Overstekende eekhoorns

Na de aanloop van gisteren was nu de eerste echte etappe aan de beurt. De eerste 20 kilometer van de Via Verde vanuit Girona waren redelijk vlak. Een rustig gebied met veel hoofjes en 65-plussers. We zagen veel waterkanaaltjes omzoomd door Hop, Morgenster, Anjers, Asters en Bamboe. De flora was zeker uitbundig, want naast diverse kruiden als Dille, Marjolein, Munt en Kervel ontdekten we nog Ruwbladige Klokje, Stalkaars, Centaurie, Luzerneklaver, Zuring, Toorts, Varen en Echte Koekoeksbloem. De koffie in Anglés smaakte prima. Daarna werd het zwaarder, want met korte onderbrekingen moesten we 45 kilometer klimmen. Uiteindelijk kwamen we uit op 1254 hoogtemeters.
We reden door een bosachtige omgeving, waardoor het aantal vergezichten aan de lage kant was, maar we genoten wel van de schaduw. Op sommige plaatsen was het zelfs koel ondanks de 24 graden. De IJsvogel liet zich weer zien, evenals de Waterspreeuw, de Torenvalk, de Witte Kwikstaart, de Vlaamse Gaai, de Boomkruiper, de Sijs, de Huiszwaluw, de Halsbandparkiet en we hoorden nog vele andere piepgeluiden die we niet thuis konden brengen. Oppassen moesten we voor overstekende Eekhoorns.
Na de klim stopten we na 45 kilometer in Sant Hilari op een druk plein met bomen en een fontein. Hele families vermaakten zich op deze zondag o. a. in de speeltuin. We waren blij dat we boven waren, want de conditie was, zeker bij Marianne, nog niet op peil, maar dat kon ook niet anders. Het brood lieten we ons dan ook goed smaken. In de tijd die we hadden om rond te kijken zagen we veel Parelmoervlinders en zeker vier Koningspages, of heten die nu Willem-Alexanderpages? Andere vlinders die we opmerkten waren Atalanta, Koolwitje, Hooibeestje, Kleine Vos en Blauwtje. We hadden een eindje opgereden met een ander stel. Voor de rest was het rustig met alleen hier en daar nog wat wielrenners.
Na 67 kilometer stopten we, 4 kilometer voorbij Viladrau, voor de drinkstop. Vanuit dat dorp hadden we 4 kilometer gedaald en we moesten goed oppassen want het wegdek bestond uit zand en grind en naast ons waren angstaanjagende dieptes, maar de benen hadden even rust.
Na een laatste helling bereikten we onze bestemming voor vandaag, Tona, nog net op tijd voor de sluiting. We hadden 81 km afgelegd (12,1 gemiddeld). We vonden toch een hotel (nee, niet bij Cruyff) en na een verfrissende douche gingen we naar het centrum voor het avondmaal.
Wat een dag!