Wind en heuvels

Vanmorgen na een goede nachtrust en ontbijt om 8.00 uur op weg. De zon is er en de wind ook. Voor ons is het frisjes 18 graden, we hebben onze truien aan. Bij het verlaten van de stad Tomar, krijgen we te maken met een pittige klim over een N-weg met druk ochtendverkeer. Men is op weg naar het werk. Wanneer de weg zijn hoogste punt heeft bereikt hebben we mooi uitzicht op het glooiend gebied. De windmolens op de bergkam maken overuren.
Bij de dorpjes die we passeren is kleinschalig groenteteelt, alleen voor eigen gebruik. Sommigen hebben niet alleen olijfbomen maar ook enkele fruitbomen zoals appel, peer en sinaasappel.
Het landschap is meer glooiend dan gedacht. De weg loopt langs een heuvelrug die begroeid is met bos. Sommige dorpen hebben fraaie huizen met grote tuinen, allemaal mooi onderhouden. We passeren ook dorpen die niet meer dan 10 huizen hebben en waar nu niemand aanwezig is, een "slaapdorp".
We houden een koffiestop in Outeiro dos Pereiros, 20 kilometer. Het is meer dan alleen koffie wat er kan worden gekocht. Van levensmiddelen tot tuin- en huishoudelijke artikelen, zeer gevarieerd. Bij de plaatselijke bakker kopen we een brood, de keus is makkelijk er zijn 3 soorten.
Wanneer we bij de kerk van Alvaiázere staan, komt een mevrouw naar ons toe en vraagt of we een stempel van de kerk willen. "Ja, dat willen we wel". Ze gaat ons voor naar een achterdeur van de kerk, naar een klein kantoor met bureau waarop een persstempel staat. Hier mogen we zelf het stempel maken in onze pas, Marianne zorgt voor de afdruk, Koploper voor de foto. Obrigado!!
Vanuit deze plaats gaat de weg flink omhoog en Marianne gaat zelfs sommige stukken lopen. Fietsend is het niet te doen.
Bij een bushok in het gehucht Porta houden we onze eetstop, 31 kilometer. Het is de enigste plek in het dorp waar een bankje is en we zitten uit de wind. Het dorp telt 7 huizen te zien aan het aantal brievenbussen. Bij een zijweggetje zien we een bord met verwijzing naar paravliegen. Maar ondanks dat er veel wind is, zijn er geen vliegers in de lucht. Wanneer we verder rijden zien we meer variatie in de bomen, niet alleen cipresdennen, maar nu ook eucalyptusbomen er tussen. Wanneer het gebied minder steile hellingen heeft, groeien er meer olijfbomen. We passeren enkele wandelpelgrims en worden zelf ingehaald door een jong stel Italiaanse fietsers, ook pelgrimerend. Soms is de gele pijl goed zichtbaar, soms kruist het ons pad.
Bij Ansião, 49 kilometer, zoeken we een overnachting. Het is nog vroeg, 14.00 uur, maar de benen willen niet meer.
Langs ons pad ligt een residential, wanneer Koploper daar wacht tot Marianne omhoog is gefietst, heeft de Patron ons al gezien. Hij komt naar buiten en vraagt of we hebben gereserveerd. Nee dus. Ai ai, maar na even overleg is er nog een kamer beschikbaar, de fietsen kunnen in de hal. Heel fijn en we kunnen ook vanavond eten. Het schijnt dat de pelgrims tegenwoordig al reserveren voor een overnachting en niet meer "op goed geluk gaan".
Onze kamer is ruim met douche en bad, ja daar maken we graag gebruik van. Daarna houden we even rust voordat we een cerveja gaan nemen.
De maaltijd is formidabel. Voor weinig geld met liefde voor de pelegrino's klaar gemaakt.
Opnieuw is het een tegenvallende vogeldag in dit bosrijke gebied.
Vandaag 49 kilometer, 715 klimmeters

Voor jullie fijn weekend.