met begroeiing van de paarse regen.
Soms hoor je water stromen, het komt uit de kanaaltjes waar water in wordt gepompt. Bij ons stroomt het ook en is moeilijk aan te vullen. We rijden langs rijstvelden waar de ooievaars zich tegoed doen aan de kikkers die er leven. Wanneer we een dorpje passeren waar een watertappunt is, worden opnieuw alle flessen weer gevuld met fris water. Koploper spoelt ook de benen, of het helpt afkoelen? t Is maar voor even. Half uur later is het water in de bidons en flessen zo warm dat je ermee kan douchen zonder "kippenvel" te krijgen.
Om 14.45 uur rijden we Alcácer do Sal binnen en gaan op zoek naar overnachtingsplek. Het is al 40 graden en uit ervaring weten we dat de temperatuur nog oploopt, dus stoppen we hier.
Na het opfrissen proberen we een stempel te krijgen. Helaas is de Santiago kerk dicht en het hotel en VVV hebben geen stadsstempel. Een cerveja op terras is uitgesloten, het wordt binnen zitten waar de airco overuren maakt. De lokalen zitten ook binnen en hebben het ook warm. Ze vertellen dat het uitzonderlijk warme temperaturen zijn deze periode en dat dit nog aanhoudt.
Alcácer Do Sal dankt zijn naam aan de zoutwinning. Door de getijden rivier, de Sado, leeft men tot op de dag van vandaag van het zout. Nederland was één van de eerste landen die het zout vanuit Portugal importeerden voor het pekelen van vis. Naast het zout is rijst een grote vorm van inkomen voor de bevolking.
Vandaag 76 kilometer, 410 klimmeters.
Vogels: blauwe Ekster, Hop, Roodborsttapuit, Appelvink, Dwergarend, Putter, Ooievaar, Zilverreiger, Koereiger, Boerenzwaluw, Huiszwaluw, gekraagde Roodstaart.
Vlinders: Koningspage, Hooibeestje, Koolwitje, geaderd Witje,
Onderweg veel Libellen, Sprinkhanen zeker bij de watervoorzieningen
-
05 September 2016 - 21:25
Wim Klepper:
Beste Corry
Wat een pech met die trein,op "Hernesseroord" lukt alles ,iedereen vliegt voor je en nu krijg je de conducteur niet omgepraat,heeft de warmte toegeslagen misschien ,voortaan een paar cerveja meenemen voor de onderhandeling.
Veel plezier en groetjes Wim en Cobie -
05 September 2016 - 21:36
Tanja:
Hoi Corry en Kees
Na het lezen van het verslag had ik medelijden met jullie, maar na het zien van de foto's, waar jullie nog zo monter op staan, spreek ik met veel respect GOED GEDAAN.
Sterkte in de laatste stukjes, jammer dat de temperatuur zo eigenwijs is.
Liefs Tanja -
05 September 2016 - 22:13
Doom:
Ja ja, niet alleen in Nederland regeren de ambtenaren ............. .
Groeten en sterkte! -
05 September 2016 - 23:36
Corry:
Wat een pech, even wat tegenslag. Maar toch weer een prachtige fiets achter de rug. Wat een temperaturen zeg. Landschap en de steden/dorpen zien mooi uit. Verheug mij op Portugal a.s. Vrijdag. -
06 September 2016 - 08:26
Lyanne:
Wat een zware dag, psychisch en lichamelijk. Echt belachelijk dat jullie niet de trein mee mochten. Kijk maar uit met die hitte! Morgen wellicht minder warm. Liefs. -
06 September 2016 - 20:29
Andre G:
Volgende keer moet Marianne haar charmes maar in de strijd gooien bij de Portugese NS.
Wat een hitte, een extra versnapering is wel verdiend. -
07 September 2016 - 09:11
Daan:
Corry en Kees
Hoe houden jullie het uit met zo'n hitte , denken jullie om jezelf ik krijgt het al warm als ik de verhalen leest.
Nog veel fietsplezier .Daan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
