Kracht van Stilte

Vanmorgen, na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt om 9.00 uur op pad. De zon schijnt, een strak blauwe lucht en 16 graden. Het heeft alles voor een mooie dag. We gaan klimmend de stad uit, dat heb je nu eenmaal met een stad aan de rivier. We komen op een weids plateau, zo als het plateau bij Margraten en ook hierop als een baken, een boom. Het enige geluid wat we horen is de Geelgors en de Koolmees, verder alleen maar stilte. Op het plateau hebben we weidse uitzichten over de akkerlanden en de boomtoppen van de bomen die langs de rivier staan, en verder het glooiend land. In de berm heeft het spinrag nog de dauw, maar als de zon erop komt is het snel weg. De begroeiing is zeer kleurrijk. Via kleine dorpjes, soms niet groter dan 1 boerderij en 3 huizen fietsen we over het licht glooiend plateau. Op sommige akkers staat nog Maïs, maar de meeste akkers zijn leeg, hoewel...opeens worden we verrast door een akker met Zonnebloemen. Een groep fietsers, zonder bagage komt ons tegemoet, allen op een E-bike. Worden zij straks ergens opgehaald? Om de rivier over te steken bij de krachtcentrale dalen we het plateau af en rijden een stuk onverhard langs de rivier. Na de centrale passeren we enkele vistrappen, deze zijn gemaakt om de vis op te vangen en voorbij de centrale weer uit te zetten zodat ze verder rivier opwaarts kunnen zwemmen om te paaien. Bij Gollensdorf passeren we het Oberwasserkanal, wat stroomt van de Enns naar de Donau. We bereiken de plaats Enns. Als je denkt dat deze stad laag bij de rivier ligt heb je het mis. De stad ligt hoog boven de rivier en we krijgen op het fietspad een behoorlijke klim van 12-15 %, zelfs Koploper moet het laatste stuk lopen. Als we dat hadden geweten waren we over de verkeersweg omhoog gegaan. We komen uit op de Marktplatz met een mooie toren, helaas staan er veel auto's geparkeerd en Koploper moet geduld hebben om een foto te kunnen maken. We drinken koffie op een terras, 26 kilometer en 20 graden. Vanaf het terras zien we verschillende busjes staan waaruit toeristen komen, de fietsen worden uitgeladen en zij kunnen hier hun fietsdag beginnen. Wij gaan verder op onze eigen fiets afdalend naar de Donau, waar we kunnen overvaren met het voetveer naar Mauthausen. Hier willen we lunchen, maar wel op een bijzondere plaats. We volgen de bordjes die verwijzen naar "KZ Mauthausen". Het is een weg die omhoog gaat met 14 %, eigenlijk niet te fietsen. Boven aangekomen zien we een groot ommuurd complex met grote toegangspoort en uitkijktorens, in de muur schietgaten. Hier was van 1938 tot 1945 een concentratiekamp, waar veel Tsjechische joden, Polen maar ook professoren, studenten, krijgsgevangenen en partizanen gevangen werden gehouden en gefusilleerd. Het is een groot complex, waar nu nog 2 rijen barakken staan met bestrating ertussen waar "appèl" moest worden gestaan. Toendertijd waren er 12 rijen barakken, we zien de funderingen. Buiten de muren is een groot gedenkplaats met beelden, de weg waar de mensen naar boven moesten lopen het kamp in. Voor het bezoekerscentrum staan fotoborden met daarop de verhalen van Oostenrijkse en Duitse soldaten, Tsjechische verzetstrijders en mensen die gevangen zaten. Een geschiedenis die diepe littekens heeft achtergelaten. We worden er stil van. Bij het bezoekerscentrum liggen veel boeken met informatie en levensverhalen vanuit die tijd. Na alle indrukken die we hebben opgedaan, fietsen we weer verder, nadenkend over wat we hebben gezien en gelezen.
Bij Sankt Georgen a.d. Gusen nemen we niet de route door het dorp, maar blijven we de rivier Gusen volgen over de hoofdweg; dat scheelt een flinke klim. Daarna gaan we over een glooiende weg verder naar Gallneukirchen. Hier willen we overnachten, maar dan moet er wel plaats zijn. Het Pension is vol, de andere heeft Urlaub en het Hotel is ook volgeboekt. Helaas we moeten verder. Maar voor we verder rijden drinken we eerst nog een cola, 60 kilometer en 27 graden. De weg loopt verder opklimmend door een kloof samen met de rivier de Grosse Gusen. Borden langs de weg waarschuwen voor vallende stenen en sommige "putten" in de weg bewijzen dit. We rijden langs boerderijen met zagerijen en zien het gekloofde hout opgestapeld liggen. De wegafslagen naar hoger gelegen huizen, gaan stijl omhoog de heuvels in. Bij Reichenau im Mühlkreis zien we een verwijzing naar een Gasthaus, we klimmen omhoog en komen bij een groot gebouw, een verbouwde boerderij. Hier krijgen we een onderkomen, we kunnen er slapen, eten en uitrusten van deze vermoeide dag.
Vandaag 78 kilometer, 809 klimmeters en maximaal 27 graden.

Riet en Jan: zolang we nog zonder de E naar boven kunnen fietsen of lopen is het goed. De E-bike is zwaarder, dus meer duwkracht nodig om boven te komen. 14% is voor een bepakte E-bike ook niet te doen.

Goof en Ducky: We vinden het fijn dat jullie samen kunnen fietsen met Goof op de E-bike, en samen genieten