Met recht een .... refugio!

Vandaag begonnen we aan de pelgrimsroute van Sevilla naar Santiago de Compostela: de Via de la Plata. Deel 2 dus. We verlieten Sevilla over de C433. Zodra we de stad uit waren, reden we weer door het mooie Zuid-Spaanse landschap. Onderweg zagen we Koereigers, Kleine Zilverreigers, Bijeneters, Hoppen, Torenvalken, Buizerds, Kuifleeuweriken en Putters. Voor de Kuifleeuweriken vreesden we het ergste, want er werd flink op deze soort geschoten door plaatselijke jagers.
We reden vandaag geen grote afstand. We hielden na 42 kilometer een rustpauze om wat te eten in Castilblanco de los Arroyos. Maar Marianne kreeg bijna geen hap door de keel en dat kon natuurlijk niet. De motor heeft steeds brandstof nodig. Bovendien hield het slapen de twee afgelopen nachten niet over door de hitte en de airco, die meer herrie maakte dan wij bij elkaar konden snurken. Daarom besloten we te stoppen voor vandaag. Het is tenslotte geen aangenomen werk.
We vonden gelukkig een refugio als toevluchtsoord. Het gebouw had één slaapkamer met 11 stapelbedden, dus de Koploper zal vannacht aan de oordoppen moeten.
De Koploper ging het stadje verkennen en kwam terecht in een mooi feest. Iedereen was keurig en vooral traditioneel gekleed, ook de kinderen. Er reden praalwagens met stieren ervoor. Het feest zal dus wel ter ere van de stierenvechters zijn. Er klonk mooie gitaarmuziek en er was drank, heel veel drank, maar het was dan ook bijna 30 graden. In de refugio was het erg gezellig met Engelsen, Duitsers, Fransen en Spanjaarden. En buiten bivakkeerden nog een dertigtal Blauwe Eksters. Een leuke soort.
Vanwege het feest waren helaas alle restaurants dicht, zodat we het moesten doen met brood. In de loop van de avond koelde het lekker af, dus dat wordt lekker pitten. Enne .... om 10 uur gaat het licht uit.
Morgen moeten we voor 8 uur uit het pand verdwenen zijn! We gaan dan proberen El Real de la Jara te halen. Maar dat is voor mañana.