Hoch unten

Vanmorgen kregen we op de boerderij een heerlijk ontbijt met zelfgemaakte jam en een uitloopei. Dat doet een mens goed.
Het is 8.45 uur wanneer we vertrekken. 10 graden, oei. Marianne trekt de lange broek aan: "Zoveel kou hebben zoals gisteren dat overkomt me niet weer". Koploper gaat in korte broek, hij schijnt nergens last van te hebben.
Al snel hebben we de bebouwing achter ons gelaten en fietsen we door een open dal, met vergezicht op de heuvels met de wijnranken. De Huiszwaluwen vliegen rond de laatste huizen van het dorp en de weilanden. Bij enkele boerderijen zien we ook de Boerenzwaluw. 5 Torenvalken zweven boven een weiland, soms even uitrustend op een paal. De Spreeuwen en Merels doen zich tegoed aan de Vlierbessen en Lijsterbessen. Gaaien en Eksters ruziën in een boom. De enige fietsers die we op dit pad tegenkomen zijn mensen die zich haasten naar het werk. In de berm groeit weer de Herfststijlloos, Weegbree, Ooievaarsbek, Duifkruid, Braak en Vlier. Weer veel fruitbomen op het veld als afscheiding: Appel, Pruim en Peer. En een Hopfgarten, een toevoeging aan het "goud gele vocht".
Wanneer we Lauda passeren en we door de winkelhoofdstraat rijden, zien we bij een pand verschillende foto's tentoongesteld. Een Expositie van de plaatselijke "Rarekiek". Verder rijdend zien we waar de foto's zijn gemaakt.
Bij Edelfingen krijgen we een gemene korte klim van 9 %, niet leuk voor onze benen. Korte tijd later rijden we Bad Mergentheim in. Hier houden we even een koffiepauze het is 10.00 uur, 20 kilometer en 17 graden. De lange broek kan uit. Deze plaats stond eerst bekend als Mergentheim. Het verhaal wil dat in 1826 een herder, die zijn schapen liet weiden rechts aan de Tauber, een bron ontdekte in de bedding van de rivier. Deze was in het zicht gekomen omdat er een lange tijd geen regen was gevallen. De bron was waarschijnlijk al ontstaan in de Keltische tijd. De herder mocht zijn schapen daar niet meer laten grazen, maar stelde zichzelf als Bronmeester aan. Helaas na enkel jaren was de bron zo vervuild dat hij geen vergoeding meer kreeg, en stierf 30 jaar later in armoede.
In 1926 kreeg de plaats de titel "Bad" en op de plaats waar de bron was, werd een Kuuroord gebouwd. De stad heeft ook glorietijden meegemaakt met de Ridderordes. Hochmeister Maximilliaan Franz, zoon van Keizerin Maria Theresia bracht in 1791 zijn huisorkest met Ludwig van Beethoven naar deze plaats.
Na de koffiestop gaat bij Koploper de turbo aan. Hij kijkt niet meer op of om. Kilometers verder komt hij erachter dat hij vanmorgen niet alleen op pad is gegaan en kan Marianne weer bij rijden.
Het landschap gaat meer glooien, net als het landschap van Zuid Limburg. Was de route eerst meer langs het water, nu loopt het meer tegen de helling tussen de stukken land. Veel klimmen en dalen. Tegen de bosranden staan kijkhutten, deze zijn niet alleen om naar de vogels en het wild te kijken. Het Maïs en Tarwe is geoogst er staan alleen nog Suikerbieten op het land. Enkele stukken zijn ingezaaid met Luzerneklaver als mestgroei. Het wordt warmer en de vlinders worden wakker. Blauwtjes, Koolwitje, Citroenvlinder, Atalanta, Landkaartje, Weerschijnvlinder en de Argusvlinder, zoeken hun voedsel in dit gewas. We fietsen door Weikersheim met een mooi stadspark en een Schloß uit de Renaissance tijd.
We houden onze lunchstop om 12.30 uur in het dorpje Bieberehren, op een pleintje met Lindebomen, 45 kilometer, 19 graden. Hier is een mooie picknickbank en een waterbron. Meerdere auto's staan hier geparkeerd met fietsendrager, een goede plaats om een tocht te starten. Wanneer we onze weg vervolgen zien we twee IJsvogels boven de rivier de Tauber. Met hun kleurrijke verenpracht één van de mooiste vogels.
Het fietspad krijgt meer hoogteverschillen en we moeten flink trappen, soms zelfs omhoog lopen wanneer de helling meer dan 10 % is.
Bij Detwang, ter hoogte van de camping houden we een stop om limonade te drinken. Een Wespendief vliegt op, 6 meter bij ons vandaan.
We bereiken de stad Rothenburg ob der Tauber om 15.30 uur, maar dat is onderaan de heuvel. De stad ligt hoog. Dat wordt omhoog lopen, de helling is te steil om te fietsen en over de weg is niet verantwoord. De stad is erg druk met de vele toeristen. We wandelen over de markt, door straten en bij de St.Jacobs-Kirche krijgen we een stempel. Marianne vraagt voor een overnachtingplaats en die is er. Terug van waar we komen, beneden bij de Tauber. We besluiten dat niet te doen en door te rijden naar de eerstvolgende plaats, Gebsattel. Hier is een Gasthaus en er is een kamer vrij. Daar blijven we en er wordt ook een maaltijd voor ons verzorgd. We hebben weer geluk.
Vandaag 77 kilometer, 630 klimmeters en maximaal 21 graden.

Vraag: Waarom moet je in Duitsland veelal contant betalen?