Tien jaar later

Wanneer we het hotel verlaten zijn de straten nat en spikkelt het nog een beetje, het regent.
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan om......de trein te halen. Deze vertrekt om 8.15 uur, geen tijd voor lang slapen. Koffie nemen we bij het station met natuurlijk iets lekkers. Het duurt een aantal uren voor we weer iets kunnen kopen, dus nemen we iets mee voor in de trein. Koploper kan altijd eten, ieder moment van de dag.
Het landschap dat we doorreizen is meest landbouw met wijngaarden en verbouw van mais. Wanneer we bos passeren zien we op sommige plaatsen de restanten van branden maar het meeste is gedoofd. We reizen langs kleine dorpen en iets grotere steden.
Eén van de plaatsen is Midões. Er schijnen meerdere plaatsen in Portugal zo te heten. Voor sommigen welbekend. We komen in Vigo, Spanje, hier moeten we overstappen naar Santiago de Compostella.
De fietsen kunnen op deze trajecten gewoon mee, alhoewel.....plaats voor 3 en er gaan 4 fietsen mee?! De conducteur kijkt bedenkelijk maar met een beetje improviseren gaan alle 4 de fietsen mee.
Vanuit de trein hebben we soms zicht op de oceaan. We zien hoge golven die breken op de rotsen. Het water spat alle kanten uit. Er is lichte bewolking en bij zee is er mist, maar met de wind is die snel weg. 21 graden.
We arriveren in Santiago om 14.00 uur. We informeren alvast voor verder reizen naar Irun en hoe het met de fietsen gaat. Maar dat is niet makkelijk. Voor lange trajecten worden de fietsen helemaal gedemonteerd en in een doos verpakt. De wielen worden eraf gehaald en je moet in Irun maar zien hoe je ze er weer aan krijgt. Zonder gereedschap is dat een lastige klus. De kleinere trajecten vergen meerdere dagen reizen en overstappen.
We laten dit even bezinken en besluiten eerst naar de Kathedraal te gaan en een stempel te halen. Het stempel krijgen we bij het genootschap. Geen Credential, de laatste 100 kilometer hebben we niet per fiets afgelegd. De Credential hebben we 10 jaar geleden gekregen.
We vinden een onderkomen in een Casa, niet ver van de Kathedraal. Wanneer we bij de Kathedraal zijn zien we veel herkenningspunten en veel herinneringen komen in je gedachten boven van de afgelopen 10 jaar. Wat is er veel gebeurt deze jaren in onze directe omgeving.
Eén van de veranderingen in Santiago is niet het talrijke van de pelgrims of de nationaliteiten. Het zijn de veranderingen in restaurants. Minder 'Menu del Dia', meer drankjes en Tapas. Zijn de pelgrims mondainer geworden? Er zijn ook meer souvenirwinkels bijgekomen. De zaken gaan goed, denken wij.
Morgen bezoeken we nog enkele gebouwen en gaan we naar de Pelgrimsmis.
We hebben ons eindpunt bereikt en zijn blij dat we deze reis mochten maken.
Hoe we naar Middelharnis terugreizen weten we nog niet.
"Het komt zoals het komt, het gaat zoals het gaat"