Tegen de draad in

Toen we vanmorgen opstonden regende het, maar om 08.00 uur was het droog. Ja, Route Frances 06 was begonnen met regen. In Hospital de Órbigo dronken we koffie vlak bij de brug waar we toen deze plaats binnenkwamen en nu over zouden verlaten. Op de brug wemelde het van de pelgrims. Op een bepaald moment telden we er zelfs 45. De lucht was nog steeds dreigend, maar op een enkel spatje na, bleef het droog bij een graadje of 19. Of zoals de pelgrims hier zeggen, een typisch Hollands weertje.
We reden niet naar León, omdat de donkere luchten zich juist boven deze stad samen pakten. We kozen een alternatieve route. We misten nu natuurlijk direct de ons tegemoetkomende pelgrims, maar ook de buien.
We kwamen langs wijngaarden en Bodega's en net als gisteren de kleine bergwoningen, waarvan sommige zelfs nieuw. Plotseling stak een slang over. Je moest er toch niet aan denken dat je juist hier even zou moeten plassen. We zagen de bekende roofvogels, Spreeuwen, Huismussen en Oeverlopers. En ook Duif-, Kaasjes-, Gips-, en Stalkruid, en bijvoorbeeld de Lisdodde en de Zwanenbloem. De bomen namen zo langzamerhand hun mooie herfsttinten aan.
Na verloop van tijd kwamen we terug op de pelgrimsroute en gelijk zagen we weer Santiago-gangers. Het tegen de route in fietsen was trouwens knap lastig. We missen de pijlen.
Net voordat het begon te gieten waren we binnen. Dat was in Mansilla de las Mulas na 78 kilometer. Een oude vestingstad die al dateerde uit de 11e eeuw.
We hadden lekker door gepeddeld over de vrijwel vlakke weg (16 kilometer gemiddeld). We vonden een grote refugio. Opvallend was het aantal jeugdige pelgrims; veel meer dan op de Via de la Plata-route van deel 2. Zij maken na hun schoolperiode eerst een pelgrimstocht, voordat ze zich in het maatschappelijk verkeer gaan storten.
Na aankomst wilde de Koploper gelijk wat eten en drinken (de motor moet blijven draaien, is nu zijn levensmotto), terwijl we een uur eerder toch echt nog geluncht hadden in Vega de Infanzones. Dus zaten we even later aan de koffie, want voor de cerveza was het te vroeg, ook al was het weekend. We hoorden dat er veel regen werd verwacht. Wordt het toch een (ons nog zeer goed in het geheugen liggende) natte Camino Frances. Samen te vatten in het Nederlandse woord "bale".
We vonden een plekje om te eten met een menu voor 8 euro 50 per persoon, inclusief aqua en vino. Dat is dus één van de genoegens van de Camino. In de refugio waren vier Japanners aan het wokken en eerlijk gezegd: het rook heerlijk. Het koken is hier volgens schema, want anders is er niet genoeg plaats voor iedereen.
Morgenochtend mogen we uitslapen, want we hoeven pas om 08.30 uur opgehoepeld te zijn. Hebben we een keer geen licht nodig!
Fijn weekend!